علی آباد نیزار
روستاي علي آباد/
شهرستان قم /استان
قمروستای علی آبادِ نیزار در ۴۵ کیلومتری جنوب قم، در ارتفاع ۱۷۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد. این روستا در زمینی تپه ای با آب و هوایی خشک و معتدل واقع شده است. کوه هایی که در نزدیکی این روستا قرار دارد عبارتند از: کوه سنگ آسیا در خاور؛ کوه درسفید در شمال خاور؛ کوه مامو در جنوب خاور و تپه دم سور در یک کیلومتری شمال باختری آن. علی آبادِ نیزار روستایی است سرسبز با جمعیتی در حدود ۶۰۰ نفر.
معرفی روستا[ویرایش]
روستای علی آبادِ نیزار در ۴۵ کیلومتری جنوب قم، در ارتفاع ۱۷۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد. این
روستا در زمینی تپه ای با آب و هوایی خشک و معتدل واقع شده است. کوه هایی که در نزدیکی این روستا قرار دارد عبارتند از: کوه سنگ آسیا در خاور؛ کوه درسفید در شمال خاور؛ کوه مامو در جنوب خاور و تپه دم سور در یک کیلومتری شمال باختری آن. علی آبادِ نیزار روستایی است سرسبز با جمعیتی در حدود ۶۰۰ نفر.
در یک کیلومتری روستای علی آباد، قلعه ای قرار دارد که روستائیان آن را «قلعه ی انگلیسی ها» و «قلعه اشرف السلطان» می گویند. از زمان ساخت این قلعه زیاد نمی گذرد و شاید از بناهای اواخر عهد قاجار باشد. از نوع چینه کشی دیوارهای قلعه و از اتاق های منهدم شده داخل قلعه به خوبی می توان دریافت که در ساخت آن شتاب صورت گرفته است. زیرا پیِ دیوارها و بناهای داخل قلعه بسیار نازک است و این نشان می دهد که اولاً بنای کهن سالی نیست و ثانیاً زمان طولانی ای صرف ساختن آن نشده است . قلعه در حدود یک هکتار وسعت دارد و مکان های مخصوصی در آن وجود دارد که اسب ها در آنجا می بسته اند. خرابی زایدالوصف دیوارها و اتاق ها نشان از این دارد که سارقان اشیاء عتیقه حسابی آن را جستجو کرده اند. در جوار قلعه و در فاصله صد متری آن، زمین بزرگی است که دور تا دور آن چینه کشی شده؛ چینه کشی ای که در حال فرو ریختن است. به ما گفتند که این زمین در سال های دور، باغی بوده که ساکنان قلعه از محصولات آن برداشت می نموده اند.
ساختار اقتصادی روستا[ویرایش]
باغ ها و مزارع روستائیان علی آباد در چند مکان متمرکز است. بخشی از باغ ها و مزرعه ها در پیرامون روستا، بخشی دیگر در یکی دو کیلومتری روستا در مکانی که نام آن را تِریشنای می گویند و بقعة دو امامزاده موسوم به امامزاده یحیی و امامزاده حلیمه خاتون نیز در همین واقع است. بخش دیگری از باغ ها و مزارع نیز در فاصله کوتاهی از این دو مکان قرار دارد.
کار و پیشه اهالی روستای علی آباد، کشاورزی، باغداری و دامداری است. فراورده های کشاورزی آن عبارتند از: گندم، جو، بنشن، یونجه، سیفی کاری و... فراورده های باغی آن عبارتند از: سیب، آلوچه (گوجه سبز)، زردآلو، انگور، گردو، بادام، انار، انجیر و...
رستنی های آن عبارتند از:
گل گاو زبان ،
خاکشیر ،
گل ختمی ،
ریواس ،
شیرین بیان ،
گَوَن ،
بومادران ،
پونه ، اسطقدوس، آویشن، قزیاغی،
جانوران و پرندگان: گرگ، روباه، شغال، بزکوهی، خرگوش، کبک، تیهو، بلدرچین و انواع مختلفی از پرندگانی که همه جا وجود دارد.
نوع کشاورزی آنان سنتی است. هنوز گندم و جو را با داس درو می کنند. از کود شیمیایی در این مکان خبری نیست. در کشاورزی و باغداری از سموم بهره نمی گیرند و اصلاً سموم را نمی شناسند و همین موجب گردیده که محصول کمتری داشته باشند.
روستای علی آباد، دارای آب، برق و تلفن است ولی از مزایای گاز بهره مند نیست. آب و هوای این مکان که در نزدیکی سلفچگان واقع شده زمستان های سختی دارد و مردم زمستان ها را با کرسی به سر می آورند. وقتی پرسیدیم که آیا برای آوردن گاز به روستای علی آباد اقدامی کرده اید یا خیر؟ گفتند به دفعات این کار را کرده ایم و پاسخی که گرفته ایم این بوده که روستای شما کم جمعیت است و آوردن گاز به روستای شما مقرون به صرفه نیست. خاطر نشان می سازیم اگر امکانات مملکتی به تساوی و عدل میان جامعه تقسیم نشود، روستائیان ناگزیر از مهاجرت خواهند بود و این خسرانی است همچون زلزله و سیل که می تواند بنیان روستاها را برای همیشه از میان ببرد.
زبان روستائیان علی آباد فارسی است و تمام اهالی با یکدیگر قوم و خویش هستند. در گفتگو با اهالی دریافتیم که آنان از این که افراد دیگری در این روستا ساکن شوند واهمه دارند و همچنان علاقه دارند که روستا متعلق به ساکنین قدیمی خود باشد. البته این نوع نگاه می تواند مانع از توسعة و شکوفایی روستا شود؛ زیرا در جهان امروز نمی توان خود را در مکانی بسته محبوس نگاه داشت ولی آرزوی توسعه و شکوفایی را در دل پروراند.
در روستای علی آباد فقط دبستان ابتدایی وجود دارد و دانش آموزان برای ورود به کلاس های بالاتر باید ۱۵ کیلومتر طی مسیر نموده به روستای «قلعه چم» و یا «طایقان» که در اصطلاح عوام آن را «داغون» می گویند بروند.
منبع[ویرایش]
وبلاگ روستای علی آباد
های ایران علی آباد نیزار
روستاي علي آباد/ شهرستان قم /استان قم
روستای علی آبادِ نیزار در ۴۵ کیلومتری جنوب قم، در ارتفاع ۱۷۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد. این روستا در زمینی تپه ای با آب و هوایی خشک و معتدل واقع شده است. کوه هایی که در نزدیکی این روستا قرار دارد عبارتند از: کوه سنگ آسیا در خاور؛ کوه درسفید در شمال خاور؛ کوه مامو در جنوب خاور و تپه دم سور در یک کیلومتری شمال باختری آن. علی آبادِ نیزار روستایی است سرسبز با جمعیتی در حدود ۶۰۰ نفر.
فهرست مندرجات۱ - معرفی روستا
۲ - ساختار اقتصادی روستا
۳ - منبع
معرفی روستا
[۱] روستای علی آبادِ نیزار در ۴۵ کیلومتری جنوب قم، در ارتفاع ۱۷۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد. این روستا در زمینی تپه ای با آب و هوایی خشک و معتدل واقع شده است. کوه هایی که در نزدیکی این روستا قرار دارد عبارتند از: کوه سنگ آسیا در خاور؛ کوه درسفید در شمال خاور؛ کوه مامو در جنوب خاور و تپه دم سور در یک کیلومتری شمال باختری آن. علی آبادِ نیزار روستایی است سرسبز با جمعیتی در حدود ۶۰۰ نفر.
در یک کیلومتری روستای علی آباد، قلعه ای قرار دارد که روستائیان آن را «قلعه ی انگلیسی ها» و «قلعه اشرف السلطان» می گویند. از زمان ساخت این قلعه زیاد نمی گذرد و شاید از بناهای اواخر عهد قاجار باشد. از نوع چینه کشی دیوارهای قلعه و از اتاق های منهدم شده داخل قلعه به خوبی می توان دریافت که در ساخت آن شتاب صورت گرفته است. زیرا پیِ دیوارها و بناهای داخل قلعه بسیار نازک است و این نشان می دهد که اولاً بنای کهن سالی نیست و ثانیاً زمان طولانی ای صرف ساختن آن نشده است . قلعه در حدود یک هکتار وسعت دارد و مکان های مخصوصی در آن وجود دارد که اسب ها در آنجا می بسته اند. خرابی زایدالوصف دیوارها و اتاق ها نشان از این دارد که سارقان اشیاء عتیقه حسابی آن را جستجو کرده اند. در جوار قلعه و در فاصله صد متری آن، زمین بزرگی است که دور تا دور آن چینه کشی شده؛ چینه کشی ای که در حال فرو ریختن است. به ما گفتند که این زمین در سال های دور، باغی بوده که ساکنان قلعه از محصولات آن برداشت می نموده اند.
ساختار اقتصادی روستا
[۲] باغ ها و مزارع روستائیان علی آباد در چند مکان متمرکز است. بخشی از باغ ها و مزرعه ها در پیرامون روستا، بخشی دیگر در یکی دو کیلومتری روستا در مکانی که نام آن را تِریشنای می گویند و بقعة دو امامزاده موسوم به امامزاده یحیی و امامزاده حلیمه خاتون نیز در همین واقع است. بخش دیگری از باغ ها و مزارع نیز در فاصله کوتاهی از این دو مکان قرار دارد.
کار و پیشه اهالی روستای علی آباد، کشاورزی، باغداری و دامداری است. فراورده های کشاورزی آن عبارتند از: گندم، جو، بنشن، یونجه، سیفی کاری و... فراورده های باغی آن عبارتند از: سیب، آلوچه (گوجه سبز)، زردآلو، انگور، گردو، بادام، انار، انجیر و...
رستنی های آن عبارتند از: گل گاو زبان ، خاکشیر ، گل ختمی ، ریواس ، شیرین بیان ، گَوَن ، بومادران ، پونه ، اسطقدوس، آویشن، قزیاغی،
جانوران و پرندگان: گرگ، روباه، شغال، بزکوهی، خرگوش، کبک، تیهو، بلدرچین و انواع مختلفی از پرندگانی که همه جا وجود دارد.
نوع کشاورزی آنان سنتی است. هنوز گندم و جو را با داس درو می کنند. از کود شیمیایی در این مکان خبری نیست. در کشاورزی و باغداری از سموم بهره نمی گیرند و اصلاً سموم را نمی شناسند و همین موجب گردیده که محصول کمتری داشته باشند.
روستای علی آباد، تاسال اخیر فقط دارای امکانات آب برق و تلفن بود اما در سال اخیر از نعمت گاز نیز بهره مند شد.
زبان روستائیان علی آباد فارسی است و تمام اهالی با یکدیگر قوم و خویش هستند. در گفتگو با اهالی دریافتیم که آنان از این که افراد دیگری در این روستا ساکن شوند واهمه دارند و همچنان علاقه دارند که روستا متعلق به ساکنین قدیمی خود باشد. البته این نوع نگاه می تواند مانع از توسعة و شکوفایی روستا شود؛ زیرا در جهان امروز نمی توان خود را در مکانی بسته محبوس نگاه داشت ولی آرزوی توسعه و شکوفایی را در دل پروراند.
در روستای علی آباد فقط دبستان ابتدایی وجود دارد و دانش آموزان برای ورود به کلاس های بالاتر باید ۱۵ کیلومتر طی مسیر نموده به روستای «قلعه چم» و یا «طایقان» که در اصطلاح عوام آن را «داغون» می گویند بروند.
