روستای سقی
غذاهای محلی روستا[ویرایش]
از جمله غذاهای محلی روستای سقی در فصل زمستان ، مخلوطی از نان تفتان روغنی و شیره انگور بود . به این غذا در اصطلاح روستای ما «
چنگلی » chengali گفته می شود .
طرز تهیه این غذای محلی که بیشتر به عنوان صبحانه استفاده می شد ، به این صورت است که ابتدا نان تفتان را با روغن زرد و اگر هم روغن زرد نبود ، با جزغاله پخت می کردند .
سپس برای صبحانه ، شیره انگور را با روغن زرد مخلوط نموده ، با حرارت ملایم نگه می دارند تا وقتی که قوام بیاید . منظور از قوام آمدن در فرهنگ روستای سقی ، همان اصطلاحن « کل کل » kol kol زدن است .
تا وقتی که مخلوط شیره و روغن که قسمت اعظم آن باید شیره باشد ؛ قوام بیاید ، نان تفتان را ریز می کردند به نحوی که لقمه لقمه و حتی کوچکتر از آن باشد .
سپس مخلوط شیره و روغن را در « پاتیل مسی » می ریختند تا اندکی خنک شود . درجه حرارت را معمولن با انگشت اندازه می گرفتند به این نحو که انگشت سبابه را در شیره فرو می بردند و اگر انگشتشان نمی سوخت ، نان ریز شده را در میان پاتیل به آهستگی رها می کردند و همزمان آستین خود را بالا زده ، نان و شیره را با هم مخلوط می کردند .
این کار را آنقدر تکرا می کردند تا شیره کاملن در نان فرو رود .
حالا چنگلی آماده صرف کردن بود . زیر کرسی می نشستند و صبحانه را می خوردند . معمولن این غذا برای کارهای سنگین مانند بومندو یا زمین کولی ، باغکولی و تخلیه خانه گاو استفاده می شد و به کارگران چنگلی می داند تا زور بیشتری داشته باشند .
شاید علت تسمیه این غذای مقوی به چنگلی ، نوع ورز دادن با انگشتان باشد .
سایت روستا[ویرایش]
سایت روستای سقی
