ویژگیهای کارآفرین
ویژگیهای کارآفرین
● چكیده
در این مقاله كارآفرینی تعریف شده و وجوه مشترك كارآفرینان، صفات اشخاص كارآفرین، وظایف كارآفرین، انگیزه های مهم كارآفرینی، سرچشمه كارآفرینی و نقشهای كارآفرینان در جامعه شرح داده می‌شود.
● مقدمه
كارآفرینی عبارت است از فرایند خلق چیزی جدید و پذیرش مخاطرات و سود حاصل از آن. به عبارت دیگر، كارآفرینی فرایند خلق چیزی جدید و باارزش است كه با اختصاص زمان و تلاش لازم و در نظر گرفتن ریسك های مالی، روانی و اجتماعی و رسیدن به رضایت فردی و مالی و استقلال به ثمر می رسد.
این تعریف دارای چهار جنبه اساسی است:
▪ كارآفرینی مستلزم فرایند خلق است. خلق هر چیز ارزشمند و جدید. این خلق باید برای كارآفرین و مخاطبی كه این خلق برای او انجام شده است ارزش داشته باشد.
▪ كارآفرینی مستلزم وقف زمان و تلاش كافی است.
▪ درنظر گرفتن ریسك های اجتناب ناپذیر لازمه كارآفرینی است.
▪ در كارآفرینی، رضایت شخصی از استقلال كاری به وجود می آید.
چند جنبه مشترك در همه تعاریف كارآفرینی وجود دارد: ریسك‌پذیری، خلاقیت، استقلال و پاداش.
● كارآفرین كیست؟
▪ كارآفرین كسی است كه فرصتی را كشف و برای پیگیری و تحقق آن، سازمان مناسبی را ایجاد می كند.
▪ كارآفرین كسی است كه عمدتاً به منظور كسب سود و رشد، كسب و كاری را تاسیس و اداره می كند كه مشخصات اصلی آن نوآوری و مدیریت استراتژیك است.
▪ كارآفرین كسی است كه سیاستگذاری كسب و كار با اوست و به حساب خود ریسك مالی آن را به عهده می گیرد.
▪ كارآفرین كسی است كه موسسه اقتصادی، خصوصاً كسب و كاری را كه معمولاً مستلزم ابتكار و ریسك قابل توجهی باشد سازماندهی و اداره می كند.
● وجوه مشترك كارآفرینان
▪ ریسك پذیری (ریسك های متوسط و حساب شده)
▪ نیاز به توفیق
▪ نوآوری، خلاقیت، ایده سازی
▪ اعتماد به نفس
▪ پشتكار زیاد
▪ آرمان گرایی
▪ پیشقدم بودن
▪ فرصت گرا بودن (بیشتر در جستجوی فرصتها هستند تا تهدیدات)
▪ نتیجه گرا بودن
▪ اهل كار و عمل بودن
▪ آینده گرایی
● صفات اشخاص كارآفرین
كارآفرینان اعتدال در میزان خطر را ترجیح می دهند. فعالیتهای بامیزان خطر معتدل، آنهایی هستند كه مهارت و كوشش شخص نقش اصلی را ایفـا می كند. ممكن است شرایط مساعد هم در آن نقشی داشته باشد، اما تاثیر آن به وسیله مهارت و كوشش شخصی به حداقل رسیده تا نتیجه كار جزء مسئولیتهای خود شخص باشد.
كارآفرینان از خطر استقبال می كنند، در صورتی كه خطر محاسبه شده باشد. به عبارت دیگر، آنها مسئولیت فعالیتهایی را كه در آنها هیچ امكان موفقیتی وجود نداشته باشد و یا یك خودكشی مالی باشد را به عهده نمی گیرند. كارآفرینان برای قبول خطر باید جرأت داشته باشند و بدین وسیله سرنوشت خود را رقم مــی زنند. اما در شرایط نامطمئن تمام جوانب را برای حل مشكلات در نظر گرفته و بنابر تناسبشان، آنها را طبقه بندی می كنند. كارآفرینــان مسئولیت شخصی را قبول مـــی كنند.
یكی از انگیزه های اصلی برای دنبال كردن آینده، كارآفرینی است. او ترجیح می دهد كه خودش تصمیم بگیرد و در جریان آن، تمام كوشش، دانش، مهارت و سرمایه خود را نیز به كار می گیرد. اگر شكست بخورد، فقـط مـی‌تواند خود را مقصر بداند و اگر موفق بشود، فقط صلاحیت كارآفرینی خود را تایید كرده است.
كارآفرینان اعتماد به نفس دارند. كارآفرینان به خاطر اعتماد به نفس خود، شهرت دارند. آنها براین باورند كه می توانند انتظاراتی كه از آنها هست برآورده كنند. به عبارت دیگر، آنها امكان موفقیت خود را بیش از آن چیزی كه هست، در نظر می گیرند. ظاهراً كارآفرینان واقعی به خاطر اعتماد به نفس بالایی كه در خود می بینند و برای دیگران غیرقابل لمس است، موفق می شوند.
كارآفرینان به دنبال بازتاب عملكرد خود هستند. كارآفرینان به خاطر آگاهی از وضعیت موجود به دنبال بازتاب عملكرد خود چه خوب، چه بد، هستند. بدون داشتن این اطلاعات ادامه كار برای آنها خیلی مشكل است.
كارآفرینان در هر كاری كه انجام می دهند، هدفگرا هستند. بدین ترتیب كه آنها همیشه به فكر اهداف طولانی مدت خود بوده و كارهایی كه امروز انجام می دهند، در راستای اهداف آینده شان است. آنها همیشه چیزی را مورد هدف قرار داده و اهداف آنها معمولاً عادی نیستند. به همین خاطر دیگران آنها را بلندپرواز مـــــی نامند.
كارآفرینان، همیشه به دنبال مبارزه بوده و احساس اكتساب را دوست دارند. بنابراین استانداردهای بالایی را برای كار خود در نظر می گیرند. آنها محصولاتی با كیفیت بالا تولید و بر اساس مرغوبیت و راندمان رقابت می كنند. آنها از مواجه شدن با رقابت ترسی ندارند و در حقیقت از رقابت لذت می برند.
كارآفرینان نوآور هستند و همواره در مقابله با موقعیتها از راهها و روشهای جدید استفاده مــی كنند. آنها از توانایی خود در خلاقیت لذت می برند. از تصورات و ابتكارات شخصی خود برای یافتن راههای جدید و كنار هم گذاشتن چیزها استفاده می كنند. آنها پر از پرسش هستند.
كارآفرینـان خستگی را زیاد احساس نمــــی كنند. در برابر مشكلات به دنبال راه حل گشته و سریعاً برای حل آنها اقدام می كنند. آنها می دانند با كار موثر، به اهداف خود خواهند رسید.
● وظایف كارآفرین
هشت وظیفه برای كارآفرین وجود دارد:
▪ از موقعیتهای محیط آگاه می شود.
▪ برای استفاده از این موقعیتها خود را به خطر می اندازد.
▪ برای كار سرمایه گذاری می كند.
▪ نوآوریها را معرفی می كند.
▪ كار و تولید را نظم می بخشد.
▪ تصمیم می گیرد.
▪ برای آینده برنامه ریزی می كند.
▪ محصولات خود را با سود می فروشد.
▪ انگیزه های مهم كارآفرینی
سه انگیزه اولیه باعث می شود كه افراد، كارآفرین شوند:
▪ نیاز به پیشرفت
▪ علاقه به آزادی و استقلال
▪ احتیاج به رضایت شغلی
● سرچشمه كارآفرینی
كارآفرینان از كجا می آیند؟ اشخاص چگونه كارآفرین می شوند؟ آیا كارآفرینان زاده شده یا ساخته می شوند؟ زمانی بود كه تصور می شد كارآفرینان به جای ساخته شدن، متولد می شوند. صفات آنها به قدری نادر بودند كه در هر جایی یافت نمــی شدند. امروزه، شواهد كافی وجود دارد كه نشان دهد صفات كارآفرینی را می توان با آموزش، پرورش داد.
● نقشهای كارآفرینان در جامعه
كارآفرینان نقشهای ذیل را در جامعه ایفا خواهند كرد:
▪ عامل اشتغال زایی
▪ عامل انتقال فناوری
▪ عامل ترغیب و تشویق سرمایه گذاری
▪ عامل شناخت، ایجاد و گسترش بازارهای جدید
▪ عامل تعادل در اقتصادهای پویا
▪ عامل كاهش بوروكراسی اداری (كاهش پشت میزنشینی و شوق عمل گرایی و...)
▪ عامل نوآوری و روان كننده تغییر
▪ عامل تحریك و تشویق حس رقابت
▪ عامل ساماندهی منابع و استفاده اثربخش از آنها
نویسنده شاهركنی، سید حبیب الله
منبع : راهکار مدیریت
|
