جاده گردی
مسیر جادهگردی برای نوروز امسال
برای بسیاری از آدمها به خصوص آنها که بیشتر اهل مسافرت هستند، لذت در راهبودن شیرینتر از رسیدن به مقصد است.
به گزارش خراسان،همیشه هدف رسیدن نیست؛ گاهی لذت سفر به جاده و به رفتن است. به این که خودروات را چنددقیقهای بکشانی سمت حاشیه جاده و در فرصت یک چای و استراحت کوتاه؛ مسیر سفر را به خاطر بسپاری و آرزو کنی که در پیچ بعدی یک منظره زیباتر بیابی تا در قاب دوربینت جای گیرد.
برای بسیاری از آدمها به خصوص آنها که بیشتر اهل مسافرت هستند، لذت در راهبودن شیرینتر از رسیدن به مقصد است. در مقابل هستند کسانی که فقط پا را روی پدال گاز میفشارند تا هر چه زودتر به «مسافرت» خود برسند، غافل از این که مسافرتشان از همان لحظه که از خانه بیرون آمدهاند شروع شده است.
اگر شما جزو دسته دوم هستید، شما را دعوت میکنیم به صرف جادهپیمایی، یک بار امتحانش کافی است که عاشق جادههای زیبای ایران شوید. چرا که انصافا بعضی از جادهها مناظری زیباتر و بکرتر از اغلب مقصدهای معمول ما دارند.
در آغوش دشت
سپیدان یکی از جادههای شمالی استان فارس است که جان میدهد برای عکاسی و سیاحت، جاده سپیدان به یاسوج، دشت ارژن، دشت برم، جاده شیراز به سپیدان و سپیدان به نورآباد از زیباترین این جادهها هستند. مزارع و زمینهای کشاورزی، دشتهای وسیع و کوههای زیبا به راستی بیبدیلترین مناظر جادههای ایران را تصویر میکنند.
به زیبایی جنگلهای بلوط
جادههای کوهستانی استان کرمانشاه با طبیعت متفاوتی که پیش روی گردشگران قرار میدهد، از دیدنیترین جادههای ایران به شمار میآیند. یکی از بکرترین آنها خروجی بابا یادگار از جاده کرند غرب به سرپل ذهاب است. دو طرف جاده جنگلهای بلوط و تپههای سبز و زرد نگاهتان را مجذوب و سرگردان میکند و دیوارههای سنگی عجیبی که گهگاه اطرافتان میبینید، شکلی اسطورهای به جاده میدهند. چسبیده به جاده بابایادگار آبشار گمنام، اما بیمانند ریجاب را هم میتوانید ببینید که ارتفاع آن بیش از ۱۵۰ متر تخمینزده میشود.
کبابخوری در جاده
بسیاری از گردشگران جاده پاوه تا هجیج را برای دیدن این روستای زیبای کردنشین پیمودهاند، اما اغلب نمیدانند اگر همین جاده را تا انتها بروند با مناظر بکر و بدیعی از رودخانه زلال سیروان، آبشارها و چشمههای گوناگون روبهرو میشوند. کبابیهای بین راه در منطقه بلبر هم با گوشتی لذیذ از شما پذیرایی میکنند.
گراند کانیونِ ایران
جاده جم به فیروزآباد که مرکز استان فارس به عسلویه در کرانه خلیج فارس را بسیار نزدیک کرده است، از جادههای بسیار دیدنی جنوب کشور است. در آغاز، جادهای کوهستانی با شکلهای خیالی و شگفتانگیز دو طرف جاده را گرفته است، اما هرچه بیشتر وارد استان فارس میشوید جاده سبزتر و طبیعت شگفتانگیزتر میشود. تنگههای اطراف جاده به ویژه شکاف «هایقر» تصاویری همچون دره «گراند کانیون» آمریکا را برایتان تصویر خواهد کرد، با این تفاوت که این جادهها هم سبزترند و هم در عمق این شکاف رودخانهای پر آب جاری است.
همراه با خیالِ کویر شو!
اگر به تصاویر شگفتانگیز، وهمآلود و زیبای کویری علاقهمندید، جاده جندق به معلمان را از دست ندهید. این جاده از قلب کویر مرکزی ایران میگذرد و جنوب و شمال آن را به هم وصل میکند. به احتمال زیاد در طول جاده تنها خواهید بود و هنگام طی مسافت حدود ۲۰۰ کیلومتری این جاده انواع بافتهای عجیب و غریب کویری را مشاهده خواهید کرد.
در مسیر یک بهشت گمشده
چابهار را بهشت گمشده ایران میخوانند، خلیجی که کمتر بین ایرانیان شناخته شده اما زیباییهای طبیعی و گردشگریاش منحصربهفرد است. برای رسیدن به بخشی از این بهشت زیبا اما فراموششده؛ باید از جادهای بگذرید که زیباییاش کم از مقصدی که این جاده به آن ختم میشود؛ نمیآورد.
جاده ساحلی چابهار به گواتر یکی از جادههای کمتر دیده شده کشورمان است که شانه به شانه خلیج امتداد یافته است. از زیباییهای پرشمار این جاده، «کوههای مریخی» آن است. تالاب «لیپار» هم در نزدیکی روستای رمین و در ۱۵ کیلومتری شرق چابهار در مسیر جاده ساحلی چابهار - گواتر قرار گرفته است.
«لیپار» چشمانداز فوقالعادهای دارد به گونهای که رویش گونههای بلوط و گزنه در آب، صحنه فوقالعاده زیبایی خلق کرده که در هیچ جای دیگر ایران دیده نمیشود. تالاب لیپار از مناطق زیبا و طبیعی چابهار است که در آن پرندگانی چون لکلک، طاووس، کبک و مرغ ماهیخوار آشیانه دارند.
همجوار با این تالاب زیبا منطقهای با نام دشتار قرار دارد که بومیان به آن عروس نیز میگویند، علت این نامگذاری، زیبایی منطقه و وجود درختان سرسبز و خرم است که میتواند پذیرای علاقهمندان به طبیعت باشد.(دشتار در زبان بلوچ به دخترانی اطلاق میشود که هنوز ازدواج نکردهاند) در این منطقه پنبههایی وحشی به عمل میآید که بومیان از آن تشک و بالش تهیه میکنند. القصه اینکه این جاده شما را به تجربههایی باورنکردی رهنمون خواهد کرد.
شول آباد، جادهای پر پیچ و تاب
«لرستان» به واسطه طبیعت بکر و نقاط دیدنیاش؛ مقصدی ایدهآل برای مارکوپولوهای ایرانی است. در این خطه دیدنیهای جالبی وجود دارد که یکی از آنها «شولآباد» است. دومین نقطه شهری در شهرستان الیگودرز که اسم و رسمش منتسب است به قبیلهای باستانی از قوم پارس به نام شول. برای رسیدن به این مقصد باید در جادهای پا بگذارید که در نوع خودش دیدنی است. جادهای که در دل کوهها و تپههای سرسبز پیچ و تاب میخورد و جان میدهد برای عکاسی.
کلکسیون زیباییها
جاده گردشگری خلخال- اسالم که شهرستان خلخال در استان اردبیل را به اسالم در استان گیلان متصل میکند؛ یک جاده زیبا و متفاوت است با آنچه تا به امروز دیده و سراغ دارید؛ دلیلش هم شرایط خاص و اقلیم کوهستانی و ترکیب طبیعت جنگلی و دشتی این جاده طول و دراز است. طبیعت بکر و دست نخورده، زیباییهای وحشی جنگلی، زندگی سنتی افراد بومی، تولید عسلهای ناب، وجود آبشار و دریاچه، دشت وسیع گل و گیاهان کمیاب و... از جمله ویژگیهایی است که گردشگران میتوانند در این جاده ۷۰ کیلومتری مشاهده کنند. این جاده که به دلیل کوهستانی بودن حتی در تابستان هم از آب و هوای بسیار خنک برخوردار است، اغلب در نیمه دوم سال به دلیل بارش برف و باران های سیل آسا بسته میشود.
این جاده مسیری برای ورود به بهشت طبیعت است، چراکه جاده خلخال – اسالم تنها یک جاده جنگلی نیست بلکه ترکیبی از جنگل و دشت، گلزار و آبشار و دریاچه است؛ گویی کلکسیونی از زیباترین جاذبههای طبیعی کنار هم چیده شدهاند تا شما را غافلگیرانه شاعر کنند.
البته افرادی که به این جاده سفر میکنند میتوانند از مسیر روستای «نهالستان پیرسون» در ۲۰ کیلومتری اسالم به خلخال وارد جنگل شوند و از این مناطق زیبا و افسونگر طبیعی به سمت بالای جنگل و قله حرکت کنند تا به قلهای برسند که به دره «اشراف» معروف است، جایی که زیبایی و فریبندگی آن در حد کمال است.
در مسیر قصرهای جن و پری
زیباترین جاده کویری ایران، جاده شهداد به نهبندان است. سالانه به شمار گردشگرانی که برای دیدن کویر زیبای شهداد، سفر به کویر را به جان میخرند؛ افزوده میشود.
گذر جاده از میان بزرگترین عارضههای کلوخی جهان معروف به «کلوتهای شهداد» که گردشگران از آن به عنوان قصرهای «جن و پری» یاد میکنند؛ از ویژگیهای منحصر به فرد این جاده است. از سوی دیگر برآمدن خورشید از شرق و تابیدن آفتاب بر شنهای طلایی کویر و تماشای غروب و نشستن ستارههایی که همه زمانها برای شمردن آنها کم است بر آسمان کویر جاذبههایی است که هر فردی را به کویر میخواند.
اما اگر میپرسید در این مسیر چه دیدنیهایی عایدتان میشود میگوییم که؛ اگر از شهداد به سمت نهبندان حرکت کنید ابتدا از شهری با انسانهای کوتاه قد میگذرید و سپس از کنار گرمترین نقطه جهان در گندمبریان گذر خواهید کرد در همین حین نبکاها با پوشش گیاهی منحصر به فرد را میبینید که به صورت تپههایی پوشیده از گیاه در کویر در گسترده زیاد دیده میشوند، کمی جلوتر از میان منحصر به فردترین پدیده کویر رد خواهید شد و از شهر کلوتها گذر میکنید که تشکیل شده است از سازههای کلوخی با ارتفاع ۵۰۰ متر که دهها کیلومتر امتداد دارند. مرتفعترین هرمهای ماسهای ایران نیز در این مسیر قرار گرفته است، ۴۰مخروط زیبای آتشفشانی از جمله دیگر زیباییهای این جاده هستند. گذر از مجاورت گودترین چاله ایران و همچنین تجربه دشتهای رنگی تشکیل شده از ماسهها و شنهای رنگین نیز از دیگر زیباییهای این جاده است.
یک مسیر ایدهآل با شمالبروهای قهّار
اگر شما هم یکی از آن شمالبروهای قهار باشید،به احتمال زیاد از میان جنگل بسیار زیبای عباسآباد گذشتهاید. جادهای بسیار سرسبز و زیبا با درختان کهنسال و رستورانها و سفرهخانههای متعدد که در طول مسیر عباسآباد به کلاردشت گسترده هستند. این جنگل به اندازهای زیبا است که اگر هر روز هم از آن عبور کنید، باز چشم اندازهای آن نگاهتان را پُر میکند و زیباییهای آن برای شما کهنه نمیشود.
کلاردشت، دشتی بر فراز کوهها و منطقهای کوهستانی است که در غرب مازندران واقع شده و آب و هوای سرد کوهستانی دارد که بیشتر مواقع مهآلود است و حتی در تابستان بعضی از مواقع به پوشیدن لباس گرم نیاز دارد. کلاردشت دارای دو جاده ارتباطی است که اولی آن از جاده تهران چالوس «جاده کندوان» و دیگری جاده جنگلی عباس آباد هستند.
از ابتدای جاده چالوس به تهران بعد از انتهای کمربندی نوشهر یعنی عبور از پل هوایی وارد جاده زیبای کندوان میشوید باید در میان جاده زیبای جنگلی حدود ۲۵ کیلومتری رانندگی کنید تا به شهر مرزنآباد برسید. از ضلع غربی جاده کنار تابلوی مسیر کلاردشت تغییر مسیر میدهید و برای رسیدن به کلاردشت باید این جاده کوهستانی را دوباره حدود ۲۰ کیلومتری بپیمایید تا به کلاردشت برسید .
مسیر دوم از عباسآباد میگذرد. جاده کناره خزری بین مسیر چالوس به تنکابن منشعب میشود و از میان جنگل با درختان انبوه و بسیار زیبا به فاصله ۲۵ کیلومتری قرار دارد که به غرب کلاردشت وارد میشوید.