آلواتان
آلواتان یکی از روستاهای سرسبز استان آذربایجان غربی است که در شهرستان سردشت، از توابع بخش وزینه می باشد و در ۵ کیلومتری میرآباد قرار دارد.
این روستا اکنون بالغ بر ۱۸۰ خانوار دارد و جمعیت آن برطبق آخرین سرشماری تقریبا ۱۲۰۰ نفر میباشد.
این روستا تاریخچه ای دیرینه دارد بنا بر عقیده اصحاب قلم این روستا نام آلواتان از کلمه عربی الوطن گرفته شده است و عده ای از جمعیت آن ساکنان پیشین روستای کنه مشکه هستند که در طی جنگ تحمیلی ایران و عراق ناچار به ترک آنجا شدند.
روستای آلواتان از طبیعت زیبایی برخوردار است همچنین وسعت زیادی از جنگلهای شهرستان سردشت را به خود اختصاص داده است. شغل عمده مردم آلواتان به یمن طبیعت سرسبز و آب و هوای مناسب کشاورزی و دامداری است.
دشت وزینه در ۷ کیلومتری آلواتان واقع شده و هرساله در فصل بهار مردم زیادی برای تفریح واستراحت و دوری از دغدغه های شغلی به آن پناه می برند. این دشت علاوه بر طبیعت زیبا برای گردشگران دارای زمین های زیادی برای کشاورزان و دامداران آلواتان است و دامداران برای چرای دام های خود به این دشت کوچ می کنند.
پراکندگی عشایر سردشت به شرح زیر است:
گورک: شهر ربط، اطراف نستان و پاراستان، سیسر، هندآباد، بریسو، اطراف جاده مهاباد و بوکان
منگور: منطقه میرآباد، آلواتان، دوله تو، دارمه کون، سوستان، گرور، نیزه، دشت وزنه
ایل بریاجی و ملکاری: سردشت، نلاس، بیوران، قلعه رش، بیزیله، بیشاسب، ملاشیخ، مزرا
میراودلی: آلان و بیژوه، بیتوش
سمایله چووری (کوری):آلان، شلماش، کولسه، برخی مناطق مرزی ایران وعراق
بیگ زاده و باپیرآقایی: سردشت، شلماش، آلان
پاك‌سازي جنگل آلواتان و جاده پيرانشهر از دست ضدانقلاب
منطقه‌ي آلواتان بين سردشت و پيرانشهر و در غرب شهر ميرآباد شهرستان سردشت واقع شده و يكي از كم‌نظيرترين جنگل‌هاي سرسبز آذربايجان مي‌باشد. اين جنگل علاوه بر زيبايي‌هاي چشم‌نواز، در سال‌هاي ابتدايي انقلاب اسلامي به تصرف نيروهاي دموكرات ضدانقلاب درآمد و مأمن بسيار مناسبي براي توپ‌ها و تانك‌هاي سرقتي كه از پادگان‌هاي ارتش و كمين ستون زرهي زردشت – بانه به دست آورده بودند، محسوب مي‌شد. اين جنگل مملو از درختان كوهستاني است و دشمن از ابتداي استقرارش در آنجا و مناطق اطرافش، مخفيگاه‌هاي امني را ايجاد كرد.
فرماندهان مزدور كوموله و دموكرات، بارها آلواتان را سدي نفوذناپذير در مقابل نيروهاي انقلاب معرفي كردند و يك‌بار اعلام كرده بودند: «جنگل آلواتان سدي نفوذناپذير است و اگر پاسداران و ديگر نيروهاي انقلاب، براي رويارويي با ما به اين جنگل قدم بگذارند، همه‌ي آنها را از بين خواهيم برد.»
مأموريت مهم تيپ ويژه‌ي شهدا، پاك‌سازي اين منطقه از لوث وجود ضدانقلاب بود و براي همين ردپاي بزرگ‌مرداني هم‌چون شهيدان «بروجردي»، «ناصر كاظمي» و «كاوه» را در خود به يادگار دارد.
مأموريت اصلي تيپ، از پاك‌سازي جادهي بانه به سردشت شروع شد. نيروهاي اسلام وجب‌به‌وجب نقاط اشغال شده‌ي جاده را به‌سختي و با فداكاري پاك‌سازي كردند و بالاخره به جنگل آلواتان رسيدند كه در حقيقت، مهم‌ترين قسمت نبرد با گروهك‌ها در جنگل بود.
جادهي پيرانشهر به سردشت، ۹۵ كيلومتر طول دارد كه حدود ۴۰ كيلومتر آن در محدوده‌ي شهرستان پيرانشهر و مابقي در شهرستان سردشت است. با شروع عمليات آزادسازي اين جاده، گروه‌هاي شورشي حزب دموكرات، كومله، چريك‌هاي فدايي خلق و منافقين با جمع‌آوري افراد از ساير شهرهاي كردنشين، تلاش خود را براي جلوگيري از آزادسازي اين جاده به كار گرفتند.
حساس‌ترين بخش جنگل آلواتان قله‌هاي مرتفع آن بود. بارها و بارها ضدانقلاب، با دعوت از خبرنگاران خارجي در ارتفاعات آلواتان اقدام به مانور رواني عليه نيروهاي انقلاب كرده بود. «قاسم‌لو» بارها آلواتان را قلعه‌ي افسانه‌اي و نفوذناپذير حزب دموكرات و كوموله خوانده بود. هربار نيروهاي انقلاب قصد ورود و پاك‌سازي منطقه را داشتند، دشمن بعثي به پشتيباني نيروهاي كومله، دموكرات، مجاهدين خلق و چريك‌هاي فدايي خلق، منطقه را زير آتش توپ و خمپاره مي‌گرفت و جنگل آلواتان را براي حضور نيروهاي انقلاب نفوذناپذير مي‌نمود.
آلواتان چهار سال تمام در تصرف ضدانقلاب بود و در اين مدت اجازه‌ي ورود هيچ‌كس را به خود نداده بود. آلواتان، مهم‌ترين نقطه‌ي نبرد با ضدانقلاب بود. آزادي جنگل آلواتان و ارتفاعات آن از مدت‌ها پيش در ذهن شهيد كاوه، فرمانده تيپ ويژه‌ي شهدا نقش بسته بود. به اسارت گرفتن چند دختر روستايي و در خطر بودن جان ۱۰ پاسدار كه دركمين ضدانقلاب درگير بودند، كاوه را بر آن داشت كه با كمك يكي از افراد محلي به نام «گل‌محمد» كه منطقه را مي‌شناخت، به شناسايي كامل منطقه بپردازد و عمليات آزادسازي آلواتان را آغاز كنند.
شهيد كاوه در حين عمليات، حمله را از دو محور آغاز كرد. قسمتي از نيروها از سمت سردشت حركت كردند و گروه دوم از سمت پيرانشهر، و در نهايت اين دو گروه در جنگل به هم مي‌رسيدند. خودروهاي تأمين، مجهز به تيربار سنگين براي جلوگيري از كمين دشمن در جلوي نيروها حركت مي‌كردند.
نيروها مقداري از مسير را با اتوبوس طي كردند و باقي مسير به دليل كوهستاني بودن، پياده طي شد. رزمندگان كوه اول را با دو شهيد و سه مجروح پشت سر گذاشتند، هم‌چنين در اين صعود، برخي از امكانات تيپ به دره سقوط كرد. نيروها از كوه دوم پايين رفتند و آماده‌ي ورود به جنگل شدند. گروه‌هاي پيش‌رو براي شناسايي مسير، پاك‌سازي مسير از مين‌هاي ضدنفر و از بين بردن كمين‌هاي دشمن، به منطقه وارد شدند.
وقتي تيپ ويژه در نزديكي مقر ضدانقلاب رسيد، آنها مشغول پايكوبي بودند و دختران روستايي را مجبور مي‌كردند تا از روي جسد سربريده‌ي پاسداري بپرد، دومين پاسدار سربريده شده بود و سومي در انتظار ذبح بود! كه اولين توپ به سمت ضدانقلاب شليك شد. ورود رزمندگان به حريم ضدانقلاب، امكان استفاده از سلاح‌هاي سبك‌تر را فراهم كرده بود.
تير آخر به پيكر ضدانقلاب زماني بود كه انبار مهمات ضدانقلاب منهدم شد و از بين رفت. همين موضوع باعث از بين رفتن عقبه و پشتيباني ضدانقلاب و همين‌طور از بين رفتن روحيه‌ي آنها شد و آن دژ مستحكم به آساني خانه‌ي عنكبوتي فرو ريخت. حضرت امام(ره) در پيامي در تاريخ ۲۵ آبان ۶۱، پيروزي رزمندگان اسلام را تبريك گفتند.
سنگري كه ضد انقلاب به آن افتخار مي كرد «حسن خان» فرمانده ضد انقلاب بارها اعلام كرده بود:«جنگل آلواتان سدي نفوذناپذير است واگر پاسداران و ديگر نيروهاي انقلاب بخواهند براي مقابله با ما به اين جنگل قدم بگذارند همه آنها را از بين خواهيم برد.»
|
