مبادلات تهاتری
تهاتر یا مبادله کالا به کالا، قدیمی ترین شکل انجام معاملات در جهان به شمار می رود. بازار تهاتر، بازاری است که معاملات در آن براساس مبادله مستقیم کالا یا خدمات یکطرف تجاری با کالا و خدمات طرف دیگر بدون دخالت پول صورت می گیرد. تهاتر دوجانبه (معاوضه حقوقی) از دیر باز در دنیای تجارت رایج بوده است. آنگونه که در علم حقوق اولیه، مفهوم فروش (بیع) برآن صادق بوده است.
در تهاتر سنتی، به دلیل محدود بودن کالا و خدمات و تطابق زیاد نیازها و تولیدات دو طرف، معاملات کاملا به صورت مستقیم و پایاپای انجام می شد ولی امروزه به علت تنوع و گستردگی نیازها و تولیدات امکان تبادل مستقیم بین دو طرف بسیار کمتر است، لذا در بازارهای تهاتری نوین بایستی یک وسیله مبادله اعتباری مانند سند یا کارت اعتباری تعریف نمود تا با مبادله آن میان اعضا چرخه تهاتری به صورت کاملا شفاف و روان انجام پذیرد و بدین ترتیب کسی که سند مبادله و یا کارت اعتباری در اختیار داشته باشد می تواند با خرید کالا و یا خدمات موردنیاز خود در بازار تهاتری آن اعتبار را هزینه کند و عرضه کنندگانی که کالا یا خدمات خود را دراین بازار در قبال دریافت آن سند اعتباری می فروشند می توانند دوباره در همین بازار ملزومات خود را با کمترین نیاز به گردش نقدینگی تهیه کنند. به عبارتی دیگر فردی که سند مبادله یا کارت اعتباری در اختیار داشته باشد می تواند با خرید خدمات کالا یا خدمات مورد نیاز خود در بازار تهاتری آن اعتبار را هزینه کند و کسانیکه کالا و خدمات خود را در این بازار می-فروشند می توانند این اعتبار را دریافت کنند و دوباره در داخل همین بازار، کالا یا خدمات مورد نیاز خود را با استفاده از آن اعتبار، خرید کنند. افزایش قدرت خرید منجر به افزایش تقاضا و در نتیجه محرک تولید و افزایش عرضه محصولات و خدمات خواهد شد.
تهاتر چند جانبه به ضرورت پیشرفت دنیای تجارت پول بنیاد به شکل انتقال دین های پیاپی، قابل اجرا و عملیاتی است و مشکل گشای شرایط فعلی تجارت کشور خواهد بود.
در اقتصاد امروز دنیا بر کسی پوشیده نیست که افزایش قدرت خرید منجر به افزایش تقاضا و در نتیجه باعث افزایش تولید و عرضه محصولات و خدمات خواهد شد. معمولاً دولتها هنگام رکود اقتصادی، از این سیاست برای خروج از رکود و رسیدن به رونق اقتصادی بهره می برند. بازارهای تهاتری از این قابلیت برخوردارند که در دوران رکود اقتصادی امکان انجام فعالیت های بهینه اقتصادی را با تسهیل مبادلات و حذف مشکل کمبود نقدینگی، در سطح بازار بوجود آورند و با استفاده از اسناد اعتباری برای انجام معاملات، مشکل کمبود نقدینگی در بازار را برطرف سازند.
عمده پیش نیاز این امر ایجاد زیرساختهای اطلاعاتی و ارتباطی مناسب و بازار مطمئن و سریع است که با همکاری متقابل متقاضیان و خدمات دهندگان مرکز در عقد قراردادهای لازم و سرعت مبادله اطلاعات تجاری به بهره وری مطلوب نزدیک می شود.
جایگاه جهانی بازارهای تهاتری در جهان
امروزه فعالیت این نوع بازارها به صورت سازمان یافته و مدرن در بیش از ۱۰۰ کشور جهان رایج می باشد.
در شرایط موجود، هزینه مبادلات حدود ۱۰ درصد بهاء تمام شده کالای نهایی را تشکیل می دهد در حالیکه هزینه مبادله بهینه برای اقتصاد جهانی معادل ۴ درصد پیش بینی شده است. این بدین معنی است که بازارهای مبادله ای غیر نقدی که امکان استمرار معاملات را فراهم می آورند از ظرفیت توسعه و گسترش بسیار بالایی برخوردار می باشند.
http://www.iibc.ir/?a=content.id&id=۳
|
