تامین سرمایه جمعی
تامین سرمایه جمعی یا کرودفاندینگ (crowdfunding) یکی از کاربردهای مفهوم جمع سپاری (crowdsourcing) است. جمع سپاری به انجام فعالیت های یک شرکت یا سازمان از طریق واگذاری به شبکه وسیعی از مخاطبین با فراخوان عمومی – به جای انتظار از تعداد معدودی از متخصصین و منتخبین برای انجام آن فعالیت ها- اشاره دارد. کاربردهای مفهوم جمع سپاری را می توان در چهار سطح طبقه بندی نمود: ۱. رصد و جمع آوری مشکلات ۲. نظارت و ارزیابی ۳. تولید محتوا ۴. تامین مالی کرودفاندینگ(Crowdfunding) از دو واژه ی کرودcrowd) ) به معنای انبوه مردم و فاندینگ(funding) به معنای تامین سرمایه تشکیل شده است. تامین سرمایه جمعی در واقع مجموعه ای از فرصت های سرمایه گذاری در قالب ایده یا پروژه می باشد که توسط کارآفرینان معرفی شده و از عموم مردم درخواست می شود تا برای تامین مالی آن مشارکت کنند. این شیوه بخصوص پس از بحران مالی ۲۰۰۸ امریکا به منظور تامین سرمایه پروژه های کارآفرینی مورد توجه قرار گرفت. گونه های مختلف تامین سرمایه جمعی را می توان در چهار مورد خلاصه نمود: ۱. مبتنی بر کمک های خیرخواهانه: در این روش مشارکت کنندگان هیچ گونه چشم داشتی در قبال حمایت مالی ارائه شده ندارند. ۲. مبتنی بر پاداش: در این روش مشارکت کنندگان در قبال پولی که پرداخت می کنند و بر اساس میزان مشارکت، پاداش هایی را که از سوی ایده پرداز تعیین شده اند دریافت می نمایند. این پاداش ها متفاوت اما مشخص است. در یک نمونه رایج، صاحب ایده، ایده ی خود را مطرح کرده و کمپین خود را راه اندازی می کند و افراد و گروه ها از طریق حمایت های مالی خود سرمایه ی مورد نیاز وی را تامین می کنند. آن ها بر اساس زمان و میزان مشارکت، از تخفیف در خرید محصول بهره مند می شوند. ۳. مبتنی بر سهام: خرید سهام به شکلی جدید و در فضای آنلاین پایه این روش را تشکیل می دهد. مشارکت کنندگان در ازای سرمایه گذاری، بخشی از سهام کسب و کارهای هدف را دریافت می کنند. این عمل با واسطه افرادی صورت می گیرد که نقشی شبیه صندوق های سرمایه گذاری را ایفا می کنند. ۴. مبتنی بر اعطای وام: در این روش مشارکت کنندگان مبلغی را به عنوان وام در اختیار فردی که به آن پول نیاز دارد قرار داده و وی در قالب اقساط، وام دریافتی را پس می دهد. این روش تا حدودی شبیه صندوق های قرض الحسنه خانوادگی عمل می کند. (منبع: گزارش شماره ۱۴۸۸۶ مرکز پژوهش های مجلس)
|