منصورآباد فراشبند
تک نگاریشهرستان فراشبند در جنوب غربی استان
فارس قرار دارد این
شهرستان با مساحتی حدود ۵۰۱۵ کیلومتر مربع در ۷۲ کیلومتری شرق
فیروزآباد و ۱۰۳ کیلومتری غرب
کازرون بین دو استان فارس در شمال و
بوشهر در مغرب واقع شده است . از جنوب با
شهرستان لار و از شرق با
بخش قیر و کارزین و از غرب با استان بوشهر همسایه است. بخش فراشبند در قسمت جنوبی رشته کوه‌های زاگرس واقع شده و بیشتر در ناحیه کوه سورمه و تشکیلات دلان مورد بررسی زمین‌شناسی قرار گرفته است. روستای منصور آباد در جنوب استان فارس از نظر طول و عرض جغرافیایی ۵۰۰•۱۰۰۰ متر می‌باشد و دارای ۱۲۰۰ نفر جمعیت که اهالی این روستا از ایل ترک زبان قشقایی و طایفه صفی خانی و تیره گیجلو می‌باشند و بیش از ۱۰۰ نفر قشر تحصیل‌کرده دانشگاهی در مقاطع مختلف وجود دارد.
از گیاهان خودرو مهم این منطقه
بلوط فکیکم ،
ارژن و
بادام می‌باشد. از ارژن چوب‌هایی با شکل‌های متفاوت درست می‌کنند و مردان بزرگ این روستا در دست می‌گیرند. از بادام برای خوردن استفاده می‌کنند ، بادام کوهی تلخ است که می‌جوشانند، شیرین می‌کنند و می‌خورند. گیاهان کاشته‌شده ، گندم، ذرت، کنجد، پرتغال، نارنگی، لیموشیرین، ترنج و بالنگ است و گیاهان دارویی، بیش از ۲۰ نوع گیاه دارویی در این روستا گزارش شده است مثل ۱- بابونه که برای اعصاب ، بیماریهایی مانند سرماخوردگی و برای عفونت استفاده می‌شود ۲- توله : از توله به عنوان خوراکی استفاده می‌کنند، آن را جمع می‌کنند، می‌جوشانند، خوب که پخته شد آبش را می‌گیرند و ماست به آن اضافه می‌کنند و به عنوان دسر از آن استفاده می‌کنند ۳- برنجاس: از آن برای درد دل استفاده می‌کنند.
مشخصات جانوری[ویرایش]
بدلیل وجود تپه‌های کوهستانی متعدد از زمان قدیم گونه‌های جانوری در این منطقه زیست کرده‌اند ولی اخیراً دچار رکود نسلی شده‌اند. البته با وجود پلنگ، ببر، گرگ، روباه، شغال، الاغ، قاطر، اسب، کفتار، گاو و انواع مرغان و ماکیان همچون غاز، عقاب، مرغابی و مرغان ماهی خوار در این منطقه به فراوانی یافت می‌شود.
رودخانه قره آغاج پس از عبور از مناطق قیر و فیروز آباد به سوی خلیج فارس وارد منطقه جنوبی فراشبند می‌شود اما فقط بخش کوچکی از این منطقه را زیر پوشش قرار می‌دهد و آب‌های زیرزمینی معروف به چشمه‌ی آب گرم در این منطقه وجود دارد و چاه‌ها که منبع اصلی آب است سالانه حدود ۵۴/۹۳ میلیون متر مکعب آب از آنها استخراج می‌گردد و حدود ۱۱ رشته قنات هم وجود دارد. از نظر آب و هوایی جزو نواحی بیابانی و گرم و خشک است و روستاهای هم جوار آن خانیک، قراش آباد و گرما بالا ده است و شهرهای آن شامل جهرم، جویم، بیدشهر، قیر و کارزین و لارستان هستند و امامزاده محمد و امامزاده شهید و امامزاده شاه پیرمرد در نزدیکی آن روستا واقع شده و آثار تاریخی سد خاکی منصور آباد معروف است.
میزان جمعیت از گذشته تا امروزچند برابر تغییر کرده حدود ۱۲۰۰ نفر جمعیت دارد و میزان مرگ و میر، بیشترین میزان مرگ و میر آنها جوانان بودند که از طریق تصادف کشته شده‌اند و حدود ۱۰ الی ۱۵ نفر سالیانه مرگ و میر دارند و میزان تولد تقریباً ۷ الی ۸ نفر سالیانه می‌باشد. میزان طلاق بدلیل فرهنگی که دارند و زبان آنها تقریباً یکی هست خیلی کم اتفاق می‌افتد و سن تقریبی آنها حدود ۱۸ تا ۲۵ سالگی است .
از نظر وضعیت اقتصادی این روستا خوشبختانه خوب است کشت آبی و دیم در روستا رواج دارد و عمده محصولات زراعی آن گندم، جو، هندوانه، طالبی، گوجه، شمام، خیار سبز و بادمجان می‌باشد و وجود مراتع و بوته‌زارهایی غنی موجب رونق دامداری شده است و انواع فرآورده‌های دامی مانند گوشت قرمز، پشم و لبنیات محلی از قبیل کشک، دوغ، شیر، ماست و کره در این روستا تولید می‌شود و از نظر مالکیتی زمین‌های کشاورزی اکثراً بدون سند و چاه دارند. وضعیت درآمد آنها از دامداری چند سالی هست بهتر از کشاورزی آنها شده است بدلیل اینکه قیمت روغن و گازوئیل با پیدایش یارانه‌ها بالا رفته بیشتر به سمت دامداری روی می‌آورند تا کشاورزی. باغداری و کشاورزی را می‌توان مهم‌ترین وسیله امرار معاش اهالی منطقه برشمرد. از لحاظ فرهنگی و تأسیسات اجتماعی اکثر خانواده‌ها فرهنگی و از نظر سطح اجتماعی بالا هستند. ازدواج در این روستا کاملاً سنتی و رسمی برگزار می‌شود و البته با حضور بزرگان و خاندان فامیل و اکثر مردم این روستا ترک زبان هستند و لباس آنها با پارچه‌های گران قیمت و سنتی دوخته می‌شود و مذهب همه مردم این روستا مسلمان و شیعه هستند . مراسم دعا در این محل در امامزاده‌ای نزدیک این محل برگزار می‌شود و اکثر نذورات مردم در ایام محرم داده می‌شود و هیئت گرفته می‌شود تا دهه محرم، در روز عاشوراو تاسوعا آش رشته، شیر برنج توسط زنان پخت و توسط جوانان روستا پخش می‌شود.
موسیقی در روستای منصورآباد بخشی از ویژگی‌های قومی، عشیره‌ای است و با آداب و رسوم مردم پیوندی نزدیک دارد و بهره‌گیری از آوازهای لری با آهنگ‌ها و ترانه‌های رایج آن در مراسم شادی و عروسی و در مراسم سوگواری معمول است. انواع آلات موسیقی در این روستا عبارتند از نی، ویولون، کرنا، طبل
، سنج، دهل، کمانچه، ساز و ناقاره.
پوشاک اغلب مردان و زنان در روستای تنگ تامرادی لباسهای محلی ترکی است که از تنوع و زیبایی خاصی برخوردارند و زنان معمولاً در تهیه لباسهای خود از پارچه‌های رنگارنگ و روشن با طرح‌ها و نقش‌های متنوع استفاده می‌کنند و پوشاک مردان این روستا کلاه ترکی و پیراهن و شلوار، آرخالیق، شال و ملکی است.
صنایع دستی[ویرایش]
در این منطقه قالی، قالیچه و گلیم‌بافی از مهم‌ترین صنایع دستی به شمار می‌آید و قسمت عمده‌ای از درآمد خانواده‌های روستایی ، عشایری و گاه شهری را فروش همین تولیدات دستی تشکیل می‌دهد. حدود یکصد بافنده، تعدادی شرکت تولید قالی و فرش را بوجود آورده‌اند و به ارائه این هنر اصیل و گرانبهای سنتی مشغول هستند و به خارج از کشور صادر می‌کنند.
پیوندها[ویرایش]
[۱]
