مالچ


مالچ یکی از راهکارها برای صرفه جویی آب می باشد. ولی باید توجه داشت که مالچ معجزه نمی کند.
در واقع برای کاهش مصرف آب در فضای سبز شهرها راهکارهای مختلفی وجود دارد که مالچ هم یکی از آنهاست. ولی مشکلی که ما، نه فقط در فضای سبز بلکه در همه فعالیتهایمان داریم افراط و تفریط است. حتی چمن (با نیاز آبی زیاد) پوشش خوب و مورد نیاز در فضای سبزمان است ولی صرفا در محلها و مکانهای خاص. مشکل زمانی پیش می آید که ما در چمنکاری افراط می کنیم بدون آنکه به عواقب آن توجهی داشته باشیم. استفاده از مالچ بدون توجه به ملاحظات تخصصی و کارشناسی هم می تواند به معضلی همانند چمنکاری تبدیل شود. برای نمونه در فایل پیوست به استفاده از بقایای گیاهی برای تهیه مالچ اشاره شده است.
اما با توجه به گستردگی فضای سبز شهرها، مانند فضای سبز شهر تهران، آیا در مورد منابع تامین این بقایا هم فکر شده؟ این بقایا از چه منبعی تامین خواهند شد؟ از طرف دیگر بسیاری از این بقایا بخصوص شاخه ها و تنه درختان خشک شده، حاوی بسیاری از آفات و عوامل بیماریزای گیاهی هستند. در واقع این اندامهای گیاهی (شاخه ها و تنهای درختان) بلحاظ آلودگی به عوامل خسارتزا خشک شده اند و ما با چیپس کردن آنها و برگرداندن به فضای سبز به عنوان مالچ، عملا باعث اشاعه این عوامل مخرب خواهیم شد. البته فرآوری اصولی این بقایا می تواند آنها را از آلودگی به آفات و عوامل بیماریزا پاک کند ولی هزینه این فرآوریها بسیار بالا بوده و دیگر استفاده از این شیوه صرفه اقتصادی نخواهد داشت. ذکر شده مالچها می توانند تا ۷۰ درصد نیاز گیاه به آب را کاهش دهند! ولی باید توجه داشت که همانگونه که مالچ می تواند تا حدودی مانع از تبخیر آب از سطح خاک گردد، به همان نسبت می تواند آب آبیاری را قبل از رسیدن به خاک، جذب کند و به این صورت مانع از رسیدن بخشی از آب آبیاری به ریشه گیاه شود.
در پایان باید عرض کنم که مزایا و معایب استفاده از مالچ بسیار بیشتر از این موارد است و همانطور که در ابتدا ذکر شد مالچ معجزه نمی کند و مانند بسیاری از روشهای دیگر یکی از روشهای کاهش مصرف آب می باشد که صرفا در صورتی که بدرستی و به جا و بدون افراط از آن استفاده شود می تواند مفید باشد.



جعبه‌ابزار