روستای هریس شهرستان مرند
روستاي هريس/مرند/آذربايجان شرقي
روستای هئروز(هریس) در ۴۰ کیلومتری شهرستان مرند در آذربایجان شرقی قرار دارد. جاده ای که به روستای هئروز (هریس) منتهی می شود همان جاده ای است که از شهر زنوز گذشته و به طبیعت بکر ماهار می رسد. سالانه جمع کثیری از مشتاقان طبیعت در فصلهای بهار و تابستان برای استفاده از طبیعت به ماهار سفر می کنند. نزدیکترین روستا به هریس روستای کوه کمر است. این روستا در هفت کیلومتری روستای هریس قرار دارد.
روستای هئروز(هریس) در ۴۰ کیلومتری شهرستان مرند در آذربایجان شرقی قرار دارد. جاده ای که به روستای هئروز (هریس) منتهی می شود همان جاده ای است که از شهر زنوز گذشته و به طبیعت بکر ماهار می رسد. سالانه جمع کثیری از مشتاقان طبیعت در فصلهای بهار و تابستان برای استفاده از طبیعت به ماهار سفر می کنند. نزدیکترین روستا به هریس روستای کوه کمر است. این روستا در هفت کیلومتری روستای هریس قرار دارد. اگر از بالای کوهها به هریس نگاه کنیم شبیه به جنگلی است با درختان تبریزی بیشماری که سر به فلک کشیده اند و رود زیبای آق چای که باغهای هریس را شکافته و می رود. هوای روستا در فصلهای گرما چنان دلپذیر و خنک است که هر لحظه نفس کشیدن در آن لذتی وصف ناپذیر به وجود می آورد . سرتاسر طبیعت هریس دیدنی است اما دیدنی ترین جای آن کورچیننیک است. در این مکان رود آق چای از میان صخره هایی می گذرد که طول این صخره ها حدود ۵۰۰ متر است. این صخره ها مانند دو دیواری هستند که فاصله آنها بین دو الی ده متر متغیر است و چندین آبشار زیبا درون این صخره ها وجود دارد و کبوتران بسیاری درون این صخره ها زندگی می کنند که دائما در حال پر کشیدن در اطراف بوده و زیبایی این مکان را دو چندان می کنند. به همین دلیل نام این مکان را کورچیننیک که به معنی محل کبوتران است گذاشته اند . در هریس شش طایفه وجود دارد با نام های ( قاضی محمد – جلال – مهدی – زینال – اَلوردی – کلب )که اکثریت هریسی ها متعلق به این شش طایفه هستند. البته هریسی هایی هم هستند که عضو هیچکدام از این طایفه ها نیستند و مهاجرینی هستند که اجداد آنها در ایام قدیم به هریس مهاجرت کرده اند و اکنون آنها هم هریسی به حساب می آیند. کلا در زبان ترکی برای انتساب فردی به یک طایفه پسوند لی را به آخر اسم طایفه اضافه می کنند مثلا یک فرد عضو طایفه ی جلال, جلال لی شناخته می شود. از بین این طایفه ها, طایفه های قاضی محمد, الوردی و جلال به ترتیب پرجمعیت ترین طایفه ها در هریس هستند. البته با گذشت زمان و افزایش مهاجرت مردم از روستاها به شهرها تقریبا تمام اعضای طایفه ی الوردی از هریس به شهرهای مختلف تهران, تبریز, مرند و جلفا مهاجرت کرده و هم اکنون هیچ الوردیلی در هریس زندگی نمی کند ولی معمولا بیشتر هریسی های ساکن شهرهای مختلف در فصل تابستان برای گردش و تفریح به دیار اجداد خود می آیند. از این شش طایفه, طایفه های جلال, زینال, الوردی و مهدی سید بوده و منتسب به امامان هستند. رود آق چای از وسط باغهای روستا می گذرد و باغها را به دو بخش اوتای و بوتای تقسیم می کند. باغهای بوتای(کوشن) که خانه های روستا هم در این سمت قرار دارند از دو آب شیرین سو و شور سو آبیاری می شوند. شیرین سو که بالاتر از شورسو قرار داره و باغهای بالاتر و نزدیکتر به کوه را آب می دهد. از آق چای جدا می شود و شورسو که از اسمش هم پیداست آبش شور است. باغهای اوتای هم که کمتر از باغهای بوتای هستند با آب آق چای آبیاری می شوند.
منبع: وبلاگ روستای هریس
|
