جزیره ابوموسی
«جزیره بوموسی یا ابوموسی» جنوبیترین جزیره ایرانی آب های خلیج فارس است. این جزیره در ۲۲۲ کیلومتری بندرعباس، ۷۵ کیلومتری بندر لنگه، ۶۰ کیلومتری شمال امارت واقع شدهاست. جزیره ابوموسی یکی از چهارده جزیره استان هرمزگان است که بیشترین فاصله از سواحل ایرانی خلیج فارس را دارد و طول و عرض آن درحدود ۵ / ۴ کیلومتر است. شهر ابوموسی مرکز جزیره ابوموسی میباشد. جزیره ابوموسی آب و هوای مرطوب و گرمی دارد. این جزیره فاقد آب و اراضی مناسب کشاورزی است، ولی کشت و زرع محدودی در آن صورت میگیرد و بیشتر مردم بومی محل به صید ماهی اشتغال دارند. در جزیره هم ایرانیان و هم اماراتیها زندگی میكنند. ایرانیها شامل افراد بومی كه از سالها قبل در آنجا ساكن هستند كه شغل آنها ماهیگیری به وسیله لنچ است و كسانی كه جهت كار اداری مانند پرسنل فرمانداری، شهرداری، آموزش و پرورش، بخش بهداشت و تعدادی مغازهدار به همراه خانوادههایشان در آنجا زندگی میكنند. بیشتر جمعیت مربوط به نظامیها میشود كه شامل پرسنل نیروی دریایی، هوایی، زمینی و سپاه هستند. همه اینها به جز نظامیها در شهركی كه متعلق به ایران است، ساكن هستند. اعراب نیز در شهركی كه متعلق به خودشان است، زندگی میكنند. به صورت کلی ارتباطی بین عرب ها و ایرانی ها وجود ندارد و برقرای ارتباط نیز منع شده است. عرب ها اجازه تردد در مناطق ایرانی نشین را ندارند و بالعکس. البته با اتومبیل امکان عبور از منطقه عرب نشین ها وجود دارد. لازم به ذکر است به دلیل محدودیت هایی که از طرف ایران اعمال شده، عرب های این جزیره زندگی بدون امکانات و تقریبا زاغه نشینی را میگذرانند. مساحت ابوموسی كه تقریبا بیضی شكل است و در حدود ۲۱-۲۰ كیلومتر مربع است و محیط آن تقریبا ۱۸- ۱۶ كیلومتر. یعنی تقریبا ابعادی به اندازه ۴ در ۵ كیلومتر. ابوموسی از ديرباز تا كنون به نام های بوموسی، بابا موسی، بوموف، ابوموسی و گپ سبزو خوانده شده است. واژه بوموسی از دو پاره « بو» و «موسی» تشكيل شده است، كه« بو » كوتاه شده « بوم» است. «بوم» به معنی جا، مقام، منزل، ماوا، و سرزمين است و «موسی» هم نام شخص است و بوموسی، يعنی سرزمين موسی. بنابراين می توان گفت كه احتمالا پيش از اسلام، شخص ايرانی الاصل سرشناسی به نام موسی، در اين جزيره زندگی می كرده و شايد هم حكومت می نموده و نام جزيره از نام او گرفته شده و به « بوموسی » يا سرزمين موسی سرشناس شده است.
|