دورک اناری
روستای دورک اناری / سفر پاییزی به روستای یاقوت های سرخ
شهرکرد- پاییز دراکثر مناطق روستایی فصل برگ ریزان و خزان باغ هاست اما این فصل در روستای دورک اناری که زمان چیدن محصول انارستان هاست جلوه دیگری دارد، این روستا که
ناردانه را در نام خود دارد، درفصل برداشت یاقوت های سرخ بهشتی به استقبال مسافران پاییزی می رود.
به گزارش ایرنا، روستای ˈدورک اناریˈ مرکزدهستان مشایخ باجمعیت یک هزار ۱۰نفر و ۲۵۰خانوار درفاصله ۹۰ کیلومتری مرکزشهرستان
کیار و ۴۵کیلومتری مرکز بخش ناغان، در منطقه ای کوهستانی و دره ای واقع شده است.
این روستا از نظر اقلیمی در اقلیم نیمه مرطوب با تابستان های گرم و زمستان های نیمه سرد قرار دارد.
براساس اظهارات ساکنان روستای دورک اناری، وجه تسمیه نام این روستا از استقرار در میان دو تنگه (یا دو رگ) ˈدورکˈ گرفته شده و به علت وجود باغات انار ˈدورک اناریˈ خوانده می شود، اقتصاد این روستا که از روستاهای هدف گردشگری در
چهارمحال و بختیاری است، بر محور کشاورزی به خصوص باغات انار می چرخد.
روستای دورک اناری مهمترین مرکز تولید
انار در استان است، در این روستای بکر و کم نظیر هزار هکتار باغ انار وجود دارد، به طوری که سال قبل باغداران دورک، موفق به تولید ۸۰۰ تن انار شدند.
همه ساله به طور متوسط بیش از ۱۲ تن رب انار در این روستا تولید و روانه بازار می شود و بیش از ۸۰ درصد رب انار تولید شده در دورک علاوه بر استان چهارمحال و بختیاری دراستان های اصفهان، تهران و خوزستان عرضه می شود.
مراسم سنتی ˈناردُنگˈ همه ساله توسط زنان بختیاری در روستای دورک اناری از اواخر آبان تا اواسط آذر انجام می شود و زنان بر اساس سنن دیرینه ناردنگ، دیگ های رب پزی خود را بارمی گذارند.
در این مراسم سنتی زنان دورک اناری با تشکیل گروه های چند نفره کار رب گیری از انار را آغاز می کنند، فرایند رب گیری در بین زنان دورکی شامل دانه کردن انار، آب گیری دانه ها، پخت آب انار و رب گیری را شامل می شود.
به گزارش ایرنا، زنان دورکی در رب گیری از چاشنی های گیاهی محلی استفاده می کنند که عطرو طعم خاصی به رب انار می دهد.
این روستای زیبا که در ۱۲۰ کیلومتری
شهرکرد قرار دارد به لحاظ کوچه باغ های اناری و آیین سنتی ناردنگ همه ساله میزبان گردشگرانی از استان های همجوار به ویژه اصفهان و خوزستان است.
روستای قدیمی دورک حدود ۴۰۰ سال قدمت دارد که در جنوب شرقی روستای فعلی قرار داشته است که به علت عبور جاده اصلی از میان آن و کمبود زمین جهت توسعه، این روستا جابه جا شده است.
هسته اولیه شکل گیری روستای دورک اناری در محدوده اطراف مسجد و به سمت شرق توسعه یافته است.
بهره وری اقتصادی به دلیل سنتی بودن روش های کشاورزی و دامداری در این روستا پایین است و باعث برخی مشکلات اقتصادی و کاهش درآمد خانوارهای روستایی شده است.
همچنین مشکلات کالبدی روستا مانند نامناسب بودن پوشش برخی معابر داخلی، فقدان روشنایی مناسب معابر، جاده نامناسب روستا، وضعیت نامناسب دفع آب های سطحی در برخی معابر و مشکلات اجتماعی مانند ضعف امکانات و زیرساخت های ورزشی - تفریحی، کمبود فضای آموزشی و فرهنگی از جمله کتابخانه از محدودیت های مقابل روی جوانان دورک اناری است.
صنعت دستی سرمه دوزی در این روستا در بین زنان روستایی رواج دارد که می توان از آن به عنوان محملی برای درآمدزایی کمک گرفت که حمایت اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری را می طلبد.
ساکنان روستای دورک اناری از اقوام بختیاری هستند و با گویش بختیاری صحبت می کنند.
طبق آمار سال ۹۰ حدود ۷۴ درصد شاغلان روستا در بخش کشاورزی و مابقی در بخش خدمات و صنعت مشغول به فعالیت هستند.
کل اراضی کشاورزی روستای دورک اناری ۴۶۰ هکتار بوده که ۳۷۰ هکتار آن اراضی زراعی و ۹۰ هکتار نیز اراضی باغی است و محصولات زراعی روستای دورک اناری، برنج، گندم، جو وانار است.
مسجد دورک اناری مربوط به دوره پهلوی دوم است که در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۴۲۲۳ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
جاذبه
آبشار دره عشق روبروی روستای دورک اناری واقع شده، این آبشار با سرعت زیاد از دل کوه بیرون می آید و بیش از ۱۰۰ متر ارتفاع دارد.
درکنار این آبشار رود کارون جریان دارد و در اطراف آبشار انارستانها و شالیزارهای روستای دره عشق و دورک اناری فضای شگفت انگیزی را به وجود آورده است و فصول بهار و تابستان وقت مناسبی برای بازدیدکنندگان می باشد.
مردم روستای دورک اناری از قوم بختیاری هستند و آداب زندگی آنان متاثر از فرهنگ قوم بختیاری است، رسوم ازدواج در این روستا همانند دیگر مناطق بختیاری نشین است و بستگان داماد برای نامزدی به خانه عروس می روند و رسماً مراسم خواستگاری انجام می شود و مادر داماد روسری زیبایی سر عروس خانم می کند که مانند همان انگشتری نامزدی است و نشانه نامزدی آنان است.
در مراسم ازدواج بختیاری ها ساز و دهل نواخته می شود، رقص محلی و ترکه بازی و خواندن ترانه های شاد ˈآهای گلˈ از دیگر آداب این مراسم است.
آداب سوگواری در روستای دورک اناری نیز متاثر از فرهنگ مناطق بختیاری است و از آنجا که مردم بختیاری ذاتاً مردمی مهربان و غمخوار هستند به محض از دست دادن عزیزی از اقوام، برای دلداری و تسلی خاطر بازماندگان به خانه آنها می روند و با تمام وجود به همدردی و عزاداری می پردازند و در غم از دست دادن جوانان آواز غم انگیز به نام ˈگاگریوˈ و ˈدونگدالˈ می خوانند که با موسیقی حزن انگیزی همراه می شود.
این روزها که برداشت انار از باغات دورک اناری آغاز شده است، فصل مناسبی برای بازدید از این روستای هدف گردشگری است.
منبع[ویرایش]
از مینا شیروانی ناغانی
