تل تل
روستاي تل تل/
بندر گناوه /
بوشهرروستای تل تل از توابع شهرستان بندر گناوه در استان بوشهر قرار دارد. این روستا از جنوب غربی به چم شهاب، از غرب به چاهبردی، شمال غربی به بقعه (قدم گاه حضرت عباس)، جنوب شرقی به محمد صالحی، شرق به فخر آوری و شمال شرقی به روستای بهمنیاری محدود است.
معرفی روستا[ویرایش]
روستای تل تل ازدیربازیکی از مهمترین روستا های حیات داوود بوده است. شغل اهالی روستا در قدیم اغلب کشاورزی و دامداری بوده و پاره ای هم جهت کار تجارت به بصره عراق وکویت مهاجرت می کردند.
با رونق گرفتن کار در آبادان و ایجاد پالایشگاه آن شهرعده ای ازساکنان روستا به آبادان مهاجرت نمودند. در بین سال های ۱۳۳۰ تا ۱۳۴۰ با شروع ترقی بندرگناوه استارت مهاجرت کلی به شهر در روستای تل تل زده شد وابتدا چندین خانوار به بندرگناوه کوچ کردند. سپس مکثی چندساله دراین مهاجرت ها بوجود آمد وکسی از روستا هجرت نمی کرد. ازاوایل دهه۵۰خورشیدی بار دیگر اکثراهالی روستا به بندرگناوه مهاجرت کردند که با این مهاجرت ها روستای تل تل به یکی ازکم جمعیت ترین روستاهای حیات داوود تبدیل شد و همه خانه های خشتی و قدیمی رو به ویرانی گذاشتند.اما درطی چندسال اخیر با اتصال روستا به شبکه برق آب آشامیدنی و تلفن تغییراتی درروند معیشتی ساکنان ایجاد شد بطوریکه طی ۲سال گذشته اهالی روستا با ساخت و سازهای جدید و شیک و بازسازی منازل قدیمی خود روستا را از حالت تخریب به آبادی کم نظیری درمنطقه تبدیل کرده اند واین نشان ازترقی روستا دارد. جمعیت فعلی روستا۳۰۰ نفر و بیش از۵۰خانوارمی باشد. جمعیت کلی روستای تل تل (شهری وروستا یی)بیش از ۴۰۰۰ نفرمی باشد.
روستای تل تل از توابع شهرستان بندر گناوه در استان بوشهر قرار دارد. این روستا جزئی از بخش حیات داوود شهرستان یاد شده می باشد که در ۱۰ کیلومتری شمال شرقی این شهر و در طول جغرافیایی ۵۰درجه و۳۱ دقیقه شرقی و عرض جغرافیایی ۲۹درجه و۳۴ دقیقه و ۱۰ ثانیه شمالی قرار دارد. ارتفاع این روستا از سطح دریا ۱۷ متر می باشد و مانند شبه جزیره ای سه طرف آن را رودخانه های فصلی دره ی گپ و دره ی نمکی شور از شمال، غرب، جنوب و جنوب شرقی احاطه کرده است و تنها از طریق شمال شرقی و از راه مال رو در گذشته رفت و آمد امکان پذیر بود. اما هم اکنون در دو سوی این روستا پل هایی بر روی رودخانه ها ی یاد شده احداث گردیده که امکان تردد را حتی در روزهای بارانی و زمستان به راحتی میسر می سازد.
این روستا از جنوب غربی به چم شهاب، از غرب به چاهبردی، شمال غربی به بقعه (قدم گاه حضرت عباس)، جنوب شرقی به محمد صالحی، شرق به فخر آوری و شمال شرقی به روستای بهمنیاری محدود است.
وضعیت اقتصادی[ویرایش]
در گذشته به دلیل رشد کند اقتصاد و صنعت، بیشتر مردم به کارهای کشاورزی و کشت صیفی جات مشغول بودند. با توجه به اینکه نوع کشت نیز دیمی بود و امکان کمبود بارش از سالی به سال دیگر وجود داشت و حتی بعضی سال ها خشکسالی طولانی بر منطقه حاکم می شد، تنها در آمد مردم که کشاورزی بود با مشکل مواجه می شد و برای تامین نیازهای خود بایستی فعالیت های دیگری غیر از کشاورزی انجام دهند.
البته تعداد اندکی نیز به کار تجارت در سطح پایین مشغول بودند و حتی عده ای برای تامین معاش به خوزستان نقل مکان می کردند.
کشاورزی در روستا هم اکنون نیز کم و بیش ادامه دارد و شامل کشت گندم و جو می باشد. کشت صیفی جات در منطقه به بهترین کیفیت به عمل می آید و همواره مشتریان خاص خود را دارد شامل سبزی های مختلف از جمله تربچه، پیاز، تره، گشنیز، شوید، نعناع، ریحان، اسفناج، جعفری، خرفه (پرپین) و شاهی می باشد. ناگفته نماند که در گذشته کشت بادمجان، خیار گوجه، تنباکو عدس، نخود و غیره در روستا معمول بود و میتوان گفت که خاک روستا برای هر گونه کشتی مناسب است.
از لحاظ صنایع دستی به کارهایی مانند بافتن گبه، زنبیل، سبد، بادبزن و ... مشغول هستند.
دامپروری نیز در حد معمول در روستا وجود دارد و تعداد اندکی به این کار اشتغال دلرند.
امروزه کالاهای گوناگونی با نام و نشان تل تل در بازار وجود دارد که همین موضوع دال بر دست بالای آنان در تجارت است، کالاهایی مانند برنج، چای، کیف، عینک، شال، کلاه، روسری، تفنگ بادی، اسباب بازی، پتو، لوازم التحریر و... که همگی با نام زیبای تل تل مزین شده تا آوازه ی آن علاوه بر ایران در دیگر کشورهای جهان نیز طنین انداز شود.
منبع[ویرایش]
وبلاگ روستا تل تل
