جنگل سه هزار تنکابن
جنگل ییلاقی سه هزار یا ارتفاعات موسوم به سه هزار، در مسیر دسترسی
تنکابن به
خرم آباد پس از عیور از قلعه گردن به سمت جنوب امتداد یافته و از دو راهی لتاک در جانب شرقی وارد یک جاده خاکی می‌شود که به طرف منطقه زیبای سه هزار ادامه پیدا می‌کند. دره سه هزار منطقه‌ای بکر، زیبا با چشم اندازهای بدیع، چمنزارها، جنگلهای مرتفع و جلگه‌ای است. روددخانه پر آب سه هزار از این دره عبور می كند. آب و هوای مطبوع به همراه آبشاره‌ها و چشمه‌های آب گوارا و آرامش رویایی این منطقه برای گروه های توریستی مشتاق آرامش و طبیعت کاملاً ایده‌آل است.همچنین وجود آب گوارای روان و آب و هوای مطبوع، این جنگل را بسیار چشم نواز کرده است. دره سه هزار در قسمت غربی قله علمکوه واقع شده است. در این دره آثارى از زندگى انسان ها در گذشته‌هاى دور بر جاى مانده است.
وجه تسمیه دوهزار و سه هزار تنکابن[ویرایش]
در قدیم رودخانه را هراز می‌گفتند چون منطقه دوهزار دارای دو رودخانه است یکی از سمت نوشا سرازیر می‌شود و دیگری از سمت قله سیالان و عسل (اسل) محله که در قریه کلیشم به همدیگر می‌پیوندند. همینطور منطقه سه هزار دارای سه رود اصلی شلف رود، گرمارود و مران رود است که به آن سه هراز می‌گفتند. با گذشت زمان با جابه‌جا شدن نقطه، هراز به هزار تبدیل شده است. رودخانه پرآب «سه هزار» تنکابن مجموعه زیستی، طبیعی و کم‌نظیر در ایران است. رودخانه سه هزار یکی از شاخه‌های اصلی رودخانه چشمه کیله است. حتی در اکثر نوشته‌ها و کتاب‌ها این رود را به اسم بزرگ‌ترین شاخه‌اش یعنی سه هزار می‌شناسند. طول رودخانه سه هزار بالغ بر ۵۷ کیلومتر است که دورترین سرچشمه‌اش مربوط به منطقه سه هزار و از کوه‌های تخت سلیمان با ارتفاع بیش از ۴۶۰۰ متر از سطح دریا است. این رود پس از عبور از مسیر کوهستان به سوی دریای خزر جریان داشته ضمن شرب ساختن جلگه‌های حاصلخیز تنکابن در شمال شهر ساحلی شهسوار، وارد دریای خزر می‌شود.
پس از طی کردن مسافتی در حدود ۳۵ کیلومتر با وسیله نقلیه در دو کیلومتری شمال شرق روستای میانرود در غرب رودخانه پرور آب معدنی شلف قرار دارد. برای رفتن به آب معدنی شلف باید از کنار قبرستان روستای میانرود راه باریک مالرویی که به سمت چپ (مشرق) می‌رود را ادامه داد و با نیم ساعت پیاده‌روی از این چشمه شفابخش بازدید به عمل آورد. آب معدنی شلف از مواد قلیایی، نمکی، آهکی، فسفر، اکسید آهن، سیلیس، پتاس، آلومین، کلر، کربنات، منیزیم و اسید سولفوریک تشکیل شده و با دارا بودن خواص طبی فراوان برای درمان بیماری های مختلفی نظیر، امراض کلیوی، سوء هاضمه و نقرس، امراض جلدی و درد های رماتیسم مفید است. اطراف آب معدنی شلف، مناظر زیبای طبیعی وجود دارد که جلوه خاصی به آن داده است.
مسیر دسترسی به منطقه سه هزار :
از تنکابن به سه هزار[ویرایش]
جاده تنکابن به خرم آباد پس از عبور از قلعه گردن به سمت جنوب امتداد یافته و دوراهی “لتاک” در جانب شرقی وارد یک جاده خاکی می شود که به طرف منطقه زیبای سه هزار ادامه پیدا می کند.
از تهران به سه هزار[ویرایش]
اگر از تهران قصد سفر به مناطق بکر و زیبای جنگلهای سه هزار از راه الموت را دارید، بعد از طی فاصله ۱۳۵ کیلومتری بزرگراه تهران ـ قزوین به میدان ورودی استان قزوین (میدان مینودر) می‌رسید. در این میدان تابلو‌های راهنما شما را به سمت الموت راهنمایی می‌کند. از میدان مینودر تا روستای گرمارود حدوداً ۱۲۰ کیلومتر است که در طی مسیر از روستا‌های بسیاری عبور خواهید کرد از جمله از مرکز بخش الموت بالا (معلم کلایه). از قزوین تا گرمارود حدوداً ۱۲۰ کیلومتر است و از گرمارود تا جنگل سه‌هزار حدودا ۶۰ تا ۶۵ کیلومتر جاده خاکی است. اگر در منطقه الموت اطراق کنید در مسیرتان هتل نویذر و سوئیت‌های محلی پذیرای شماست، که ارزان هم هست. اگرهم خواستید در منطقه شمالی مسیر سفرتان اطراق کنید در سه‌هزار یا در دوهزار منطقه رفاهی چالدره دارای سوئیت و امکانات اقامتی است که ظاهراً مربوط به شهرداری منطقه است. علت این که مبنای فاصله را روستای گرمارود عنوان شده است این است که جاده آسفالته تا گرمارود به پایان می‌رسد و بعد از آن جاده خاکی و در دست ساخت در ادامه مسیرتان تا سه هزار شروع می‌شود، اما با ماشین سواری هم می‌شود رفت. تا کنون که خاکی است ولی آنقدر خراب نیست که نشود به این مسیر زیبا و دیدنی رفت.
در زمستان به علت بارش برف عبور و مرور کمی سخت است اگر اهل منطقه نباشید سفر در زمستان از این جاده توصیه نمی‌شود. اما در بهار، تابستان و اوایل پائیز بسیار جاده زیبایی است. هنگامی که به جاده خاکی رسیدید بالاجبار باید آرام رانندگی کنید که این خودش حسن زیادی دارد. از دیدن مناطق اطراف جاده خصوصاً از رودخانه و روستا‌های کنار آن نهایت لذت را می‌برید، با امنیت رانندگی می‌کنید چون سرعت ماشین شما کم است و وسیله نقلیه شما آسیب نمی‌بیند. بعد از طی چند کیلومتر به روستای زیبای پیجه‌بن می‌رسید روستایی که در ارتفاع تقریباً ۲۶۰۰ متری است و با توقف در آن، هم رفع خستگی می‌کنید و هم از مناظر چشم‌نواز اطراف آن لذت می‌برید. از روستای پیجه‌بن که بگذرید به آبشار گلالک می‌رسید که کمی از جاده دور است ولی از داخل جاده هم می‌توان به خوبی تماشایش کرد. همچنین به آبشارها و چشمه‌سار‌های زیادی برمی‌خورید که زیبایی خاص آنها شما را ساعت‌ها به خود مشغول می‌کند، حواستان را جمع کنید به علت بلد نبودن راه به تاریکی نخورد و زودتر حرکت کنید تا هوا روشن است به آبادی‌های بعدی برسید.
در ادامه پس از طی حدود ۳ کیلومتر به گردنه سلمبار و کاروانسرای پیجه بن در بالا‌ترین نقطه مسیر می‌رسید، حتما توقف کنید و از نزدیک کاروانسرا و مناظر اطراف گردنه سلمبار دیدن کنید. در بالای گردنه سلمبار که می‌ایستید معمولاً هر روز یا در اکثر روز‌ها با دریاچه‌ای از مه که بین دو کوه را پوشانده مواجه می‌شوید. در ادامه به طرف پائین گردنه پس از رد شدن از کاروانسرا به مراتع بسیار زیبایی بر می‌خورید که در فصل تابستان دامداران و زنبورداران محلی دام‌ها و زنبور عسل‌شان را به علت وجود گل‌های زیاد و علف‌های معطر به این منطقه می‌آورند. شما هم اگر خواستید می‌توانید ماست، پنیر، دوغ، کره و عسل طبیعی را در آنجا بخرید. بعد به روستا‌های مران، درجان و سلمبار می‌رسید. جاده دیگر از حالت گردنه‌ای خارج شده و در حاشیه رودخانه ادامه پیدا می‌کند و کم‌کم پوشش گیاهی منطقه کوهستانی به پوشش جنگلی تغییر شکل می‌دهد و شما وارد منطقه سه‌هزار تنکابن می‌شوید، البته با پشت‌سر گذاشتن چند روستای بکر و زیبا وقتی به نزدیک جنگل سه‌هزار می‌رسید دوباره جاده آسفالته شروع می‌شود. حالا کاملا از منطقه الموت جدا شده‌اید و در منطقه تنکابن هستید.
در جنگل سه‌هزار می‌توانید اطراق کنید و حتی شب را هم بمانید. یا اگر وقت داشتید می‌توانید با ادامه مسیر به دوراهی دوهزار و سه‌هزار برسید و مسیر دوهزار را برای گردش و استراحت انتخاب کنید در دوهزار به منطقه چالدره می‌رسید که دارای منطقه‌ای زیبا و امن با سوئیت‌ها و امکانات رفاهی است كه می‌توانید با استراحت در آن شب خاطره‌انگیزی از سفرتان داشته باشید. با ادامه مسیر در منطقه دوهزار به عسل محله می‌رسید و دوباره می‌توانید با پشت سر گذاشتن چند روستا به راه مالرو منطقه الموت برسید که دیگر نمی‌توان با ماشین ادامه مسیر داد.
توصیه می‌شود اگر در سفر بعدی خواستید به صورت کوهنوردی این منطقه را انتخاب کنید؛ اولاً حتماً در فصل تابستان باشد چون زمستان بسیار سخت و مسیر پر برفی دارد، ثانیا سفرتان گروهی باشد منطقه ضمن زیبایی بسیار شگفت‌انگیزی که دارد به علت نبود روستا در مسیر و وجود جانوران وحشی خطرناک و ناامن هم هست.
همچنین علاقمندان به جمع آوری گیاهان دارویی می توانند از این وبلاگ که به گیاهان دارویی منطقه سه هزارپرداخته دیدن کنند.
توصیه‌های ایمنی[ویرایش]
لباس گرم حتماً به همراه داشته باشید. مسیر خاکی جاده زیاد است البته جاده صاف و تقریباً نرم است ولی حتماً لاستیک زاپاس سالم به همراه داشته باشید. در مرکز بخش الموت (معلم كلایه) سعی کنید که باک ماشین خود را پر از بنزین کنید، چون تا تنکابن پمپ بنزین نیست.
مسیر سفر در این فصل تقریباً سرد است لذا سعی نکنید از چادر مسافرتی استفاده کنید حتماً در هر محله‌ای امن از روستای مسیر شب را توقف کنید و از خانه و سوئیت‌های محلی استفاده نمایید تا سرما نخورید. اما در تابستان می‌شود با چادر مسافرتی در گردنه سلمبار یا در جنگلهای سه‌هزار و دوهزار اطراق كرد و از طبیعت بكر و زیبای این مناطق لذت كافی را برد.
جاده فاقد مکان‌های تعمیرگاهی است، لذا حتماً قبل از حرکت از سلامت فنی ماشین خود اطمینان حاصل کنید.
در طول کل مسیر آب شرب به وفور یافت می‌شود و همچنین تا آخرین روستا منطقه یعنی درجان می‌توان برخی مایحتاج را فراهم کرد.
همچنین جعبه کمک های اولیه به همراه داشته باشید و مراقب باشید اگر بلد به همراه خود ندارید به عمق جنگل نروید فضای جنگل بسیار فریب دهنده ایت و ممکن است گم شوید
مطلب دیگر
دره سه هزار منطقه‌اى بکر، زيبا با چشم‌اندازهاى بديع، چمنزارها، جنگل‌هاى مرتفع و جلگه‌اى، رودخانه پرآب سه هزار، يک مجموعه گردشگرى و طبيعى کم‌نظير در ايران است. دره سه هزار در قسمت غربي قله علمکوه واقع شده است .
در اين دره آثارى از زندگى انسانها در گذشته‌هاى دور بر جاى مانده است. آب و هواى مطبوع به همراه آبشارها و چشمه‌هاى آب گوارا و آرامش رويايى اين منطقه براى گروه‌هاى گردشگرى مشتاق مناسب است.
وجه تسميه دوهزار و سه هزار
در قديم رودخانه را هراز مي‌گفتند چون منطقه دوهزار داراي دو رودخانه است يکي از سمت نوشا سرازير مي‌شود و ديگري از سمت قله سيالان و عسل(اسل) محله که در قريه کليشم به همديگر مي‌پيوندند. همينطور منطقه سه هزار داراي سه رود اصلي شلف رود، گرما رود و مرانرود است که به آن سه هراز مي‌گفتند.
با گذشت زمان با جابه‌جا شدن نقطه، هراز به هزار تبديل شده است. رودخانه پرآب «سه هزار» تنکابن مجموعه زيستي، طبيعي و کم‌نظير در ايران است. رودخانه سه هزار يکي از شاخه‌هاي اصلي رودخانه چشمه کيله است. حتي در اکثر نوشته‌ها و کتاب‌ها اين رود را به اسم بزرگ‌ترين شاخه‌اش يعني سه هزار مي‌شناسند.
طول رودخانه سه هزار بالغ بر ۵۷ کيلومتر است که دورترين سرچشمه‌اش مربوط به منطقه سه هزار و از کوه‌هاي تخت سليمان با ارتفاع بيش از ۴۶۰۰ متر از سطح دريا است. اين رود پس از عبور از مسير کوهستان به سوي درياي خزر جريان داشته ضمن شُرب ساختن جلگه‌هاي حاصلخيز تنکابن در شمال شهر ساحلي شهسوار، وارد درياي خزر مي‌شود.
هزینه سفر[ویرایش]
برای هر سفری اولین نکته برآورد هزینه آن سفر است. برای سفر به جنگل های سه هزار هم اگر آذوقه و خوراکی را به همراه خود از مبدأ بردارید فقط می‌ماند هزینه ماشین که با یک باک پر بنزین می‌شود این مسیر را تا تنکابن رفت و از آنجا هم تا کرج یا تهران ادامه مسیر را پیمود.
از قزوین تا گرمارود حدوداً ۱۲۰ کیلومتر است و از گرمارود تا جنگل سه‌هزار حدوداً۶۰تا ۶۵ کیلومتر جاده خاکی است. اگر در منطقه الموت اطراق کنید در مسیرتان هتل نویذر و سوئیت‌های محلی پذیرای شماست، که ارزان هم هست.
اگرهم خواستید در منطقه شمالی مسیر سفرتان اطراق کنید در سه‌هزار یا در دوهزار منطقه رفاهی چالدره دارای سوئیت و امکانات اقامتی است که ظاهراً مربوط به شهرداری منطقه است.
اگر از تهران قصد سفر به مناطق بکر و زیبای جنگلهای سه هزار از راه الموت را دارید، با ما همراه شوید تا مسیر را راهنمای شما شویم. بعد از طی فاصله ۱۳۵ کیلومتری بزرگراه تهران – قزوین به میدان ورودی استان قزوین (میدان مینودر) می‌رسید. در این میدان تابلو‌های راهنما شما را به سمت الموت راهنمایی می‌کند. از میدان مینودر تا روستای گرمارود حدوداً ۱۲۰ کیلومتر است که در طی مسیر از روستا‌های بسیاری عبور خواهید کرد از جمله از مرکز بخش الموت بالا (معلم کلایه).
علت این که مبنای فاصله را روستای گرمارود عنوان کردم این است که جاده آسفالته تا گرمارود به پایان می‌رسد و بعد از آن جاده خاکی و در دست ساخت در ادامه مسیرتان تا سه هزار شروع می‌شود، اما با ماشین سواری هم می‌شود رفت. درست است که خاکی است ولی آنقدر خراب نیست که نشود به این مسیر زیبا و دیدنی رفت.
در زمستان به علت بارش برف عبور و مرور کمی سخت است اگر اهل منطقه نباشید سفر در زمستان از این جاده توصیه نمی‌شود. اما در بهار، تابستان و اوایل پائیز بسیار جاده زیبایی است.
هنگامی که به جاده خاکی رسیدید بالاجبار باید آرام رانندگی کنید که اين خودش حسن زیادی دارد. از دیدن مناطق اطراف جاده خصوصاً از رودخانه و روستا‌های کنار آن نهایت لذت را می‌برید، با امنیت رانندگی می‌کنید چون سرعت ماشین شما کم است و وسیله نقلیه شما آسیب نمی‌بیند.
بعد از طی چند کیلومتر به روستای زیبای پیجه‌بن می‌رسید روستایی که در ارتفاع تقریباً ۲۶۰۰ متری است و با توقف در آن، هم رفع خستگی می‌کنید و هم از مناظر چشم‌نواز اطراف آن لذت می‌برید.
از روستای پیجه‌بن که بگذرید به آبشار گلالک می‌رسید که کمی از جاده دور است ولی از داخل جاده هم می‌توان به خوبی تماشایش کرد. همچنین به آبشارها و چشمه‌سار‌های زیادی برمی‌خورید که زیبایی خاص آنها شما را ساعت‌ها به خود مشغول می‌کند، حواستان را جمع کنید به علت بلد نبودن راه به تاریکی نخورد و زودتر حرکت کنید تا هوا روشن است به آبادی‌های بعدی برسید.
در ادامه پس از طی حدود ۳ کیلو متر به گردنه سلمبار و کاروانسرای پیجه بن در بالا‌ترین نقطه مسیر می‌رسید، حتماً توقف کنید و از نزدیک کاروانسرا و مناظر اطراف گردنه سلمبار دیدن کنید. در بالای گردنه سلمبار که می‌ایستید معمولاً هر روز یا در اکثر روز‌ها با دریاچه‌ای از مه که بین دو کوه را پوشانده مواجه می‌شوید.
در روزگار قدیم مردم منطقه الموت برای تأمین مایحتاج خود از همین مسیر با اسب و قاطر به تنکابن سفر می‌کردند. در آن سال‌ها بنا به تعریف و نقل از بزرگتر‌ها زمستان بسیار سختی داشته‌اند و رفت و آمد در این مسیر با سختی و مشقت صورت می‌گرفته است. مردمی که مجبور به مسافرت می‌شده‌اند تا ۲یا۳ روز در حال پیاده‌روی بوده و یک شب را در کاروانسرا و شب بعد را در محله‌های نزدیک تنکابن می‌مانده‌اند.
در ادامه به طرف پائین گردنه پس از رد شدن از کاروانسرا به مراتع بسیار زیبایی بر می‌خورید که در فصل تابستان دامداران و زنبورداران محلی دام‌ها و زنبور عسل‌شان را به علت وجود گل‌های زیاد و علف‌های معطر به این منطقه می‌آورند. شما هم اگر خواستید می‌توانید ماست، پنیر، دوغ، کره و عسل طبیعی را در آنجا بخرید. بعد به روستا‌های مران، درجان و سلمبار می‌رسید.
جاده دیگر از حالت گردنه‌ای خارج شده و در حاشیه رودخانه ادامه پیدا می‌کند و کم‌کم پوشش گیاهی منطقه کوهستانی به پوشش جنگلی تغییر شکل می‌دهد و شما وارد منطقه سه‌هزار تنکابن می‌شوید، البته با پشت‌سر گذاشتن چند روستای بکر و زیبا. وقتی به نزدیک جنگل سه‌هزار می‌رسید دو باره جاده آسفالته شروع می‌شود.
حالا کاملاً از منطقه الموت جدا شده‌اید و در منطقه تنکابن هستید.
در جنگل سه‌هزار می‌توانید اطراق کنید و حتی شب را هم بمانید. یا اگر وقت داشتید می‌توانید با ادامه مسیر به دوراهی دوهزار و سه‌هزار برسید و مسیر دوهزار را برای گردش و استراحت انتخاب کنید در دوهزار به منطقه چالدره می‌رسید که دارای منطقه‌ای زیبا و امن با سوئیت‌ها و امکانات رفاهی است كه می‌توانيد با استراحت در آن شب خاطره‌انگیزی از سفرتان داشته باشید.
با ادامه مسیر در منطقه دوهزار به عسل محله می‌رسید و دو باره می‌توانید با پشت سر گذاشتن چند روستا به راه مالرو منطقه الموت برسید که دیگر نمی‌توان با ماشین ادامه مسیر داد.
توصیه می‌شود اگر در سفر بعدی خواستید به صورت کوهنوردی این منطقه را انتخاب کنید؛ اولاً حتماً در فصل تابستان باشد چون زمستان بسیار سخت و پر برفی دارد، ثانیاً سفرتان گروهی باشد منطقه ضمن زیبایی بسیار شگفت‌انگیزی که دارد به علت نبود روستا در مسیر و وجود جانوران وحشی خطرناک و ناامن هم هست.
توصیه‌های ایمنی
لباس گرم حتماً به همراه داشته باشید. مسیر خاکی جاده زیاد است البته جاده صاف و تقریباً نرم است ولی حتماً لاستیک زاپاس سالم به همراه داشته باشید.
در مرکز بخش الموت (معلم كلايه) سعی کنید که باک ماشین خود را پر از بنزین کنید، چون تا تنکابن پمپ‌بنزین نیست.
مسیر سفر در این فصل تقریباً سرد است لذا سعی نکنید از چادر مسافرتی استفاده کنید حتماً در هر محله‌ای امن از روستاي مسير شب را توقف کنید و از خانه و سوئیت‌های محلي استفاده نماييد تا سرما نخوريد. اما در تابستان مي‌شود با چادر مسافرتي در گردنه سلمبار يا در جنگل‌هاي سه‌هزار و دوهزار اطراق كرد و از طبيعت بكر و زيباي اين مناطق لذت كافي را برد.
جاده فاقد مکان‌های تعمیرگاهی است، لذا حتماً قبل از حرکت از سلامت فنی ماشین خود اطمینان حاصل کنید.
روستاهاي منطقه سه هزار به دو دسته جنگلي و کوهستاني تقسيم مي‌شود. بازديد از هر کدام از اين روستاهاي منطقه زيبايي خاص خودش را دارد. ابتداي مسير آسفالته بوده و در اواسط هم بر پيچ و خم جاده افزون شده و هم ناهمواري‌ها و عمليات جاده‌سازي و تعميرات به چشم مي‌خورد.
در طول کل مسير آب شرب به وفور يافت مي‌شود و همچنين تا آخرين روستا منطقه يعني درجان مي‌توان برخي مايحتاج را فراهم کرد.
براي رفتن به آب معدني شلف بايد از کنار قبرستان روستاي ميانرود راه باريک مالرويي که به سمت چپ(مشرق) مي‌رود را ادامه داد و با نيم ساعت پياده‌روي از اين چشمه شفابخش بازديد به عمل آورد. گفتني است آب اين چشمه براي امراض کليوي، نقرس و سوء‌هاضمه مفيد است
