روستای دریلو
دریلو یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان منجوان شرقی شهرستان خداآفرین واقع شده‌است.
[۱] بر اساس سرشماری سال ۲۰۰۶، جمعیت روستا ۴۲۹ نفر در ۸۴ خانوار می‌باشد..
[۲] یک آمارگیری اخیر جمعیت را ۳۹۹ نفر در ۱۰۲ خانوار اعلام کرده است.
[۳] در اواخر دهه ۱۳۲۰، بر اساس جلد چهارم فرهنگ جغرفیایی ایران،
[۴] دریلو ۱۳۵ تن سکنه داشت.
[۵] عاشیق قربانی، متولد دریلو، هم دوره شاه اسماعیل و در مرحله آغازین نهضت ادبی شاه ختایی قرار دارد.
[۶] آوازة ماجراهای عاشیق قربانی با افسانه‌ها در آمیخته و منشاء داستانی گردیده بنام «عاشیق قربانی و پری» که زبانزد عاشیقان است.
[۷] یکی از آوازهای جالب این عاشیق به قرار زیر است:
هئچ گلمیرسن بولاق اوسته گونده اوچ یول گلیرم من
اووزومه سویوق باخیرسان اوره گینی بیلیرم من
کاشکی گؤزل اولمایایدین سارالیبان سولمایایدین
منله آشنا اولمایایدین آیریلاندا اؤلورم من
گول دیبینی خارا گوردون بلبلو آه زارا گوردون
قربانی نی بیچارا گؤردون گئدیرسن گدت گلیرم من
عاشیق قربانی توانسته است ظریفترین و طبیعیترین احساسهای انسانی را بامهارتی استادانه به ساز و سخن وصف کند. شعر مشهورش که ردیف «بنفشه» دارد، از این نظر حائز اهمیت است:
تانری سنی خوش جمالا یئتیرمیش خداوند ترا زیبا آفرید
سنی گؤرن عاشیق، عاغلین ایتیرمیش دلباختگان خرد از دست فروهشتند،
ملکلرمی درمیش، گؤیدن گتیرمیش گویی ملائک تو را از آسمان چیده و آورده‌اند.
حاییف که دریبلر آز بنفشه نی. حیف که عرضه کم بود و بنفشه‌ها را چیدند!
منابع[ویرایش]
«نتایج سرشماری ۱۳۸۵» (اکسل). درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.
«آمار استانی ۱۳۹۰».
زارع شاهمرسی، پرویز. عاشیقهای آذربایجان. آناس تبریز، ۱۳۸۶.
«ذوق و خیال در داستان عاشیق قربانی و پری». پایگاه خبری آذربایجان، ۲۹ تیر ۱۳۹۲.
http://derilu.blogfa.com/post/۱
