پیت ماس
پیت ماس
در باتلاقها، آبگیرها و قسمتهایی از رودخانهها که گل و لای انباشته میشود، گیاهان علفی رشد میکنند و در زمستان یخ میزنند و لاشهشان همانجا دفن میشود. در طی سالیان دراز این لاشهها همراه با بقایای چوب درختان و مردار حیوانات و حشرات روی هم انباشته شده و پوسیده میشود. در چنین مناطقی به دلیل رطوبت بسیار بالا عمل تجزیه بسیار کند انجام میشود و محیط شرایط اسیدی دارد. این لایهها سالها و دههها و شاید قرنها روی هم انباشه شده و ممکن است تا چندین متر ضخامت داشتهباشند. و به دلیل تجزیههای طولانی مدت آلودگیهای محیطی بسیار کمتری دارد و با اعمال مختلفی میتوان آن را ضدعفونی کرد.
: خاک آلی با بیش از ۵۰% ماده آلی. در آمریکا این واژه برای نشان دادن مرحله تجزیه مواد آلی بکار برده می شود.اصطلاحPeat برای مواد آلی تجزیه نشده یا کمی تجزیه شده و Muck برای مواد آلی کاملا تجزیه شده بکار برده می شود. بنابراین Peat یا Turf به تجمع مواد گیاهی اندکی تجزیه شده گفته می شود که همان خاک Histosol است.
Moss به معنای خزه است و ترکیب Peat moss یعنی خزه هایی که تا حدودی تجزیه شده اند. مهمترین نوع پیت که برای کشاورزی استفاده می شود پیتی است که اساسا از گونه sphagnum moss بدست آمده و معمولا به آن Peat moss یا sphagnum peat moss گفته می شود.
peat moss به ماده ای جامد شبیه خاک اطلاق می گردد که در مصارف عمومی باغبانی , گلخانه ای, پرورش گل و... کاربرد دارد. در حال حاضر اکثر تولید کنند گان این ماده , درکنار مواد تشکیل دهنده پایه و اصلی peat moss ازمقادیری نیترات ( ازت ) ، پتاسیم و کلسیم به منظور غنای بیشتر و تبدیل آن به نوعی کود بهره می گیرند. از نشانه های کیفت این ماده یکی کیفیت و کمیت عناصر تشکیل دهنده آن و مقادیر نسبی آنها و دیگری ریز تر بودن دانه های آن می باشد. در ایران رنگ سیاه و تیره این ماده بیشتر مقبولیت دارد. موارد زیر به عنوان اطلاعات عمومی peat moss قابل ذکر است.
پیت ماس در کجا یافت می شود ؟[ویرایش]
در قسمتهایی از قاره سبز، مانند کشور استونی، این پیت از نوعی خزه خاص به نام اسفاگنوم Sphagnum به دست میآید. در پیت حاصل از خزه اسفاگنوم نوعی ضدقارچ طبیعی وجود دارد که میتواند از بیماری مرگ گیاهچه جلوگیری بکند.
پیتماسها در رنگها و جنسها و بافتهای مختلفی ردهبندی میشوند. اغلب پیتماسها دارای وزن کمی هستند و تا ۲۰ برابر وزن خود آب جذب میکنند ولی سرعت از دست دادن آب نیز در آنها زیاد است. ولی ظرفیت نگهداشت آب و مواد غذایی قابل قبولی دارند.
در اصطلاح دو نوع پیت معروف هستند. پیت سفید (که واقع رنگ آن قهوهای روشن است) و پیت سیاه. باغبانها در نوع و روش مصرف آنها معتقدند که هرکدام ممکن است برای یکسری از گیاهان مناسب و برای دیگری مناسب نباشند.
pH در پیتماسها متفاوت ولی در محدود خنثی و کمی پایینتر از خنثی به سمت اسیدی است.
ولی مصرف گلخانهها از طریق واردات پیتماس از اروپا و آسیای جنوب شرقی تامین میشود. مارکهای مختلف پیتماس در ایران وارد کنندگان رسمی دارند و از کشورهای مختلف مانند آلمان، هلند، استونی، ترکیه و … پیتماس وارد کشورمان میشود که درجهبندیها و رنگبندیها و مصارف مختلفی دارند و هنگام خرید باید به نوع پیت و مورد مصرف آن توجه شود.
از آنجا که برخی برداشتها از منابع پیت غیراصولی و مضر برای این مناطق (Peatlands) هست. برخی باغبانان استفاده از پیت را مجاز نمیدانند و سعی میکنند در کارهاشان از پیتهای اینگونه استفاده نکنند.
اطلاعات کلی در مورد پیت ماس[ویرایش]
فواید استفاده از پیت ماس:
۱- افزایش ماده آلی خاک: درصد ماده آلی در پیت ماس بالاست و باعث بهبود ساختمان حاک می گردد.
۲- نگهداری رطوبت: پیت ماس قادر است تا۲۰ برابر وزن خشک خودش آب نگه دارد، و بتریج آن را در اختیار گیاه قرار دهد.
۳- تهویه خاکهای سنگین: استفاده از پیت ماس در خاکهای سنگین و رسی به نرم و سست شدن خاک و رشد بهتر ریشه کمک می کند.
۴- بهم پیوستن خاکهای سبک و شنی
۵- نگهداری کود و جلوگیری از آبشویی آن
۶- حفاظت از خاک در برابر فرسایش
پیوندها[ویرایش]
شرکت دکتر گرین