دوگور دوپا
دوگور دوپا ناجي قافله‌هاي سرگردان
دو گور دو پا از آن جمله آثار تاريخي بي‌بديلي است که نمونه آن را در کمتر جايي مي‌توان مشاهده کرد.
شايد در نگاه اول نتوان به دليل ساخت آن و نحوه کاربري آن پي برد ولي اگر از کنار اين اثر به زير پاي خود نگاه کنيد بي ترديد دليل ساخت اين ستونها را در ادوار گذشته در خواهيد يافت. اين اثر تاريخي در ۷ کيلومتري شهرستان باشت در مجاورت روستاهاي شوش و ده کند و حدود ۹۵ کيلومتري مرکز استان واقع شده است؛ اثري به جاي مانده از دل تاريخ که نگاه هر بيننده اي را به خود معطوف مي‌کنند.
براي بازديد «دوگور دوپا» راهي روستاي شوش در حدود ۷ كيلومتري شهرستان باشت مي‌شويم؛ براي رسيدن به اين روستا، بايد از مسيري خاكي و ناهموار عبور كنيم؛ دو ستون سفيد رنگ سنگي معروف به «دوگور دوپا» كه متعلق به دوره ساساني است؛ ستونها بر فراز تپه اي بزرگ و مشرف به دشتي وسيع قرار دارد.
در مجاورت اين اثر، باغ‌هاي پرتقال زيبايي است؛ به بالاي تپه مي‌رويم ستون‌هايي به ارتفاع ۲ متر كه از جنس ساروج ساخته شده، راستش را بخواهيد کسي دقيق نمي‌داند كه كاربري اين دوستون چه بوده ولي راهنماي ما عقيده دارد اين اثر متعلق به آتشدان‌هايي است كه براي نماياندن راه به كاروانيان مورد استفاده قرار مي‌گرفته است.
از اهالي روستا پرس وجو مي‌كنيم؛ آنها عقيده دارند در طول قرن‌ها اين ستونها به عنوان راهنماي قافله‌هايي بوده كه در تاريكي شب مسير خود را گم مي‌كردند؛ آنها مي‌گويند تا همين ۵۰- ۴۰ سال قبل، هرشب و با غروب آفتاب اهالي روستاي شوش به نوبت روي اين ستونها آتشي به راه مي‌انداختند تا عشاير، كاروان‌ها و ماشين‌هاي سرگردان مسير خود را به روستا پيدا كنند. ارزش اين اثر تاريخي تا حدي است كه سازمان ميراث فرهنگي در سال ۱۳۷۹ دوگوردوپا را در فهرست آثار ملي ايران قرار داد. اثري كه در بين اهالي به فانوس روستا مشهور است و خوشبختانه با گذشت ساليان متمادي دوگوردوپا همچنان از گزند حوادث در امان مانده است.
|
