نروی
معرفی روستا[ویرایش]
روستای نروی یکی از روستاهای تابعه بخش نوسود در شهرستان
پاوه واز روستاهای بسیار زیبا ودیدنی هورامان لهون می باشد.
فاصله این روستا تا شهر نوسود ۱۵ کیلومتر است. این روستا از شمال به کوههای سربه فلک کشیده شمشی وملندوو , از جنوب به روستای نیسانه و رود سیروان ، از شرق به روستای شرکان وشهر نودشه واز غرب به روستای وزلی وشهر نوسود منتهی می شود.
جمعیت روستا حدود ۱۰۰۰نفر می باشد.
وضعیت اقتصادی[ویرایش]
شغل غالب مردم باغداری وتعدادی نیز در ادارات وشرکتها مشغول به کارهستند.
روستای نروی همانند دیگر روستاهای هورامان از قدمتی طولانی وتاریخی برخوردار است. مردم آن مردمی قانع ، خونگرم، مهربان و با دیانت هستند.
این روستا در جریان جنگ ایران وعراق (یک سال بعد از جنگ) در سال ۱۳۶۸ بنا به برخی مسائل وملاحظات سیاسی وملی بطور کلی تخلیه شد مردم به شهر پاوه مهاجرت کردند وپس از سه سال دیگر بار به روستای خود برگشتند در جریان این مهاجرت روستا کاملا متغیر شد و نوسازی وبازسازی کامل خانه ها صورت گرفت .
وضعیت فرهنگی[ویرایش]
یکی از ویژگیهای بارز این روستا وجود تکیه ومشایخ تصوف است . این مطلب در مورد تکیه نروی از وبلاگ گمگشته دل www.gomgashtehdel.blogfa.com آمده است:
پيشينه ي تكيه در نروي همانند ديگر جاهاي هورامان به زمان حيات شيخ محمد عزيز نجاري بر مي گردد. شيخ نعمت نروي يكي از مريدان شيخ محمد عزيز نجاري بود كه پس از طي مراحل سير و سلوك تصوف به مقام شيخي رسيده و از جانب شيخ محمد عزيز مامور گرديد در روستاي نروي (زادگاهش) تكيه اي ايجاد نموده و به پرورش مريدان و دستگيري و استمالت فقرا و تهيدستان بپردازد. بنابراين تكيه ي نروي حدود ۱۲۰ سال پيش توسط شيخ نعمت بنا نهاده شد. پس از وفات شيخ نعمت برادرزاده اش خليفه عبدالغفور نروي تكيه ي ايشان را وسعت داده و مريدان بي شماري را تربيت نمود.
خليفه عبدالغفورمريدشيخ بي عنوان شيخ عبدالقادر نجاري بود. وي مديريتي قوي براداره ي تكيه و دراويش و مريدان خود داشت. اكثر مردم هورامان لهون آنطرف رود سيروان از مريدان وي بودند. تكيه ي نروي در زمان حيات ايشان از فعاليت فوق العاده اي برخوردار بود. مريدان خليفه از افراد بي بضاعت جامعه بودند. روي اين اصل خليفه آنها را در كار كشاورزي و باغداري مي گماشت و ماحصل زحماتشان را به خودشان بر مي گرداند.
خليفه عبدالغفور نروي تكيه اش را وسعت بخشيده بود بطوريكه در چند روستاي ديگر غير از نروي نيز داراي تكيه بود از جمله روستاي شركان در مجاورت نروي ؛ روستاي شيخان و روستاي هاني گرمله در همسايگي بياره ي عراق. بعد از وفات خليفه عبدالغفور پسرش ماموستا ملا محمد جانشين وي گرديده و امروز كه بيش از يك قرن از فعاليت تكيه ي نروي مي گذرد اين تكيه همچنان به فعاليت خود ادامه مي دهد و ملا محمد شخصي متدين كم نفس متواضع و در عين حال اهل ذوق است. وي به امر كشاورزي و باغداري اشتغال دارد و بسيار زحمتكش است و مخارج تكيه را از حاصل دسترنج خود به دست مي آورد.(متاسفانه این مرد عالم وعارف از دو سال پیش دچار کسالت گشته وزمین گیر شده است از خداوند برایش دعای سلامتی دارم.)
منبع[ویرایش]
وبلاگ روستای نروی؛ شمس
