قره بلاغ افشار
قره بلاغ تکاب، روستایی زرخیز امّا فقیر!
روستای قره بلاغ افشار از توابع شهرستان تاریخی
تکاب در استان
آذربایجان غربی است که با وجود قرارگیری در شهرستانی زرخیر با معادن طلای بسیار از محرومیت های بسیاری در رنج است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا و به نقل از سایت اروم نیوز؛ با وجود اینکه این روستا مکانهای تاریخی از جمله تخت سلیمان و مقبره عالم بزرگ شیعه «ملا محمد تقی محمد یاری زنجانی» و چشم اندازهای زیبای طبیعی بسیاری را در دل خود جای داده است و ظرفیت تبدیل شدن به یک منطقه گردشگری را دارد اما از محرومیت چندساله در رنج است بطوریکه بیش از ۱۵۰ خانوار از ساکنان این روستا بدلیل محرومیت های بسیاری از جمله نداشتن راه مناسب، امکانات گازی و نبود بهداشت به مناطق دیگر مهاجرت کردند.
«سعید باریانی» از ریش سفیدان روستا با ابراز تاسف از کوچ بسیاری از اهالی قره بلاغ به سایر روستاها و شهرهای آذربایجان غربی می گوید: روزگاری با ورود به روستا صدای زیبای آب چشمه ها، بازی کودکان وتلاش دسته جمعی جوانان ذوق زندگی را در انسانی ایجاد می کرد اما امروز این صحنه ها نها به خاطراتی شیرین و دست نیافتنی تبدیل شده است.
وی با بیان اینکه قره بلاغ از هرنوع امکانات رفاهی بی بهره است، اضافه کرد: داشتن امکانات اولیه زندگی از جمله آب سالم، محیط سالم و بهداشتی برای ادامه زندگی، راه آسفالته و گاز حق هر فرد ایرانی است اما اهالی قره بلاغ رنگ این امکانات را هم ندیده اند.
«اروج معماری» از دیگر اهالی روستای قره بلاغ با بیان اینکه اشتغال از مهمترین دغدغه های جوانان روستا و از دلایل اصلی مهاجرت ساکنان آن به شمار می آید، اذعان داشت: با وجود اینکه قره بلاغ در جوار شهری زرخیر قرار دارد اما جوانان آن امکان بهره مندی از ظرفیت های شغلی معادن موجود در شهر تکاب را ندارد.
وی با بیان اینکه هم اکنون ۳۵۰ خانوار قره بلاغ تنها از راه کشاورزی و دامداری امرار معاش می کنند، اضافه می کند: نبود راه آسفالت همین اندک فعالیت اقتصادی مردم روستا را نیز دچار چالش کرده است.
معماری ادامه می دهد: این امر باعث شده است تا مردم نتوانند به راحتی تولیدات کشاورزی و دامداری خود را به شهر منتقل کنند و در بیشتر روزها این تولیدات روی دستشان مانده و فاسد می شود.
این ساکن روستای قره بلاغ اظهار می کند: هرچند روستا قره بلاغ از مناطق طبیعی و دیدنی بسیاری برخوردار است اما نبود امکانات مناسب باعث شده است تا گردشگران رغبتی برای سفر به این روستان داشته باشند و همین فرصت نیز برای درامدزایی روستایی نیز از بین برود.
«غلام شیرانی» از دیگر ریش سفیدان روستای قره بلاغ در خصوص مشکلات آن تصریح می کند: این روستا که در حدود ۳ هزار نفر و با احتساب مناطق و روستاهای اطراف بیش از ۱۵ هزار نفر جمعیت دارد از داشتن راههای مواصلاتی وآسفالت حتی در مسیرهای اصلی محروم است و فقط یک جاده شوسه قدیمی محل تردد اهالی این منطقه است که این امر نیز از دیگر دلایل نابودی ظرفیت های گردشگری روستا شده است.
وی اضافه می کند: این منطقه به لحاظ قرار گرفتن در مناطق سردسیر و با وجود ۸ ماه سرما از نعمت خدادادی گاز محروم است و از سوخت های سنتی استفاده می کنند و نفت و گاز در این مناطق حکم کیمیا دارد و هر کپسول گاز را با مرارت و زحمت به مبلغ بیش از ۲۰ هزار تومان از دستفروشان تهیه می کنند.
«شیرین صباغی» با بیان اینکه روستای قره بلاغ افشار دارای یک خانه بهداشت با امکانات بسیار محدود است، می افزاید: ساکنان این روستا و اطراف برای یک بیماری ساده مجبورند از راه های نامناسب و صعب العبور به بیمارستان تکاب بروند و یا مجبور به تحمل درد خود و استفاده از گیاهان دارویی موجود در طبیعت روستا می شوند.
وی ساخت دبیرستان در این روستا از مهمترین مطالبات مردم عنوان کرد و می گوید: از لحاظ مراکز علمی، روستای قره بلاغ با داشتن دانش آموختگان فراوان و بسیار باهوش و خواهان ادامه تحصیل فقط تا مقطع راهنمایی مدرسه دارد و برای ادامه تحصیل در دبیرستان، دختران و پسران این روستا با طی مسافتی ۲۰ کیلومتری به شهرستان تکاب می روند.
این در حالیست که در ماههای سرد ارتباط این منطقه با مناطق دیگر قطع می شود و به همین دلیل و عدم امکانات دختران از ادامه تحصیل محروم هبوده و فقط معدودی از پسران قادر به این سفر هر روزه هستند.
«شوقعلی تقی پور» از اهالی روستا قره بلاغ هم توجه بیشتر دولت به این روستا و سایر دهستان های کشور را می طلبد و خاطرنشان می کند: ساکنین این روستا نیز همچون مردم بسیاری از مناطق ایران از درآمدهای این وطن عزیز سهمی دارند اما سالها است که از این درآمدها بی بهره هستند و نباید شعار عدالت محوری آن ها در حد وعده باقی بماند.
بافت قدیمی روستا، نبود خانه های ایمن و بی رغبتی ساکنان برای نوسازی اماکن مسکونی بدلیل عدم تمکین مالی برای بازپرداخت اقساط، شیوع بیماری های واگیردار بویژه در بین کودکان بدلیل نبود امکانات بهداشتی مناسب، فقر فرهنگی و بی سوادی در این روستا و از طرفی سردرگمی بسیاری از جوانان آن برای برنامه ریزی برای ادامه زندگیشان بدلیل نبود شغل از مهم ترین چالش های اهالی است.
یدک کشیدن عنوان زرخیزی حاصل از وجود معادن طلا در این منطقه اما بی بهره بودن مردم از این نعمت برای امرار معاش، داغ اهالی روستا را از محرومیت هایشان دوچندان کرده و به نظر می رسد تنها راهکار حل آن چاره اندیشی از سوی دولت است.
