ماسور
ماسور خرمآباد همچنان در برزخ شهر و روستا
پايگاه خبري يافته در مطلبي با عنوان ماسور خرمآباد همچنان در برزخ شهر و روستا نوشت:ماسور منطقهاي با بيش از پنج هزار خانوار و قريب به سي هزار نفر جمعيت است كه در جنوب شهر خرمآباد واقع شده است و ماسور خرمآباد همچنان در برزخ شهر و روستادر تقسيمات كشوري به مناطق شهري خرمآباد اضافه گرديده است و با اين كه به شهر متصل شده اما ميان شهر و روستا معلق است.
در ادامه اين مطلب آمده است:سال ۱۳۹۰ الحاق روستاي ماسور به محدوده شهر خرمآباد تصويب شد، اما با گذشت بيش از ۴ سال از تصويب آن هنوز كار خاصي براي شهري شدن اين منطقه صورت نگرفته و صداي اهالي را درآورده است. ماسور فقط بهصورت ظاهري و اسمي به شهر ملحق شده است و هيچگونه امكانات شهري ندارد.
بسياري از ساكنين اين منطقه از وضعيت موجود راضي نيستند و آرزو ميكنند مثل سابق به روستا برگردند چون حداقل ميتوانند به دهياري مراجعه كنند.
وجود بافت فرسوده يكي از معضلات جدي منطقه ماسور بود كه پس از سالها هنوز شهرداري نتوانسته آنچنان كه بايد در رفع مشكلات بافت فرسوده شهر اقدامي انجام دهد.
ماسور فقط محلي براي اخذ عوارض تبديل شده است، عوارض پرداخت ميكنند و براي هر كاري بايد تمام مراحل شهرداري را طي كنند اما در قبال آن خدماتي شاياني ارائه نميشود؛ رسيدگي به اين منطقه از وظايف شهرداري ميباشد.
منطقه ماسور يكي از مناطق قديمي و باستاني شهر
خرمآباد است و شرايطي كه آن دارد شايسته جمعيت بالاي ۳۰ هزارنفري نيست. چه بخواهيم چه نخواهيم ماسور با اينكه فضاي شهري نداشته اما به شهر متصل شده و اهالي اين منطقه چشمبهراه خدماتي هستند كه انتظار دارند از آنها بهرهمند شوند.
جمعيت ۳۰ هزارنفري ماسور همچنان در برزخ شهر و روستا مانده و از وجود بسياري زيرساختهاي اوليه محروماند؛ با الحاق ماسور به شهر، ساكنان آن انتظار داشتند كه امكانات و خدمات رفاهي متناسب با نواحي شهري در اين منطقه ايجاد شود، ولي با گذشت ۴ سال تاكنون اقدام خاصي در راستاي بهبود، ايجاد و توسعه زيرساختهاي عمراني در اين منطقه صورت نگرفته است.
مشكلات آب آشاميدني و مسئله فاضلاب اين منطقه و هدايت آن، آسفالت نبودن سطح معابر و همچنين نداشتن فضاي سبز و ساختمانهاي مخروبه و قديمي از جمله مشكلات و معضلاتي است كه ميتوان به آن اشاره كرد.
متأسفانه در زمينه ترميم و بهسازي سيستم فاضلاب آن اقدام خاصي صورت نگرفته و دفع فاضلاب در اين منطقه براي ساكنان مشكلساز شده است؛ با اينكه ماسور جمعيت بالاي ۳۰ هزار نفر دارد، هيچگونه فضاي سبزي در آن وجود ندارد.
زيرساختهايي نظير بلوار ورودي، نظافت و جمعآوري زباله، هدايت آبهاي سطحي، زيرسازي و آسفالت و پياده كردن ضوابط شهرسازي را فراهم نكردهاند. وقتي ماسور را به شهر ملحق كردهاند، بايد شرايط را براي ايجاد و ساخت امكانات و خدمات رفاهي شهروندان مهيا كنند.
شهروندان اين منطقه براي رفتن به پارك بايد هزينه زيادي صرف كنند، در صورتي كه مكان براي احداث پارك در ماسور وجود دارد. منطقه ماسور با جمعيت بالاي ۳۰ هزار نفر جمعيت حتي يك متر فضاي ورزشي ندارد.
اين منطقه فاقد هر نوع زيرساخت عمراني است. نبايد امكانات رفاهي تنها در يك منطقه متمركز باشد و نياز است كه اختلاف شمال و جنوب شهر از نظر امكانات رفاهي كمرنگ شود.
ما بحثي در مورد درست يا غلط بودن الحاق ماسور به شهر نداريم، ولي به هر حال اين امر صورت گرفته است؛ با توجه به جمعيت ماسور و غوطهور شدن مردم اين منطقه در درياي مشكلات، مسئولان امر بايد توجه جدي به فراهم ساختن زيرساختهاي موردنياز اوليه براي اين منطقه داشته باشند و ماسور بر اساس مصوبه شوراي عالي مسكن و شهرسازي به شهر ملحق شده و ضرورت دارد متناسب با جمعيت منطقه خدماترساني انجام شود. آيا اين عقلاني است كه فيش برق و گاز آب به نرخ شهر محاسبه شود ولي خدمات ارائهشده در حد يك روستا باقي بماند؟
بهراستي آيا ماسور استحقاق آن را ندارد اكنون كه نهضت آسفالت در همه مناطق شهري به پايان رسيده است رنگ و بوي آسفالتي به خود ببيند!
آيا مردم ماسور استحقاق رفع مشكل كمآبي و اضافه شدن به سيستم آب شهري خرمآباد را ندارد؟
آيا جوانان ماسور استحقاق داشتن يك سالن ورزشي را ندارند؟
آيا ماسور استحقاق داشتن مراكز فرهنگي چون كتابخانه يا فرهنگسرا را ندارد؟
آيا اختصاص يك دستگاه اتوبوس جهت رفتوآمد مردم ماسور خواسته بزرگي است؟ و هزاران موارد ديگر كه ميتوان در اينجا آورد.
منبع: پايگاه خبري يافته