نقش گروه های محلی در مدیریت بحران ها
نقش گروه های محلی در مدیریت بحران هایی نظیر زلزله
گروه های محلی از مهمترین تشکل هایی هستند که در مدیریت بحران هایی نظیر زلزله می توانند مؤثر واقع شوند. گرچه کمک های انفرادی و موردی در چنین وقایعی مهم است اما آنچه بیشتر اهمیت دارد کمک های سازمان یافته است که با نگاهی جامع و دیدی عمیق به وضعیت به وجود آمده و سطح فاجعه در جهت مدیریت بحران گام بر می دارد. در این مطلب نقش گروه های محلی در امداد رسانی به هنگام زلزله را بررسی می کنیم:
در چنین مواقعی که زمان و اطلاعات برای برنامه ریزی بسیار محدود است، باید خیلی سریع عمل کرد. در واقع بسیار خوب و به جاست که هر گروه محلی یک برنامه از قبل تهیه شده برای مدیریت بحران داشته باشد. به هر حال اگر هم نداشتید، از هم اکنون می توانید وارد عمل شوید.
اولین گام تشکیل یک جلسه اضطراری با اعضای تیم و تقسیم وظایف است. این کار باید در اولین فرصت انجام شود. تیم باید قبل از هر چیز اطلاعات واقعی از سطح تخریب و عمق فاجعه به دست آورد. به خاطر داشته باشید که در چنین موقعیت هایی که احساسات مردم تحریک شده است انتشار یا تصمیم گیری بر اساس اطلاعات غیرواقعی اعتماد مردم و مشارکت آنها را برای کمک کردن کاهش می دهد.
دومین گام پرهیز از احساسات منفی و تقویت روحیه کمک و یاری رسانی است. فرصتی برای افسردگی نیست. افراد زیادی به کمک شما نیاز دارند. بنابراین بهتر است ابتدا روحیه تیم خود را مثبت کنید و تمام احساسات خود را به سمت کمک رسانی هدایت کنید.
گام سوم ارزیابی نحوه کمک رسانی و تعیین اولویت های کمک رسانی است. معمولا در ساعات اولیه وقوع فاجعه، کمک های اولیه، کمک های پزشکی نظیر خون، دارو، نیروی انسانی متخصص، پوشاک گرم، خوراک کنسرو شده، آب آشامیدنی و وسایل پانسمان در درجه اول قرار دارند. در این مرحله که مرحله نجات آسیب دیدگان از زیر آوار زلزله است. بسیار به جاست که تنها نیروهای متخصص وارد عمل شوند. هجوم نیروهای داوطلب غیر متخصص موجب اختلال در عملیات کمک رسانی متخصصان و تیم های پزشکی خواهد شد.
بلافاصله بعد از عملیات نجات زلزله زده ها از زیر آوار و انتقال مصدومین به بیمارستان و مراکز پزشکی نیاز به آب، غذا، پوشاک گرم در اولویت است. در عین حال باید در نظر داشت که بازماندگان در مرحله شوک قرار دارند و نیاز مبرم به روانشناس و خدمات روانپزشکی در اولویت است. در این مرحله کارشناسان توانبخشی نیز نقش بسیار مهمی دارند. در اینجاست که وسایل کمک توانبخشی نیز به لیست اقلام مورد نیاز اضافه می شود. دقت کنید که وسایل کمک توانبخشی باید مبتنی بر نیاز آسیب دیدگان باشد. ارسال وسایل غیر ضروری فضای لازم برای سایر وسایل را محدود می کند.
کودکان از جمله گروه هایی هستند که نیازمند توجه بسیار جدی در این مرحله هستند. آنها درک درستی از علت وقوع این گونه حوادث ندارند و ممکن است دست به کارهای عجیبی بزنند. تیم های متخصص و مشاورانی که بتوانند روحیه کودکان را تقویت کنند از نیازهای اساسی این مرحله هستند.
از دیگر نقش های گروه های محلی جمع آوری، سازماندهی و انتقال کمک های نقدی و غیرنقدی به زلزله زده هاست. در این مرحله شبکه ارتباطی گروه های محلی با سایر گروه ها که به محل زلزله نزدیک ترند مهمترین سرمایه است. این گروه ها می توانند با کمک همدیگر بحران به وجود آمده را به خوبی سازماندهی کنند.
به خاطر داشته باشید که فرایند کمک رسانی به گروه های آسیب دیده اگر به درستی مدیریت نشود خود به بحرانی ثانویه تبدیل خواهد شد.
گروه محلی باید مدام به مردم اطلاعات دقیق را برساند و نحوه کمک رسانی و اقلام مورد نیاز را اطلاع رسانی کند.
بعد از اینکه بحران مدیریت شد، حال فرصت و اطلاعات کافی داریم برای اینکه با سایر گروه ها جلسه بگذاریم و به مدیریت فرایند بازسازی فیزیکی مناطق تخریب شده نیز بیندیشیم و برای آن برنامه ریزی کنیم. کمک ها نباید تنها به همان اوایل وقوع بحران محدود شود. می توانیم به گونه ای عمل کنیم که مشارکت مردم تا زمان حل کامل مشکلات باقی بماند. چرا که مشکل اصلی این است که مردم آسیب دیده از زلزله معمولا تمام یا قسمت هایی از زندگی خود را از دست داده اند و بی پناه شده اند. باید این طرز فکر بین مردم تقویت شود که کمکها نباید تنها به زمان بحران ختم شود.گروه های محلی نقش بسیار مهمی در این زمینه دارند. به هنگام دریافت کمک از مردم می توان به آنها در خصوص فازهای بعدی فعالیت گروه و عملیات امدادرسانی اطلاعات داد. می توانید برخی از اعضای گروه خود را مسئول این کار کنید.
از فضاهای ارتباطی خود به هر نحوی که می توانید برای اطلاع رسانی و هدایت کمک ها استفاده کنید
پیوندها[ویرایش]
تجارب گروه های محلی ایران
