شلدان
روستاي شلدان/
مهر /
فارسروستای شلدان در جنوبی ترین نقطه استان فارس با مساحتی حدود ۱۲ کیلومتر مربع بین مدارهای ۵۲ درجه و ۴۵ دقیقه عرض شمالی و ۲۷ درجه و ۴۲ دقیقه جنوبی از نصف النهار گرینویچ قرار گرفته‌است.
روستای شلدان[ویرایش]
در جنوبی ترین نقطه استان فارس با مساحتی حدود ۱۲ کیلومتر مربع بین مدارهای ۵۲ درجه و ۴۵ دقیقه عرض شمالی و ۲۷ درجه و ۴۲ دقیقه جنوبی از نصف النهار گرینویچ قرار گرفته‌است. از شمال و شرق به دهستان اسیر، از غرب به دشت کناردان و مشک آویز و از جنوب به روستای چاه بالو و قلعه سرگاه منتهی می‌شود. از لحاظ زمین شناسی و توپوگرافی این شهرستان بر روی یک دشت ساختمانی واقع شده که شمال و جنوب آن را دو رشته کوه موازی احاطه کرده‌است. ارتفاع این کوه‌ها نسبتاٌ بریده و فرسایش یافته زیاد نیست و ازمارنهای آهکی گچی، نمکی و ماسه ایی با شیب ۵۰ تا ۷۰ در صد تشکیل شده‌است. آب و هوای منطقه بیابانی و گرم و خشک است که قسمت‌های وسیع ای از خاک ایران از جمله جنوب فارس شامل می‌شود.
متوسط درجه حرارت به دست آمده با در نظر گرفتن موقعیت ارتفاعی و مختصات جغرافیایی حداکثر ۵۰ درجه و حداقل تا صفر درجه سانتی گراد متغیر بوده‌است. متوسط رطوبت ۴۲ درصد است که از اواخر خرداد به مدت ۴۵ تا ۶۰ روز تا سطح۹۰ درصد در نوسان می‌باشد. میزان بارندگی طبق آمار ده ساله ۲۹۸ میلی متر برآورد شده که از سالی به سال دیگر متغیر است و شدت این تغییر نیز زیاد می‌باشد.
سرعت وزش باد در منطقه بین ۵ تا ۷ کیلومتر در ساعت به مدت ۷۵ روز از سمت جنوب به سمت شمال شرقی است که از جمله آن می‌توان به بادهای موسمی اشاره کرد.
از لحاظ پوشش گیاهی به صورت خود رو ی مرتعی می‌توان بادام کوهی، بنه، انجیر، گون، ساری سولماز، شکر تیغال، قیچ، قره گز، بارهنگ، تنگرس، انار شیطان، گزوناترک که در زیر آنها علفهایی مانند شبدر، بهمن و بعضی گیاهان مشخص منطقه مدیترانه ایی می‌رویند را نام برد.
از گیاهان دارویی منطقه می‌توان به یولاف با نام علمی SATIVA، ORIGANAVALGRE،AVENA گل شقایق با نام علمی PAVEATHOEAS و… اشاره کرد که از آن در درمان بسیاری از بیماریها استفاده می‌شود. از نظر زندگی جانوری منطقه دارای تنوع خاص می‌باشد و انواع پستانداران مانند شغال، کفتار، خرگوش کل ( بزکوهی)، روباه، گرگ و… پرندگانی چون تیهو، کبک، بلبل، کلاغ، کبوتر، گنجشک، جغد، باز شکاری، دم جنبانک، شاهین، عقاب و… در آن زندگی می‌کنند.
فرهنگ[ویرایش]
مردم شلدان همگی مسلمان و دارای مذهب شیعه می‌باشند. نژاد آنان آریایی و زبانشان فارسی است که به علت نزدیکی با کشورهای خلیج فارس و سابقه تاریخی هجوم انگلیسیها بعه بنادر بعضی واژه‌های انگلیسی نیز بدان وارد شده‌است. در زمینه برگزاری مراسم مذهبی و هم چنین مراسم ازدواج و غیره رسم و رسومات خاص خود را دارا است که در فرصتهای آتی بیشتر بدان پرداخته می‌شود. به علت علاقه وافر مردم منطقه به اسلام و ائمه معصومین برگزاری مراسم سوگواری ائمه به ویژه امام حسین با تشریفات خاص صورت می‌پذیرد که ابعاد گسترده این سوگواری به گونه‌ای ملموس در تعزیه داری سید الشهداء نمود پیدا کرده‌است.
قدمت روستا[ویرایش]
تنب بت که در شرق شلدان قرار دارد آثار به جا مانده ی یکی از کاخهای هخامنشیان بوده و قدمت آن بیش از دو هزار وپانصد سال می باشد. این اثر از لحاظ معماری و نقش و نگاره هایی که در دل آن کنده شده است شباهت بسیار نزدیکی به معماری تخت جمشید دارد
معرفی شلدان:
شلدان نام روستایی در شمال غربی روستای اسیر واقع است و به دارالایمان مشهور و معروف است. اهالی شلدان از دیرباز به صلاح وسداد معروف بوده و هستند. مردمان خوب این روستا انسانهایی وارسته زحمتکش و دین باور می باشند.
وجه تسمیه این روستا به شلدان در وهله ی نخست به سبب مرغوبیت خاک رس آن است که نسبت به خاک روستاهای همجوار آن از کیفیت بهتری برخوردار است. وجه دیکر اینکه هنگام بارندکی به خاطر قرار داشتن روستا در گودال سراسر کوچه ها و معابر گل آلود می باشد. چون گل را در زبان محلی «شل»( shal) می گویند از این روی این ده را شلدان نام نهاداند.
از شلدان علمایی همجون ملا شهاب، قاضی شلدانی، ملا محمد جعفر شلدانی و ملا علی شلدانی برخاسته اند.
چنان که اشاره شد اهالی شلدان در منطقه ی فال و اسیر و گله دار ووراوی و تراکمه جات (لامرد کنونی) و اشکنان و جم و ریز و دژگاه و دارالمیزان و بنادر به دین داری و درستکاری معروف و مشهور بودند. امروزه نیز مردمان آن همچنان اصالت و نجابت دینی و اخلاقی خود را حفظ نموده اند. هنوز هم اهل صفا و وفا ومهمان نواز و صمیمی هستند.
در شرق شلدان در دامنه ی دره ای به نام تنگ کافران آثار ویرانه ای موجود است که از روزگاران گذشته به تمب «بت» (تمب در زبان محلی به معنی تپه وبرآمدگی است.) معروف بوده و است.
در این محل سنگهای تراشیده شده و صیقلی موجود است، که قدمتشان به دوران قبل از اسلام بر می گردد، که مشخصا ستون های عظیم معبدی بزرک یا کاخ وسیعی را تشکیل می داداند، که آثار حفاری به صورت شیاری به عمق ۴۰ تا ۶۰ سانتی متر روی آن وجود دارد.
در پانصد متری شرق شلدان تپه ای به ارتفاع چهل متر وجود دارد، که اهالی شلدان به آن قلعه ی «روح الدین» می گویند. در بالا و اطراف تپه آثاری از بناهای ساخته شده ار مصالح گوناگون مانند ساروج و گل و گچ وجود دارد. این تپه گویا قلعه بوده است.
یک حلقه چاه نیز در آن واقع است که هنوز هم نزدیک به چهل متر عمق دارد.
در صد و پنجاه متری «تمب بت» اثر قبری موجود است، که آن را قبر کشته می نامند و به عاشق و معشوقی نسبت می دهند، که آنها را باهم کشته اند و در یک گور خوابانیده اند.
ناگفته نماند که آثار باستانی موجود در اطراف شلدان و اسیر و قلعه سرگاه متعلق به شهر «کران»است. شهر کران یکی از شهرهای آبادان در دوره ی پیش و بعد از اسلام است.
منبع[ویرایش]
وبلاگ روستای شلدان
