دانیال نبی
دانیال در باور ادیان ابراهیمی یکی از پیامبران بنی اسرائیل (قرن هفتم پیش از میلاد) است. دانیال به زبان عبری به معنای «خدا قاضی من است» می‌باشد. در سال ۶۰۶ پیش از میلاد وی را به دربار «بخت النصر» پادشاه بابل به اسارت بردند. وی در آنجا به علوم کلدانیان و زبان مقدس واقف گردید و در حکمت از آنان پیشی گرفت. اولین واقعه‌ای که سبب نفوذ دانیال نبی گردید تعبیر خواب نبوکد نصر بود. بدین گونه ادعای پیغمبری کرد و مورد توجه آن پادشاه قرار گرفت. وی به همراه عده‌ای از قوم یهود به ایران مهاجرت نمود ودر شوش ساکن شد ودر آنجا درگذشت.
آرامگاه دانیال نبی در ساحل شرقی رودخانه شاوور و روبروی تپه ارگ قرار دارد؛ و دارای گنبدی ارچین است.
منبع محتویات
[۲] ۱ دانیال در دربار نبوکدنصر
۲ در دربار پارسیان
۳ مرگ و آرامگاه دانیال
۴ درباره دانیال
۴.۱ کتاب حزقیال
۴.۲ بل و اژدها
۵ در اسلام
۶ جستارهای وابسته
۷ منابع
دانیال در دربار نبوکدنصر[ویرایش]
در سال سوم سلطنت یهویاقیم پادشاه یهودا، نبوکدنصر پادشاه بابل با سپاهیان خود به اورشلیم حمله کرد و آن را محاصره نمود. خداوند اجازه داد که او یهویاقیم را به اسارت گیرد و ظروف مقدس خانه خدا را غارت کند. او کسانی را که اسیر کرده بود با خود به معبد خدای خویش در بابل برد و ظروف را در خزانه معبد گذاشت. نبوکدنصر به وزیر دربار خود اشفناز دستور داد از میان شاهزادگان و اشرافزادگان یهودی اسیر شده، چند تن را انتخاب کند و زبان و علوم بابلی را به آنان یاد دهد. این افراد می‌بایست جوانانی باشند بدون نقص عضو، خوشقیافه، با استعداد، تیزهوش و دانا، تا شایستگی خدمت در دربار را داشته باشند.
در دربار پارسیان[ویرایش]
بعد از پیروزی پارسیان بر بابل، دانیال به عنوان یکی از مامورهای ارشد امپراتوری، توسط داریوش ماد انتخاب شد. پادشاه تصمیم گرفت او را بر کل امپراتوری مسلط کند ولی در دربار کسانی تصمیم به نابودی دانیال گرفتند. آنها از آنجا که هیچ فسادی در کار او نمی‌توانستند پیدا کنند، از اعتقادات مذهبی دانیال علیه او استفاده کردند. درباریها از پادشاه حکمی گرفتند که بنا به آن حکم هیچ خدایی نباید تا ۳۰ روز مورد پرستش قرار گیرد. دانیال نمازهای روزانه یهودی را همچنان سه بار در روز به سمت اورشلیم می‌خواند و به همین دلیل او را به لانه شیرها انداختند. البته داریوش با اینکار مخالف بود؛ ولی دانیال سالم از لانه شیرها خارج شد، دشمنان او به لانه شیر انداخته شده و نابود گردیدند.
مرگ و آرامگاه دانیال[ویرایش]
نوشتار اصلی: آرامگاه دانیال
زمان دقیق زندگی دانیال مشخص نیست؛ ولیکن معمولاً تصور می‌شود که او تا سال سوم زندگی کوروش هخامنشی (دانیال ۱۰:۱) زنده بود؛ ولیکن او در آن زمان احتمالا حدود ۱۰۰ سال سن داشته است، زیرا در زمان سقوط بابل او در نوجوانی بود. محل دفن او به قطع مشخص نیست، ولیکن بیشترین محل مورد گمان آرامگاه دانیال نبی در شوش در ایران است. مکانهای دیگری در عراق، بابل، مصر و سمرقند نیز ادعای مقبره دانیال را دارند. بعضی نوشته‌ها ادعا می‌کنند که تیمورلنگ بقایای دانیال را از شوش به سمرقند آورد.
درباره دانیال[ویرایش]
← کتاب حزقیالدر کتاب حزقیال، که معاصر دانیال بود، او به عنوان مرد درستکار و صاحب حکمت یاد شده است؛ ولیکن نوع نوشتن دانیال در کتاب دانیال و در کتاب حزقیال متفاوت است که ممکن است اشاره به فردی دیگر باشد.
← بل و اژدهادر بخش دیگری از کتاب مقدس به نام بل و اژدها که توسط همه مسیحیان مورد قبول نیست، دانیال در دربار کوروش هخامنشی حضور دارد و موفق می‌شود پادشاه را به نابودی معبد بل و پرستش خدای بنی اسرائیل ترغیب کند.
.
