همدان


استان همدان یکی از استان های ایران می باشد.
ای ریِ هیچ مدان، هیچ نیاری به خیال
یاد آن سال که شاه همه دان در همدان (قاآنی)
استان همدان به وسعت ۱۹۴۹۳ کیلومتر مربع؛ یکی از استانهای غربی کشور و در همسایگی استان‌های مرزی کرمانشاه و کردستان است. این استان بر پایه آخرین تقسیمات کشوری شامل ۸ شهرستان است؛ که عبارتند از: اسد آباد، بهار، تویسركان، رزن، كبودر آهنگ، ملایر، نهاوند و همدان.


استان همدان از لحاظ طبیعت گردی، منطقه ای است كوهستانی كه در دامنه های رشته كوه الوند قرار گرفته و سرچشمه رودها و جویبارهای فراوانی است. مراتع بین دره ای آن از روزگاران گذشته سبب جذب بخشی از دامداران و عشایر به این منطقه بوده و با توجه به زمستان های نسبتا سرد و تابستان های معتدل، مراتع چرای بهاره و تابستانه را برای عشایر فراهم می کرده است.
این استان از لحاظ وسعت و تنوع پتانسیلهای گردشگری از مهمترین مناطق کشور بوده و از لحاظ قدمت آثار باستانی نیز کم نظیر می باشد.
دربر داشتن مهمترین آثار باستانی دوره مادها در ایران و کشف نزدیک به ده کتیبه ی هخامنشی در همدان این منطقه را از لحاظ پژوهشهای باستانشناسانه بسیار حائز اهمیت کرده است.
در همدان (هگمتانه) دو کتیبه منحصر به فرد کشف شده است که گفته میشود کهن ترین کتیبه های کشف شده در ایران هستند. این کتیبه های باستانی که یکی مربوط به آریارمنه (۵۹۰-۶۴۵ پ.م.)؛ جد پدری داریوش بزرگ بوده و به سه زبان پارسی باستان، عیلامی (ایلامی) و بابلی (اکدی) است و دیگری از آن ارشامه (پدر بزرگ داریوش) است؛ از لحاظ بررسی های تاریخی بسیار حائز اهمیت هستند. کتیبه های دیگر هگمتانه نیز از اهمیتی کمابیش مشابه برخوردارند. لیکن به نظر آنوبانینی کتیبه های گنجنامه را که از نظر سالم ماندن و خوانایی و مفصل بودن از مهمترین کتیبه های برجای مانده ی داریوش و خشایارشاه هخامنشی هستند را باید در این زمینه دارای کمال اهمیت باستانشناسانه دانست.
بررسی کتیبه های آشوری نشان میدهد؛ نام همدان دست کم از سه هزار سال قبل با تلفظی بسیار شبیه به تلفظ امروزیش برای نامیدن پایتخت با شکوه مادها استفاده میشده است؛ و در طول تاریخ هیچگاه اهمیت خود را از دست نداده است.
همدان را زادگاه مانی آورنده دین مانوی در سه قرن پیش از اسلام می دانند؛ که به بابل هجرت کرده و تا قرنها بعد از اسلام نیز دارای پیروانی بود.
مانی در ادبیات و فرهنگ ما به عنوان نقاش بزرگ ایرانی در دوران پیش از اسلام شناخته می شود و ارژنگ مانوی یا نگارخانه مانی نماد زیبایی گشته است.
همدان پرورنده و زادگاه بسیاری از بزرگان فرهنگ و ادب ایرانی بوده که از مهمترین آنان می توان به بدیع الزمان همدانی، شاعر، ادیب و عارف بزرگ قرن چهارم؛ که اولین مقامه (مقامات) توسط او نوشته شده است؛ دیگر به شهید راه عقیده، عارف بزرگ قرن ششم، عین القضات همدانی؛ صاحب کتاب شریف تمهیدات و همچنین فخرالدین ابراهیم همدانی، متخلص به عراقی؛ از بزرگترین شاعران و عرفای قرن هفتم اشاره کرد.


جاذبه های گردشگری[ویرایش]

در استان همدان نقاط دیدنی و تاریخی فراوانی وجود دارد كه از مهمترین موارد آن آنوبانینی میتواند به آثار و مناطق زیر اشاره کند:
آرامگاه بوعلی‌سینا، آرامگاه بابا طاهر، تپه‌ هگمتانه و آثار باقیمانده از شهر باستانی هگمتانه، موزه هگمتانه، موزه‌ تاریخ طبیعی، موزه‌ بوعلی، مسجد جامع، برج قربان، گنبد علویان، شیرسنگی، گنج‌نامه، امام‌زاده شاه‌زاده حسین، امام‌زاده یحیی، تپه‌ توشیجان، مسجد شیخ‌الملوك، مسجد سیف‌الدوله، حمام بلور و امام‌زاده زبیده‌خاتون (در ملایر)، ستون سلوكی، میدان قیصریه، حمام حاج آقاتراب، سراب گیان، مقبره‌ باباپیره و بند لیلی یادگار (در نهاوند)، مقبره‌ حبقوق نبی، كاروان‌سرای شاه عباس، آبشار افشار، كمربسته سركان، كاروان سرای فرسنج، آرامگاه میررضی‌الدین و مدرسه‌ علمیه‌ شیخ علیخان زنگنه (در تویسركان)، حمام سنگی، قلعه‌ كیكاوس (در كبودر آهنگ)، كتیبه‌ سلطانیه، مسجد شاه‌ طهماسب، آب انبار شاه عباس، تالار دربند و كتیبه‌ یادبود سیدجمال (در اسدآباد) و لالجین، دشت بهار و آرامگاه شیخ محمدبهاری (در بهار) و غار علی‌صدر (در روستای علی‌صدر).
استان همدان با وجود این نقاط توریستی و با توجه به آب و هوای بسیار دلپذیرش به خصوص در فصل تابستان که مهمترین فصل مسافرت ایرانیان به شمار می رود می تواند در گردشگری مردم کشور خودمان نیز نقشی بسیار بیشتر و مهمتر ایفا کند. که امید است با تلاش بیشتر مسئولین مربوط تحقق یابد.

فهرست شهرستان ها[ویرایش]

اسدآباد / بهار / تویسرکان / رزن / کبودرآهنگ / ملایر / نهاوند / همدان/ فامنین


رده‌های این صفحه : استان های ایران




جعبه‌ابزار