تپه‌ریگ‌وزیری
فارس از منوجان گزارش می‌دهد
غبار محرومیت بر چهره مردم «
تپه‌ریگ‌وزیری »
غبار محرومیت بر چهره روستای تپه‌ریگ‌وزیری از توابع
شهرستان منوجان از نگاه مسئولان پنهان مانده است.
به گزارش خبرگزاری فارس از
منوجان ، امروز فقر و محرومیت از مشکلات مهم کشور محسوب می‌شود و بخش عمده‌ای از فقرا و محرومان در نواحی روستایی زندگی می‌کنند و عمدتاً شامل کشاورزان خرده‌پا و کارگران کشاورزی و ... هستند.
بنابراین توجه به روستاها در کانون برنامه‌ها و طرح‌های فقرزدایی و رفع محرومیت قرار دارد و برای اثربخشی طرح‌های حمایتی و خدمات‌رسانی موثر به فقرا و محرومان روستایی این طرح‌ها باید در چارچوب برنامه‌های توسعه یکپارچه روستایی اجرا شوند.
با توجه به تجربیات گذشته و واقعیات کنونی بازنگری در رویکردها و راهبردهای توسعه روستایی و تغییر گرایش در راستای خدمت‌رسانی هدفمند از طریق مشارکت فقرا و تهیدستان و توانمندسازی آنان می‌تواند نقش مؤثری در تامین نیازهای روستاییان و کشاورزان فقیر در نواحی روستایی داشته باشد.
در همین راستا مسئولان استان برای یک بار هم شده باید سری به این روستاها از جمله تپه‌ریگ وزیری از توابع شهرستان منوجان بزنند و پای درد و دل این مردم بنشینند و همت به خرج دهند و با تلاش و برنامه‌های مدون و کارشناسی شده برای بهبود وضع مردم این مناطق بکوشند هر چند می‌دانیم زمان زیادی برای توسعه یافتن این مناطق لازم است.
حمام مشترکی که با برگ درختان درست شده است[ویرایش]
هنوز روستاهای دیگری وجود دارد که چنین محرومیت‌هایی را دارند و اینجا همه مردم زیر سقف‌هایی زندگی می‌کنند که با کوچکترین تکانی روی سر آنها خراب می‌شود.
اینجا وسایل بازی کودکان خاک و فاضلاب روستا و ... است و در این روستاها بهداشت و آب آشامیدنی کافی ندارند و خلاصه اینکه از امکانات خوبی برخوردار نیستند.
در این روستا فقر و محرومیت را به چشم می‌توان دید و از این‌رو پای درد و دل چند تن از اهالی و شورا و دهیار این روستا نشستیم.
طالب گل‌افشان
دهیار روستای تپه‌ریگ وزیری در ارتباط با وضعیت این روستا به خبرنگار فارس گفت:
روستای تپه‌وزیری با بیش از ۹۰ خانوار و جمعیتی بالغ بر ۳۸۵ نفر عمده‌ترین مشکلات آنها مسکن است که بعد از ۳۵ سال از انقلاب هنوز در
کپر زندگی می‌کنند و در فصل زمستان با سرما و در فصل تابستان با گرد و خاک دست و پنجه نرم می‌کنند.
وی اظهار داشت: مشکل دیگر نبود امکانات اولیه زندگی ساکنان این روستا است که حتی وسایل سرمایشی و گرمایشی و حتی توانایی یک حمام ندارند و چند خانوار به طور مشترک از یک حمام که به وسیله برگ درخت درست کرده‌اند، استفاده می‌کنند.
سوادآموزانی که حتی الف و ب ابتدایی را بلد نیستند[ویرایش]
گل‌افشان ابراز داشت: مشکل مهم دیگری که اهالی این روستا دارند، نداشتن شغل و سرگردانی جوانان روستا است که برای امرار معاش مجبور هستند به شهرهای دیگر مهاجرت کنند.
وی عنوان کرد: مشکل دیگر این روستا بحث فرهنگی است که از مسئولان درخواست داریم به آن توجه کنند و تپه‌ریگ وزیری که از دو طایفه مارزی و رمشکی و مهاجر هستند، بیشتر جمعیت آن بی‌سواد هستند و جا دارد از نهضت سوادآموزی یک انتقاد داشته باشم که یک معلم شناسنامه اهالی را برده و بدون اینکه حتی یک نفر سواد داشته باشد مدرک نهضت صادر و در قبال آن از نهضت پول دریافت کرده‌اند.
گل‌افشان تصریح کرد: الان از نظر نهضت سوادآموزی اهالی تپه‌ریگ وزیری باسواد محسوب می‌شوند، اما در واقع هیچ‌کدام از اهالی حتی الف و ب ابتدایی بلد نیستند و این خود ظلم بزرگ در حق این مردم بوده است.
مسجد کپری کوچک روستا محروم از روحانی و امکانات[ویرایش]
وی افزود: آروزی اهالی تپه‌ریگ وزیری شنیدن صدای اذان است که به گوش ما نمی‌رسد و به همت مردم، مسجد کپری کوچکی به نام مسجدالنبی درست کرده‌ایم، اما هیچ امکاناتی نداریم که حتی اذان در آن پخش شود و یک روحانی بیاید و آرزوی ما برپایی مراسم مذهبی است.
دهیار روستای تپه‌ریگ وزیری افزود: در این مسجد کلاس قرآن برای بچه‌های روستا برگزار می‌کنیم، اما حتی چند جلد قرآن نداریم.
وی خاطرنشان کرد: امیدواریم مسئولان توجه بیشتری به این اهالی محروم داشته باشند که حداقل ما از مسائل فرهنگی رنج نبریم و بتوانیم فرزندان خود را با مسائل فرهنگی آشنا و آماده تحویل جامعه بدهیم.
گل‌افشان عنوان کرد: دختران و پسران دانش‌آموز با استعداد ما که همه خواهان برگزاری کلاس‌های قرآن، فرهنگی و هنری هستند به دلیل نبود امکانات از آن محروم هستند.
وی یادآور شد: در زمینه ورزشی نیز ما حتی یک توپ نداریم که جوانان ما با آن بازی کنند چه برسد به امکانات دیگری که داشته باشند.
خانه‌هایی که جایگزین کپر شد، اما نیمه‌کاره ماند[ویرایش]
شورای روستای تپه‌ریگ وزیری نیز به خبرنگار فارس گفت: به همت مسئولان شهرستان زمینی برای کپرنشینان این اهالی در نظر گرفته و مسکن‌های ساخته و تکمیل نشده و نیمه‌کاره رها شده است.
جمعه پورحیدری افزود: اهالی این روستا توانایی مالی ندارند که آن را تکمیل کنند و امیدواریم که مسئولان کمک کنند و مساعدت لازم را با ما داشته باشند.
رضا حدادی یکی از اهالی این روستا اظهار کرد: دارای هشت فرزند هستم و چهار نفر آنها دانش‌آموز هستند و من از کارافتاده و توانایی هزینه زندگی را ندارم و برایم دشوار شده و به سختی هزینه تحصیل بچه‌هایم را تامین می‌کنم اما نمی‌خواهیم از مسائل فرهنگی عقب بمانند که مهم‌ترین دغدغه ما است.
گنج‌خاتون مادر سه دانش‌آموز و یک دانشجو از اهالی این روستا نیز بیان کرد: صبحانه بچه‌های ما یک تکه نان خشک است که آن را روی آتش داغ می‌کنند و با چای شیرین می‌خورند و به مدرسه می‌روند و ما در این کپرها در سرما و گرما و خاک زندگی می‌کنیم.
=================
منبع[ویرایش]
گزارش از: عبدالله سراجی‌نودژ
[۱]
