خودکفایی خودکفایی (به انگلیسی: Self-sufficiency)، به حالتی اشاره دارد که به هیچ کمک خارجی، حمایت، یا تعاملی برای بقا نیاز نباشد؛ بنابراین خودکفایی نوعی از خودمختاریشخصی یا جمعی است. در مقیاس بزرگ، به حالت اقتصادی کاملاً خودکفا که با جهان خارج تجارتی ندارد، خودبسندگیگفته میشود. عبارت خودکفایی معمولاً به انواعی از زندگی پایدار گفته میشود که در آن بیرون از آنچه توسط افراد بدنهٔ خودکفا تولید میشود، چیز دیگری مصرف نمیشود. شیوههایی که خودکفایی را ممکن میسازد یا بدان کمک میکند شامل ساختمان خودگردان، فرهنگ پایا (permaculture)، کشاورزی پایدار، یا انرژی تجدیدپذیر است. نظریههای خودکفایی اقتصادی[ویرایش] خودکفایی به عنوان یک هدف، در زمان مرکانتالیستها در سدههای ۱۷ و ۱۸ میلادی مورد توجه بود و با ظهور علم اقتصاد و پیدایش اقتصاد دانان کلاسیک، به حاشیه رفت. کسانی چون ریکاردو اثبات کردند که تجارت و دادوستد باعث افزایش رفاه برای هر دو سو خواهد شد. موضوع جالب این بود که آنها نشان دادند حتی اگر در کشوری امکان تولید ارزانتر همهٔ کالاها نسبت به کشور دیگری وجود داشته باشد، باز هم همچنان امکان رسیدن به رفاه بیشتر برای آنها ممکن است. هرچند خودکفایی معمولاً به میزان تولید داخلی وابسته است، اما بر پایهٔ برخی نظریات، علاوه بر آن، به قابلیت و توانایی کشور در واردات محصولات راهبردی در شرایط مطلوب اقتصادی نیز وابسته است. بنابه باور شماری از کارشناسان، حداقل در خصوص برخی «کالاهای استراتژیک»، رسیدن به خودکفایی و قطع وابستگی به دیگران اهمیت بسیاری دارد و اقتدار ملی را برای آن کشور به ارمغان میآورد. بر پایهٔ اسلام، لازم است امت اسلام خودکفا باشد. جستارهای وابسته[ویرایش] فرمول خودکفایی منابع[ویرایش] ↑ autonomy ↑ autarky، اوتارکی یا خودبسندگی. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Wikipedia, the free encyclopedia →Self-sufficiency (بازدید: ۲۲ خرداد ۱۳۸۹) ↑ «خودکفایی، واژهای منسوخ» (فارسی). آفتاب. بازبینیشده در ۲۲ خرداد ۱۳۸۹. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ «تعریف خودکفائی» (فارسی). سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی. بازبینیشده در ۲۱ خرداد ۱۳۸۹. ↑ «آیا خودکفایی در دنیای امروز معنا دارد؟» (فارسی). بیبیسی فارسی. بازبینیشده در ۲۱ خرداد ۱۳۸۹. ↑ «راه رسیدن به خودکفایی برای یک کشور از نظر قرآن چیست؟» (فارسی). پرسوجو. بازبینیشده در ۲۱ خرداد ۱۳۸۹. |