سمقاور
"سمقاور"؛ روستایی که نه مهاجر دارد نه برند!
» سرویس: استان ها - مرکزي
کد خبر: ۹۳۰۸۱۷۰۷۵۴۴
شنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۳ - ۰۸:۵۳
سمقاور یکی از روستاهای
منطقه ویژه گردشگری وفس در شهرستان
کمیجان استان مرکزی است که جوانانش تمایلی به مهاجرت ندارند! آنها راهکار ماندگاری در روستایشان را دریافته‌اند و تولیدکنندگانی موفق هستند.
حسین کریمی یکی از صنعتگران سمقاوری که تجربه‌ی ۱۵ ساله در هنر منبت دارد در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) – منطقه مرکزی، گفت: این هنر از سال ۷۰ توسط یکی از صنعتگران وارد سمقاور شده و به مردم معرفی شد.
وی با بیان اینکه این هنرصنعت به خوبی توانست در این روستا جایی برای خود باز کرده و به همت هنرمندان و صنعتگران این روستا با موفقیت مراحل رشد را بگذراند، افزود: در حال حاضر نزدیک به ۸۰ کارگاه منبت‌کاری، ۲۴ واحد نجاری، ۱۰ کارگاه ماشین‌کاری و یک واحد چوب‌بری در این روستا مشغول به فعالیت هستند.
کریمی از اشتغال حدود ۴۰۰ نفر در این واحدها خبر داد و افزود: مواد اولیه مورد نیاز کارگاه‌های این روستا از شرکت‌های چوب‌بری شمال کشور تأمین می‌شود که انواع راش، گردو، ممرز و توسکا را شامل می‌شود.
وی با بیان اینکه نوع چوب مصرفی در تولید محصولات براساس خواست بازار انتخاب می‌شود، افزود: عمده تولیدات این روستا را مبلمان منزل تشکیل می‌دهد و محصولاتی همچون مجسمه‌های چوبی از دیگر محصولات این روستا هستند.
کریمی از ورود دستگاه‌های CNC به بازار تولید این محصولات اشاره کرد و با بیان اینکه با ورود این دستگاه‌ها سرعت تولید محصولات افزایش یافته است افزود: با وجود افزایش سرعت تولید اما، با ورود ماشین تولیدات دستی کاهش پیدا کرده و خطر کمرنگ شدن نقش دستان هنرمند صنعتگران در تولید محصول، این هنر را تهدید می‌کند و به نوعی می‌توان گفت که منبت به عنوان یک صنعت دستی در سمقاور در حال رفتن به کماست.
وی بر لزوم ساماندهی این هنر در سمقاور و حفظ جنبه هنری آن به عنوان صنعت دستی تأکید کرد و افزود: این یک ارزش است که باید حفظ شود تا بتوانیم بر جنبه جاذبه گردشگری این روستا نیز تأکید بیشتری داشته و در این جنبه نیز به رونق اقتصادی برسیم.
کریمی سلیقه و خواست بازار را در تولید انواع مختلف و طرح‌های جدید و قدیم مبلمان مؤثر عنوان کرد و افزود: در استان‌های مختلف سلایق متفاوت است و ما با شناخت نیاز هر بازار نسبت به تولید محصول مورد نیاز اقدام می‌کنیم.
وی آذربایجان شرقی و غربی، تهران، شیراز و مشهد را از مشتریان محصولات چوبی سمقاور عنوان کرد و افزود: قبل از تحریم‌ها صادرات هم انجام می‌شد اما، تحریم راه صادرات را بسته است.
کریمی از علاقه‌ی فعالان این روستا به استفاده از روش‌های جدید بازاریابی اشاره کرد و با بیان اینکه در این حوزه نیازمند حمایت و کمک هستیم افزود: جشنواره منبت سمقاور که یکی از روش‌های مفید بازاریابی و معرفی این هنر و محصولات این روستا به استان‌های مختلف کشور بود تنها یک دوره برگزار شد، در حالی برگزاری هر ساله‌ی آن علاوه بر معرفی هرچه بیشتر منطقه ویژه گردشگری وفس که سمقاور در محدوده‌ی آن قرار گرفته می‌توانست به جذب گردشگر و توسعه بازار این محصول کمک کند.
وی همچنین با اشاره به وعده مسئولان جهت ایجاد شهرک صنعتی منبت در سمقاور که هنوز در حد وعده مانده است، اشاره کرد و افزود: هیچ بازار یا بازارچه دائمی یا موقتی برای ارائه مستمر محصولات و پذیرایی از خریداران و گردشگران در این منطقه ایجاد نشده است، در حالی که ایجاد چنین امکانی فرصت‌های اقتصادی بسیاری را در مسیر فعالان این حوزه قرار خواهد داد.
کریمی با تأکید بر حمایت‌هایی که از فعالان این حوزه توسط بخش دولتی صورت گرفته است، افزود: اگر این حمایت‌ها به صورت سازمان‌یافته‌تر و منسجم‌تری انجام می‌شد، این صنعت رشد بیشتر و کیفی‌تری را تجربه می‌کرد.
بازار تولید مبل سمقاور نیز از گزند دلالان در امان نمانده است.
کریمی با اشاره به سود سرشاری که دلالان از این بازار می‌برند گفت: در حال حاضر رنگ و روکش مبل در خارج از سمقاور انجام می‌شود. اگر امکان انجام کامل فرایند تولید مبل در این روستا ایجاد شود پای دلالان از این ورطه بیرون کشیده شده و می‌توانیم محصولات نهایی را به صورت مستقیم و با قیمت مناسب‌تری به بازار عرضه کنیم اما، در حال حاضر پشتوانه مالی برای چنین اقداماتی در این روستا وجود ندارد و در این حوزه نیازمند کمک و سرمایه‌گذاری هستیم.
وی با بیان اینکه سمقاور تنها روستایی است که از مهاجرت و تمایل به مهاجرت در آن خبری نیست افزود: این مهم به برکت وجود شغل در این روستا حاصل شده است. این دستاوردی است که باید حفظ شود و حفظ آن نیازمند حمایت از سوی مسئولان برای توسعه بازار است.
کریمی افزود: صنعتگران این روستا تمامی توان خود را بکار گرفته‌اند و از این پس نوبت بخش دولتی است که پا پیش بگذارد و دست این صنعت را بگیرد.
وی با بیان اینکه خوشبختانه هنرمندان این روستا از بیمه هنرمندان برخوردار شده‌اند که جای تقدیر دارد افزود: بازار منبت باید ساماندهی شود تا بتواند به خوبی عرض اندام کرده و جایی برای خود در کشور و حتی دنیا باز کند.
کریمی برندسازی را یکی از مهمترین نیازهای این صنعت در این منطقه دانست و افزود: این صنعت پیش از اینها باید دارای برند می‌شد، اما از آنجاکه هنرمندان و صنعتگران جهت تأمین مالی مجبورند به نیاز بازار توجه ویژه کرده و تمام وقت و سرمایه خود را بر نیاز بازار متمرکز کنند هنوز فرصت و فراغتی برای طراحی و ارائه برندی که ویژه‌ی تولیدات سمقاور باشد نیافته‌اند، در حالی که با توجه به سابقه کاری موجود این برند باید پیش از این در این روستا ایجاد شده بود و هنرمندان تحت برند سمقاور محصولات خود را عرضه می‌کردند.
وی با بیان اینکه در شرایط موجود وضعیت بازار این مصنوعات مناسب نیست تأکید کرد: اگر هنرمندان این روستا از نظر مالی تأمین بوده و از سلطه دلالان نجات یابند می‌توانند بر جنبه‌های هنری کار خود بیشتر تمرکز کرده و محصولاتی شاخص تولید کنند، هرچند تولیدات این روستا در حال حاضر نیز با دست هنرمند این صنعتگران تولید می‌شود اما، ماشین‌هایی که محصولات با تیراژ بالا می‌سازند، اجازه چندانی به عرض اندام دستان هنرمند که البته در وهله‌ی اول باید چرخه اقتصاد خانواده را بچرخانند، نمی‌دهند.
وی در پایان بر لزوم حمایت متولیان از این هنرصنعت در راستای حفظ جنبه‌های هنری آن تأکید کرد و گفت: محصولات چوبی باید با گرمای دستان هنرمند جان بگیرند نه با سردی تیغه تیز ماشین‌ها.
