«نوآوری باز» چیست؟
نوآوری باز یک پارادایم است که فرض می‌کند شرکت می‌تواند و باید از ایده‌ها و مسیرهای داخلی و خارجی به بازار، به‌عنوان وسیله‌ای برای سرعت بخشیدن و بهبود فناوری و نوآوری محصول خود استفاده کند. این مدل بر ضرورت رهاسازی ایده‌ها برای خروج از شرکت با هدف درآمد‌زایی بیشتر و هم‌چنین ورود ایده‌های نوآورانه (هم از جنس محصول، هم از جنس مدل کسب و کار) به شرکت تاکید می‌کند.
مدل نوآوری باز تلاش می‌کند تا هر دو نوع خطای کشتن نوآوری برنده و پشتیبانی از نوآوری بازنده را به حداقل برساند و جهانی را بشارت می‌دهد که در آن نمی‌توان از رفتارهای محافظه‌کارانه که باعث خاک خوردن نوآوری‌های بزرگ در قفسه‌ها می‌شود، پشتیبانی کرد.
[۱]
