مفتن
شهرستان
شوش استان
خوزستانروستایی از توابع بخش شاوور شهرستان شوش در استان خوزستان ایران است.
جمعیت[ویرایش]
این روستا در دهستان آهودشت قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۴۵ نفر (۶خانوار) بوده‌است.
میان آب - شوش - خوزستان تاریخ : پنجشنبه، ۲۶ مرداد ماه ، ۱۳۹۱
موضوع : سایتها و وبلاگها
سايتها و وبلاگهاي
روستای میان آب شهرستان شوش - استان خوزستان
mianabvilage.blogfa.com/
nezami-school.blogfa.com
روستاي ميان آب بر خلاف نامش نه ميان آب است نه در آن آبي وجود دارد (حتي آب شرب هم ندارد و مثل اون زمونا زنان روستا آب مورد نياز را از اين ور و اون ور ميارن اون هم روي سر {در سال ۲۰۱۲ هستيم}) مشخصات جغرافيايي : اين روستا در بخش جنوبي حوزه آبريز رود خانه دز بين طول شرقي ۴۸ درجه و ۲۷ دقيقه تا ۴۸درجه و ۴۰ دقيقه و عرض شمالي ۳۱ درجه و ۵۰ دقيقه واقع شده و از شمال شرق و جنوب شرقي به رودخانه دز ، از شمال به تپه ماهور هاي منتهي به رودخانه دز، از غرب به اراضي نيشكر هفت تپه و در كنار راه آهن سراسري تهران خرمشهر محدود است اين روستا در ۱۵ كيلومتري هفت تپه ميباشد.
روستاي ميان آب كه تشكيل شده از چند روستا خيلي كنار هم (سيد رحيمه، سيد خشان، سيد خلف و غزي) داراي جمعيت حدود ۸۰۰۰ نفر (طبق آمار مركز بهداشت روستا) و در حدود ۲۰۰۰ خانوار ميباشد. (البته مسئولين محترم قول شهر شدن و .... اين روستا را هم دادن)
روستاي ميان آب جاهاي ديدني ندارد بهتر بگم اون جوري كه سهراب سپهري تعريف از ده و روستا ميكنه و ميگه چه صفايي دارن، چشمه هاشان جوشان، گاوهاشان شير افشان ، بي گمان آنجا آبي آبي است، غنچه اي مي شكفد مردمش با خبرند. نه از اين خبرا نيس.
۸۰ درصد مردم شاغل شركتهاي نيشكري هفت تپه ، ميان آب ، كارون و كاغذ پارس هستند. و البته در كنار اين كار بعضي ها كشاورزي و دامداري هم ميكنند.
مردم روستاهاي ميان آب همه عرب زبان هستند مردمي بسيار خوب ، مهمان نواز و خونگرم در شادي هاي همديگر شركت ميكنند و شادي مي كنند و در عزاداري هاي همديگر گريه و اندوه.
اطراف روستاي ميان آب روستاي علي ضغير (عيثه) ، سلمان داود و سيد حسين در جنوب و روستاي سيد باقر در غرب و روستاي گطيش، آهودشت ، عبدارضا العلي ، خليفه و مفتن در شرق و روستاي عين در شمال اما از شرح حال روستا نوشتن خيلي برام سخته چون جاهاي زيادي رفتم و تفاوت روستاهاي شمال كشور ، شهر و شهرهاي بزرگ با اين روستا را به چشم ديدم ميشه گفت ما يه جورايي زنداني چهار ديواري خانه هايمان هستيم زيرا فكر ميكنيد غير از سر زدن به فاميل آن هم جز چشم و هم چشمي سودي ندارد به كجا ميشود رفت پس مجبوريم در خانه و در كنار ريس خانه به جعبه جادويي(تلوزيون) و كامپيوتر كه اينترنت با آن سرعتش كه نور هم به پاش نميرسه خودمان را مشغول مي كنيم و البته بيچاره بازنشته ها كه مجبورند ۲۴ ساعته در خدمت خونه و اهل خونه باشند. و بيچاره تر دختران دم بخت كه قيد تحصيل را هم زدند و مطلقا دل خوش كردند به شستن و روفتن و آشپزخانه.
سايتها و وبلاگهاي روستاي ميان آب شهرستان شوش استان خوزستان
منبع این مقاله : روستاهای ایران
http://iranvillage.ir
