اوارد
تاریخچه روستای اوارد
در سال ۱۲۱۹-۱۲۲۱ فردی به نام حاج یوسف دماوندی که تاجر بود، در بندرگز زندگی و تجارت می کرد و با کشور های آسیای میانه ارتباط داشت. حاج یوسف از حاج عبدالله دماوندی دعوت نمود تا به بندرگز بیاید. چون داد و ستد و تجارت در بندرگز زیاد بود در آنجا ساکن شد و زن اختیار کرد. به علت خوب بودن وضعیت مالی حاج عبدالله، در تجارت با حاج یوسف سهیم شد.
حاج عبدالله دماوندی دو زن داشته که از از آن دو زن هر کدام دو پسر داشته.وی در سال ۱۲۲۵ به روستای ویوا آمد و قبرش هم در روستای لوجنده یا جیربند (جوربند) است.
وی چون دامدار بوده به دنبال مزرعه و صحرا می گشت که هدفشان روستای اوارد بود که اوارد به معنی (فراوانی یا کنار رودخانه) است که حاج عبدالله با حیوانات (گاو و گوسفند) به سمت روستای اوارد حرکت می کند قبل از رسیدن به روستای اوارد به سرچشمه ای بنام کور چمبیش (کورچشمه) که ۲کیلومتر از روستا فاصله دارد رسیدند و شب را در آنجا اسکان کردند و صبح به محل مورد نظرش رسیدند و در آنجا اسکان گزیدند که نسل امروز از نسل حاج عبدالله دماوندی هستند.
طبق سر شماری سال ۱۳۷۵ جمعیت روستا ۸۳۶ نفر (در ۱۶۰خانوار) می باشد.
بزرگان روستای اوارد:
شیخ ملا علی النقی:نویسنده کتاب شیخ داوود
استادان مکتب خانه روستا:
ملا اسماعیل- ملا رحمان- شیخ زبیده- شیخ شعبان- شیخ نصرت- آخوند محمد رضا
موقعیت جغرافیائی روستای اوارد:
شمال:به شهرستان
گلوگاهجنوب:به روستای
پارم شرق:به روستای
نیالاغرب:به روستای
یخکش [۱]منبع
[۱]