کارآفرینی کودکان
تا زمانی که یک ایده ی عالی و شور و شوق برای موفقیت وجود داشته باشد، هر کسی می تواند کسب و کاری برای خود ایجاد کرده و رویاهای خود را در زندگی محقق سازد. امروزه تعداد انگشت شماری از کودکان نیز در دنیای کارآفرینی حضور پیدا کرده اند. این کودکان کارآفرین ۸ تا ۱۸ سال سن دارند ولی از همین الان می دانند چگونه کسب و کارشان را راه اندازی کرده و امور مالی خود را مدیریت نمایند. این کودکان اغلب منابع محدودی دارند و باید با همین سرمایه ای که در اختیار دارند به طور کارآمد عمل کنند و مدیریت پول را به بزرگسالان بیاموزند.
[۱] بسیاری از پدر و مادر ها آرزو دارند که فرزندان شان دکتر، مهندس، خلبان و ... شوند و اغلب این تفکرات را به فرزندان شان هم القا می کنند. اما تقریبا هیچ پدر و مادری را پیدا نمی کنید که بگوید دوست دارم فرزندم در آینده کارآفرین شود! امروزه به عقیده ی بسیاری از متفکران مباحث مربوط به کارآفرینی باید از همان روز اولی که کودک به کلاس درس می رود به او آموزش داده شود. یک تفاوت عمده بین آموزش کارآفرینی به یک فرد ۲۰ ساله با یک کودک وجود دارد. آموزش کارآفرینی به کودکان باعث می شود این موضوع در وجود آن ها نهادینه شود و کودکان در سراسر عمر همیشه مانند یک کارآفرین به جهان بنگرند. نسل جدید کودکان به دنبال یک شغل مطمئن با درآمد ثابت نیستند، آن ها می خواهند بخشی از یک کار بزرگ باشند که جهان را متحول می کند.درست است که کودکان تمام جزییات راه اندازی یک کسب و کار را نمی توانند درک کنند اما آن ها باهوش و خلاق هست و پدر و مادرها می توانند به آن ها رفتارهای کارآفرینانه را بیاموزند و آن ها را در این راه تشویق کنند.
[۲] برخی مدارس عمومی و خصوصی در حال مدرن سازی هستند و دانش آموزان آن ها برای حل مشکلات با هم کار گروهی انجام می دهند، به طور آنلاین آموزش می بینند و علم و هنر را با هم ادغام می کنند. ولی اکثر موسسات مواردی مثل کارآفرینی را که باید محور آموزش معاصر باشد آموزش نمی دهند.
آموزش کارآفرینی از نظر تمام زمینه های اجتماعی و اقتصادی به نفع دانش آموزان است، زیرا به کودکان یاد می دهد آزادانه فکر کنند و مهارت ها و استعدادهای غیرمتعارف خود را پرورش دهند. علاوه بر این فرصت نیز ایجاد کرده، عدالت اجتماعی را تضمین می کند، و اعتماد به نفس را القا می نماید. نیازی نیست مدارس خودشان این مهارت ها را تدریس کنند، بلکه می توانند با سازمان ها در ارتباط باشند تا این سازمان ها به معلمانی که در مناطق کم درآمد فعالیت می کنند کمک نمایند کارآفرینی را تدریس کرده یا از مزایای ابتکارات کودکان بهره بگیرند تا آنها را نیز در پروژه های در حال اجرا دخیل کنند.
[۳]
