آبرزگه
روستاي آبرزگه/
کهکیلویه /
کهکیلویه و بویراحمدآبرزگه یا به لهجه محلی اورزگه در دامنه کوه دست واپس از سلسله جبال رشته کوه زاگرس قرار داشته و نزدیک به ۶۰ خانوار (تقریبا ۳۰۰ نفر) جمعیت دارد که اکثر جمعیت آن را قشر جوان تشکیل می دهند.
معرفي روستا[ویرایش]
آبرزگه یا به لهجه محلی اورزگه در دامنه کوه دست واپس از سلسله جبال رشته کوه زاگرس قرار داشته و نزدیک به ۶۰ خانوار (تقریبا ۳۰۰ نفر) جمعیت دارد که اکثر جمعیت آن را قشر جوان تشکیل می دهند. مردمان این روستا بسیار خونگرم و مهمان نواز هستند و به شوخ طبعی و سرخوشی شهره هستند.روستاهای همجوار آن تراب ، کهناب ، دشت بن ، بونی بلی ، گوردولو ، برمشیر ، پوزه آهنک ، کله بره و آبکری هستند که همه ی اهالی این روستاها باهم نسبت فامیلی دارند.
مردم روستای آبرزگه از طایفه اولاد می باشند که در گذشته های دور در استان چهار محال بختیاری زندگی می کردند که می گویند اولاد به چهارلنگ بختیاری می رسد.اجداد و نیاکان مردم این روستا بدلیل برائت از جنگ و غارت در آن زمان از استان چهارمحال بختیاری کوچ کردند و مدتی در فارتق یا فارتک، یکی از روستاهای توابع شهر دیشموک مستقر شدند و پس ازمدتی زندگی در آنجا به کوشک دشمن زیاری کوچ کرده و بتدریج به محل زندگی فعلیشان در دامنه کوه دست واپس (روستای فعلی آبرزگه) مهاجرت نمودند.
روستای آبرزگه هوای گرم و خشکی دارد که البته با توجه به این که در کنار رود مارون واقع شده و نسبت به شهرلنده در ارتفاع بلندتری قرار دارد و در مقایسه با آن نیز کمتر در محاصره کوهها قرار دارد.آب وهوای آن در قیاس با شهر لنده نسبتا خنک تر است.آبرزگه در ماههای اسفند و فروردین هر سال به سبب داشتن هوای بسیار مطبوع و تپه ها و دشت های سرسبز و بسیار زیبای بهاری، گردشگاه مردم شهرها و روستاهای توابع لنده، سوق و دهدشت می باشد.
از محصولات گیاهی و لبنی آن می توان به کنار، ملیر، کرتر(کرتل)، توله، باوینه (بابونه)، رملک، زری، بریزه، توتوبره،ستی گلو ، انجیر کوهی، بنوشکه، بن (بنک)، بادام کوهی، پیاز، گوجه، بادمجان، ماست، دوغ، کره، کشک ، لیمو ترش و ... اشاره نمود.
منبع[ویرایش]
وبلاگ روستای آبرزگه
