نگاهی به روستا ابتر استان سیستان بلوچستان


ندای ایرانشهر زمانهای قدیم یکی از تفرجگاههای بسیار زیبا و مصفای حومه ایرانشهر روستای ابتِر و باغ های مرکبات آن بود. حال آنکه بندرت می توان باغ مرکبات و بطور کلی باغی را در آن یافت .
از دور که به روستای ابتر نزدیک می شویم نخلستانهایی را مشاهده می کنیم که یادگار کهن است و کهن مردان ، نخلهایی که کهنسالی خود را و مقاومت خود را در عین سالمندی با کهن سالان به رخ جوانانی که به آرزوهایی شهرنشین شده اند و دیار خود را رها نموده اند به رخ می کشند . که بعضی از انها از بین ما رفته اند مانند مرحوم محمدعظیم زرین
آری در این بین قلعه ی قاجاری نیز با بغضی فروخورده از ناملایمات و گذران سال ها و بارش باران و دست بشر، خود نمایی هایی دارد که این خودنمایی ها از دیدها شاید پنهان مانده، همچنان که اشک هایش با خاک مخلوط و خودش گِل واردر حال از بین رفتن است.
ابتِر با زمین های وسیع و مرغوبش، با قنواتی که از سد تزریقی سرادان ، لبهای تشنه اشان سیراب گردیده چشم بدنبال همت جوانان خود دارد که شاید روزی و شاید روزی پس از سالها روستا نشینی !!! شهرش خوانند.
چندسال پیش خشک سالی در روستا ابتر بود که باعث خشک تمام مرکبات شدند که الان هیچ مرکبات در روستا ابتر وجود ندارند
نخلستان هم باقی مانده کهن سال هاست که بعضی ها دربین ما رفته اند جوانان روستا ابتر یادگار کهن سال ها که بعضی ها دربین ما نیست از انها به خوبی مراقب کنیم



جعبه‌ابزار