دهنو
شهرستان
شهربابک استان
کرمانروستای دهنو شهرستان بینالود استان
خراسان رضویروستايي که کشاورز کم دارد
منطقه اي بدون يک بيکار روي کره زمين
خراسان جنوبي - مورخ دوشنبه ۱۳۹۳/۰۲/۲۲ شماره انتشار ۱۸۶۸۵
رحيم زاده- در مسير جاده
خوسف کمي پايين تر از شهرک صنعتي بيرجند، وارد جاده روستايي دهنو مي شويم، روستايي که به قول رئيس شورا از قدمت بيش از ۲۰۰سال برخوردار است. اين روستا در اسناد قديم به نام بنيانگذارش «
دهنو حسن » بوده که به مرور زمان به دهنو مبدل شده است.
مسئولان روستا مي گويند: که اهالي و جوانان روستا در کارخانه هاي اطراف و شهرک صنعتي مشغول به کار هستند و به همين دليل نرخ بيکاري در روستا صفر است و مي توان گفت اهالي نه به عنوان کشاورز بلکه به عنوان کارگران واحدهاي صنعتي در اين روستا اسکان دارند. عده اي از کارگران و اهالي هنگام بيکاري به کاشت سبزي اقدام مي کنند که به گفته رئيس شورا در گذشته ۵۰ درصد سبزي مورد نياز بيرجند را تامين مي کردند ولي به دليل خشکسالي هاي چند سال اخير در حال حاضر فقط حدود ۵ درصد سبزي از اين روستا تامين مي شود.
دهنو روستايي مهاجرپذير است[ویرایش]
به گفته مسئولان، در سال هاي اخير از اين روستا کسي به عنوان مهاجرت خارج نشده و بر عکس اين روستا به عنوان روستايي مهاجرپذير شناخته شده است.
حال با توجه به گفته مسئولان و نزديکي روستا به شهرک صنعتي و کارخانه هاي ديگر و همچنين مهاجرپذير بودن آن؛ آيا بيم آن نمي رود از دل اين روستا، اميرآباد و حاجي آباد ديگري در نزديکي بيرجند با ساخت و سازهاي غير قانوني و غير مجاز ايجاد شود؟
رئيس شوراي روستا مدعي است که تاکنون ساخت و ساز غير مجاز در اين روستا انجام نشده و در ۲ سال قبل ۱۹ قطعه و پارسال ۶۰ قطعه زمين توسط بنياد مسکن به متقاضيان واگذار و از اين ۶۰ قطعه ۲۰ قطعه به افراد بومي و بقيه به غير بوميان واگذار شده، کاري که گلايه روستاييان را به دنبال داشته است.
به گفته«صناعي»، در حال حاضر ۲۰ نفر از متقاضيان بومي ثبت نام شدند که با پيگيري هاي انجام شده و قول مساعد مسئولان مربوط اين افراد در اولويت واگذاري زمين هستند.
در طول مسير کارخانه هاي متعددي نظرمان را به خود جلب مي کند. وارد روستا که مي شويم تنها از روي نما، بافت فرسوده و قدمت برخي منازل متوجه روستا بودنش مي شويم. روستا درختان کمي دارد و آن تعداد درختان محدود هم که در گوشه‌اي از روستا واقع است و گويا متعلق به تمام اهالي است نيز از گزند خشکسالي هاي چند ساله در امان نمانده است.
با اين که اين روستا در ۷ کيلومتري چاه هاي آب قرار دارد، به جرات مي توان گفت آباداني آن در حد صفر است.
نبود حداقل امکانات در روستا[ویرایش]
در يکي از کوچه هاي روستا پيرزني جلوي خانه‌اش را آب و جارو مي کند. از او درباره مشکلات مي پرسيم، با نگاهي معني دار مي‌گويد: روستاي دهنو سراسر مشکل است. وي نبود حداقل امکانات مانند نانوايي، سوپرمارکت، ميوه فروشي و... را از مشکلات روستا مي داند و مي گويد: از ما سن وسالي گذشته و قادر به پخت نان نيستيم، تهيه نان براي ما مشکل است و بايد با کمک اهالي روستا مايحتاج خود را از اطراف روستا و بيرجند تهيه کنيم.
«احمدي»، دهيار روستا از پيگيري ها براي راه اندازي نانوايي که از خواسته هاي به حق مردم است، خبر مي دهد و مي گويد: با توجه به قول مساعد فرماندار و بخشدار به تازگي فردي معرفي شده است که به زودي خواسته مردم محقق مي‌شود و براي راه اندازي سوپرمارکت و... نيز پيگيري مي کنيم.
تجمع حشرات و گسترش بيماري هاي پوستي در روستا[ویرایش]
کمبود سطل زباله، پراکندگي زباله ها در اطراف روستا و تجمع حشرات موذي و گسترش بيماري هاي پوستي از گلايه هاي يکي ديگر از اهالي روستاست.«خسروي» مي گويد: با توجه به اين که دهياري از هر خانوار ۲۵هزار تومان براي خريد سطل زباله گرفته است ولي بيشتر اوقات به دليل کمبود سطل هاي زباله و با توجه به اين که در هفته يک بار زباله ها جمع مي شود، مجبور مي شويم با وسيله شخصي زباله ها را تا اولين سطل زباله حمل کنيم. وي با بيان اين که سطل هاي زباله بدون در است، مي افزايد: مدتي است فرزند ۳ ساله ام بنا به تشخيص پزشک به بيماري پوستي عجيبي مبتلا شده که علت آن گزش حشرات موذي و آلوده اعلام شده است.
به گفته «احمدي» دهيار روستا، زباله ها بنا به قرارداد با شرکت تعاوني دهياري در هفته يک بار جمع آوري مي شود که با توجه به وجود ۷ سطل زباله کمبود وجود ندارد و در صورت نياز مردم، به خريد سطل هاي جديد اقدام خواهيم کرد.
نبود آسفالت ورودي فرعي روستا و احداث زيرگذر[ویرایش]
يکي ديگر از اهالي با اشاره به نزديکي شهرک صنعتي و وجود کارخانه هاي هزار دستان، کاشي نيلوفر، بنياد بتن و...در حاشيه روستا و با توجه به رفت و آمد۷۰ درصد خودروهاي شهرک صنعتي از مسير روستا مي گويد:بارها به علت نبود زيرگذر و نامناسب بودن جاده فرعي روستا تصادفاتي در اين مسير اتفاق افتاده است که به توجه مسئولان نياز دارد.دهيار روستا از پيگيري اين موضوع خبر مي دهد و مي گويد: مسئولان براي رفع مشکل به صورت مقطعي قول مساعد داده اند.
راه اندازي خانه بهداشت مشکل مردم را حل نکرد[ویرایش]
چند ماهي است خانه بهداشت در روستا راه اندازي شده ولي پزشک ندارد، حتي تزريقات و گرفتن فشار خون نيز در اين مکان انجام نمي شود، اين سخن يکي ديگر از اهالي روستاست. «دهنوي »مي گويد: راه اندازي خانه بهداشت دردي از ما دوا نکرد چرا که در اين مکان فقط قرص آهن مادران باردارتامين مي شود و براي ديگر اقدام ها مانند گرفتن ضربان قلب نوزاد و... اقدامي نمي شود و مجبوريم به خانه هاي بهداشت مرکز استان مراجعه کنيم. وي از ديگر مشکلات به نبود آنتن دهي تلفن همراه، نبود پارک مناسب براي بچه ها، نبود آب شرب در روستا، نامناسب و مختلط بودن فضاهاي آموزشي و... اشاره مي کند. «صناعي»، رئيس شوراي روستا با اشاره به راه اندازي خانه بهداشت در بهمن ۹۲ در ساختمان دهياري مي‌گويد: احداث خانه بهداشت روستا با ۵۰۰ نفر جمعيت داراي توجيه است و دنبال احداث آن هستيم که با مساعدت مسئولان اين مشکل نيز رفع مي شود.وي در مورد مشکل آنتن دهي تلفن همراه مي گويد: پيگيري هاي زيادي در اين مورد انجام شده و با توجه به حضور مسئولان کشوري در سال هاي گذشته در اين روستا و قول هاي مساعد آن ها اين مشکل همچنان وجود دارد.
نبود آب شرب در روستا[ویرایش]
تامين آب شرب با توجه به توسعه روزافزون روستا از مشکلات و خواسته هاي ديگر مردم است که رئيس شورا در اين مورد مي گويد: در گذشته آب اين روستا به علاوه اميرآباد، حاجي آباد و حسين آباد از چاهي در چهکند تامين مي شد که به علت خشکسالي هاي چند ساله اهالي اين روستا ناگزير به استفاده از چاهي در شهرک شدند که آب آن نامناسب و غير قابل شرب است.وي در پايان براي رفع مشکل پارک و ... قول پيگيري داد
