علف چشمه
علف چشمه Nasturtium officinale
علف چشمه، بولاغ اوتي:
Nasturtium officinale
نام انگليسي:WaterGresse
Brassicaceae تيره ی شب بوئيان
گياهشناسي[ویرایش]
گياهي است علفي و پايا، ساقه هاي خوابيده، ضخيم و گوشتدار. برگهاي آن متناوب، گوشتدار، مرکب از ۳ تا ۹ قطعه نامنظم، به رنگ سبز تيره و عاري از کرک است. در قسمت انتهايي ساقه آن گلهاي سفيد رنگي، مجتمع به شکل خوشه ظاهره مي شود. که پس از آميزش ، هر يک به ميوه اي به صورت خورجين و به طول ۲ تا ۵/۲ سانتي متر تبديل مي گردند. دانه اش قهوه اي رنگ، مدور، در دو رديف در داخل ميوه است.
خواص دارويي و موارد مصرف[ویرایش]
علف چشمه داراي اثر ضد اسکوربوت قوي است. اثرتصفيه خون، نيرودهنده، مدر، اشتها آور، مقوي معده، آرام کننده دردهاي عصبي، تب بر، کرم کش، در بيماريهاي قند مفيد است و به علت اثر خلط آور در بيماري مزمن ريه و برونشيت هاي مزمن مصرف مي شود.
پراکنش[ویرایش]
بولاغ اوتي در جريانهاي آب غالب نواحي ايران مي رويد.
نيازهاي اکولوژيکي[ویرایش]
اين گياه اختصاصا" در چشمه ها، مجاري باريک آبها و نواحي مردابي مي رويد.
منبع[ویرایش]
جلال عباسیان
