بهنوییه


روستاي بهنوييه/ شهربابک / کرمان
روستای بهنوییه در شمال شهرستان شهربابک واقع است و دارای قنوات و پارچه آبادیهای زیادی می باشد که عموما بهارنشین می باشند که از شمال با بن آبدون و لامزرو و از شرق با لاتاجوا و لابنو و از طرف غرب با کمشکو ، کمکو ، رندو وبریکو و از جنوب با درتین و گود نانوا همسایه است.


موقعیت جغرافیایی[ویرایش]

روستای بهنوییه در شمال شهرستان شهربابک واقع است و دارای قنوات و پارچه آبادیهای زیادی می باشد که عموما بهارنشین می باشند که از شمال با بن آبدون و لامزرو و از شرق با لاتاجوا و لابنو و از طرف غرب با کمشکو ، کمکو ، رندو وبریکو و از جنوب با درتین و گود نانوا همسایه است. بهنو با روستاهایی مانند : کمسرخ ، گشنیزو ، فتح آباد ،میدوک و یوسف آباد فاصله چندانی نداشته و با آنها در یک مسیر بوده و همسایه می باشند .

موقعیت طبیعی و گردشگری[ویرایش]

روستای بهنوییه در دامنه یک تپه تقریبا با شیب تند واقع شده است و یک رودخانه فصلی هم از وسط آن می گذرد در نمای روبروی روستا یک کوه یا تپه قله ای بزرگ به نام «کمر بهنو» قرار دارد که جلوه زیبایی به این روستا داده است. که وقتی از روی آن تپه به روستا نگاه می کنیم خانه ها را در ردیفهای پشت سر هم می بینیم .به طوریکه از پایین به بالا در یک شیب تند بر روی هم قرار می گیرند و در یک نگاه روستای توریستی و سیاحتی ماسوله ( استان گیلان) را به خاطر ما می آورد . چون بهنو هم از بیشتر جهات مثل ماسوله خانه ها در یک شیب تند طوری بر روی هم قرار گرفته اند که حیاط خانه بالا تقریبا پشت بام خانه پایین است و همین طور از بالا تا پایین روستا این روند به همین شکل ادامه می یابد .

سابقه تاریخی[ویرایش]

براساس شواهد و تاریخی که بر روی سنگ قبرهای این روستا حک شده،چنین بر می آید که سابقه تاریخی این روستا حداقل به ۱۴۰۰ سال می رسد ولی شواهد و قراین دیگری در دست است که نشان می دهد این روستا کهن بوده و سابقه تاریخی آن به قبل از اسلام می رسد .

وجه تسمیه روستای بهنوییه[ویرایش]

هر چند معنای لغوی و وجه تسمیه روستای بهنو کاملا مشخص نیست ولی در این زمینه حدس و گمانهایی وجود دارد که به چند مورد آن اشاره می شود الف ـ یکی از مواردی که حدس زده می شود این است که بهنو به معنای به نو می باشد که «به» نام درختی است که در روستای بهنو و روستاهای اطراف یافت می شود و گفته می شود که شاید میوه به روستای بهنو نسبب به میوه به روستاهای دیگر باکیفیت بهتر و مرغوبتر و به قولی نوتر بوده است.ب ـ عده ای از محققین هم معتقدند که نام بهنو از کلمه بانو آمده است به این صورت که زمانی یک زن حکمران این منطقه بوده و نام خود را بر این روستا گذاشته و به مرور در گویش محلی مردم بانو به بهنو تبدیل شده است .پ ـ عده ای دیگر از محققین معتقدند که بهنو نام یکی از الهه های قدیم ایران باستان می باشد که مانند اسم های دیگری که از آن زمانها در جای جای کشورمان به جا مانده بر روی این روستا هم تا بحال باقی مانده است . در هر حال از وجه تسمیه که بگذریم قدیمی و کهن بودن روستای بهنوییه و مناسب بودن مکان آن برای زندگی کردن و امورات کشاورزی و دامپروری از زمانهای دور انسانهایی را که در طلب جا و مکان خوب برای زندگی کردن بودند را جلب کرده است .

آثار باستانی روستای بهنوییه[ویرایش]

آثار باستانی روستای بهنوییه عبارتند از: ۱-قلعه بهنو ۲- سنگ نوشته نادر شاه ۳- قبرستانهای قدیمی و کهن ۴- تل مصلی ۵- قلعه درتین ۶- موزه بهنو

۱- قلعه بهنو: وجود دو قلعه بزرگ با برج و باروی عظیم که تا همین دو دهة گذشته آثار و بقایای آن پا بر جا بوده است، و آنچنان که می گویند در همین سه دهة گذشته به این طرف یکی از قلعه های بزرگ و اصلی نابود شده و سنگ های آن را هم مردم برای ساخت خانه مورد استفاده قرار دادند .
۲- سنگ نوشته نادر شاه : شواهد تاریخی نشان می دهد که این روستا در عهد صفوی و افشاری دارای اوج بالندگی بوده است و گواه این مدعا سنگ نوشته ای معروف به سنگ نادری است که در این روستا قرار دارد و نشان می دهد که شاه افشار هنگام بازگشت پیروزمندانه اش از قندهار چند روی را در این روستا اطراق کرده است که خود گواه بر این است که این روستا چنان وسیع و ثروتمند بوده که می توانسته سپاه عظیم نادرشاه را آب و غذا بدهد و علوفه اسبان را مهیا کند گواه دیگر بر رونق و بزرگی این روستا وجود هفت آسیاب آبی است که نشان می دهد جمعیت در این منطقه زیاد بوده و محصولات کشاورزی و بخصوص گندم فراوان کشت می شده است .
۳- قبرستانهای قدیمی و کهن : وجود حداقل چهار قبرستان مجزا دلیل بر وسعت و قدمت این روستا می باشد دو قبرستان اصلی در دو طرف روستا قرار دارند .
تاریخهای مختلف بر روی سنگ قبرها، نشان از وجود جنگهای زیادی در این منطقه می دهد نمونه ای از تاریخهایی که بر روی سنگ قبرها نوشته شده عبارتند از: ۶۳ ه .ق ۱۹۶ تا ۱۹۸ ه .ق ۹۷۴ تا ۹۹۵ ه .ق ۱۰۲۹ تا ۱۰۵۹ ه .ق و ۱۱۱۲ تا ۱۱۱۳ ه .ق، و این تاریخها فقط مربوط به سنگ قبر شهدای گورستان می باشد و بر روی آنها کلمه سعید شهید وهمچنین کلماتی مانند مولانا و پهلوان هم زیاد به چشم می خورد .
تا همین چند سال گذشته سنگ قبرهای زیبایی در این قبرستان خود نمایی می کردند که متاسفانه عده ای سود جوی فرصت طلب سنگهای قیمتی و تاریخی را به یغما بردند .
۴- تل مصلی : وجود یک تل به نام تل مصلی در کنار این روستا گواه بر این است که اهالی روستا نمازهای عید قربان و عید فطر رادر این محل بر گزار می کردند و در ضمن در این منطقه مسجدی به نام لا مسجدی وجود داشته است که الان فقط اسمی از آن بجای مانده است و اثر دیگری از آن باقی نمانده است .(در گویش محلی لا به جایی گفته می شود که در بین دو تپه قرار دارد.)
۵-قلعه در تین : در حدود ۳۰۰ الی ۴۰۰ متری پایین روستای بهنوییه ، آبادی وجود دارد به نام درتین که آثار یک حمام قدیمی و یک قبرستان باستانی هنوز جلوه گر است و خانه های آن که الان اثری از آنها باقی نمانده، بوسیله خشت خام ساخته شده بودند که متاسفانه جاده اصلی از روی این آثار تاریخی گذشته و باعث نابودی آنها شده است و بعلت خلوتی آن نقطه مورد دستبرد سارقان میراث فرهنگی قرار گرفته شده است .
۶- موزه بهنو : با همت مردم روستای بهنوییه و شورای اسلامی و شخص دهیار امید است که اشیاء باستانی و قدیمی این روستا جمع آوری شود و به نام خود آنها در موزه ثبت و مورد بازدید عمومی قرار گیرد.

منبع[ویرایش]

وبلاگ روستای بهنوییه



جعبه‌ابزار