مقبره سیده نرگس خاتون
مقبره سيده نرگس خاتون در ليوارجان
در
لیوارجان مقبره ای موسوم به سيده نرگس خاتون وجود دارد بنابر اظهار اهالی و ريش سفيدان
روستا اين بنا در اصل امامزاده‌ای بوده كه در بين عوام به مؤذن امامزاده سيد اسماعيل زاويه معروف است.
تاريخ اين مقبره بين اهالی با برخی روايات و افسانه‌ها آميخته است، از جمله اينكه اين بقعه دارای گنبدی زرين بوده كه درخشش آن از طرف سواحل ارس نيز قابل رويت بوده است و در زمان تجاوز قشون روس به ايران نيروهای مهاجم درصدد ربودن طلای آن گنبد زرين بر می‌آيند كه به اذن خداوند متعال كوه جنب مقبره بر فراز آن فرود می‌آيد؛ بنا بر اين مقبره اصلی در زير كوه مدفون مانده است و مقبره فعلی بعدها ساخته شده است.
سيده نرگس خاتون عيال شخصی، به نام رسول بودند و نام پدرشان ملا ميرحسين بوده و افزون بر صد سال پيش در روستای مذكور زندگی می‌كردند.
ايشان بانوی پاك و سيده‌ای متدين از سلاله اهل بيت عصمت و طهارت بودند و حيات خود را در طريق مقدس الهی سپری كرده و با الهام از صفات پاك تبار و نزاد خويش دل به خدا سپرده بودند و مؤثری را جز او نمی‌شناختند.
اين گفتار صادق است كه مردم جهت برآورده شدن حاجات خويش به نزد ايشان مشرف می‌شدند و هدايا و نذورات خويش را تقديم می‌كردند و سيده نرگس خاتون ضمن دعاگويی و قبول آن هدايا جهت آرامش خاطر مراجعان، بعد از چند روز دوباره آن هدايا را به صاحبانشان برمی‌گرداندند تا در امور معيشت خود و خانواده خود به‌كار گيرند.
ايشان به قدری دارای شخصيت والايی بودند كه اهل محل همواره از ايشان ذكر خير می‌كردند و بارها با بخشش و تقديم هديه‌ای به‌نام وی خواسته و مرادشان حاصل می‌شد، از اين‌رو علاقه‌مندان بسياری جهت زيارت مزار ايشان در اين محل حاضر می‌شوند.
همچنين گفته می‌شود قبر حاجيه پريسا خانم دختر عباس ميرزا نايب السلطنه قاجار روبه‌روی مقبره نرگس خاتون بوده و محوطه اطراف بقعه مدفن بزرگان و متنفذين منطقه ليوارجان است.
منبع[ویرایش]
سایت روستاهای ایران
