جزیره هرمز
جزیره بیضی شکل هرمز که طول محیط آن حدود ۶۰۰۰ متر می باشد در مدخل خلیج فارس و به فاصله ۸ کیلومتری بندرعباس قرار دارد. این جزیره را به علت موقعیت جغرافیایی آن (مجاورت با تنگه هرمز)، کلید خلیج فارس می دانند. همین موقعیت است که آنرا از نظر سوق الجیشی و بازرگانی از اهمیت خاصی برخوردار ساخته است. آلبوکرک دریاسالار پرتقالی در سال ۸۸۶ ه. ش. (۱۵۰۷ م.) آنرا تصرف نموده با ایجاد استحکامات نظامی بیش از یک قرن بر کرانه های خلیج فارس تسلط داشته است. این جزیره در سال ۱۰۰۱ ه. ش. (۱۶۲۲ م.) در دوران شاه عباس صفوی از تصرف پرتغالی ها خارج گردید. هم اکنون آثار و خرابه های ابنیه و قلعه پرتقالی ها در شمال جزیره در نزدیکی آبادی های فعلی دیده می شود.
طبق مشاهدات آنوبانینی جزیره هرمز در وسط مرتفع و شامل تپه و کوه های آتشفشانی و نمکی است. بلندترین نقطه آن ۲۱۰ متر ارتفاع دارد؛ اطراف آنرا جلگه های پست و همواری پوشانده، معادن خاک سرخ و نمک سفید آن شهرت دارد.
|
