کاه و کلش گندم و جو
کاه و کلش گندم و جو مانده پس از برداشت محصول در صورت مخلوط کردن با خاک مزایای زیادی دارد که عبارتند از:
۱- کاه و کلش گندم و جو پس از پوسیدن در خاک موجب افزایش عناصر غذایی به صورت بسیار قابل استفاده برای گیاهان زراعی به صورت بسیار قابل استفاده برای گیاهان زراعی شده و در نهایت باعث کاهش مصرف کودهای شیمیایی میگردد.
کاه و کلش گندم و جو مانده پس از برداشت محصول در صورت مخلوط کردن با خاک مزایای زیادی دارد که عبارتند از:
۱- کاه و کلش گندم و جو پس از پوسیدن در خاک موجب افزایش عناصر غذایی به صورت بسیار قابل استفاده برای گیاهان زراعی به صورت بسیار قابل استفاده برای گیاهان زراعی شده و در نهایت باعث کاهش مصرف کودهای شیمیایی میگردد.
۲- پوسیدن کاه و کلش در خاک موجب افزایش ماده آلی خاک شده و این ماده آلی سبب جذب بهتر عناصر غذایی توسط گیاهان می شود و در نهایت کارایی مصرف کودهای شیمیایی توسط گیاهان افزایش می یابد.
۳- افزایش مواد آلی خاک در اثر پوسیدن کاه و کلش گندم باعث بیشتر شدن تحمل گیاهان زراعی نسبت به خشکی، گرما و سرما می شود.
۴- افزایش مواد آلی خاک در اثر پوسیدن کاه و کلش گندم و جو موجب بالا رفتن راندمان مصرف آب و در نهایت باعث کاهش دفعات آبیاری و هدر رفتن آب نمی گردد.
۵ - افزایش مواد آلی خاک در اثر پوسیدن کاه و کلش گندم و جو ضمن تقویت رشد گیاهان زراعی موجب افزایش مقاومت آنها نسبت به آفات و بیماریها می گردد.
۶- مخلوط شدن کاه و کلش گندم و جو با خاک و افزایش مواد آلی موجب استحکام ذرات خاک در برابر روان آب ها شده و در نهایت سبب کاهش شدت فرسایش خاک در اثر روان آب و بادها می شود.
۷- مصرف بی رویه کودهای شیمیایی ضمن افزایش میزان شوری خاک موجب از بین رفتن ساختمان خاک و سفت شدن خاکها می شود. کاه و کلش گندم و جو پس از پوسیدن در خاک سبب کاهش اثرات سو ء کودهای شیمیایی می شود.
۸- افزایش مواد آلی موجب نفوذ و گردش بهتر هوا و آب در خاک شده و شریط مساعدی برای رشد و فعالیت ریشه گیاهان زراعی و موجودات مفید فراهم میگردد.
معایب سوزاندن کاه و کلش گندم و جو:
۱- از بین رفتن عناصر غذایی موجود در آنها به شکل گاز از قبیل گوگرد و ازت، کربن و در نهایت موجب فقیر شدن خاک از نظر عناصر می شود.
۲- از بین رفتن موجودات زنده مفید مخصوصا" کرم خاکی در اثر تولید گرمای زیاد و در نهایت موجب از بین رفتن ساختمان خاک و شرایط مساعد برای رشد و فعالیت ریشه گیاهان می شود.
۳- آلوده شدن هوای تنفسی انسان به گیاهان و موجودات نده به دود و سایر گاز های حاصل از سوختن کاه و کلش و تجمع این دودها در آسمان موجب افزایش گرمای منطقه شده و در نهایت باعث گرما زدگی گیاهان و در ختان میشود.
۴- گرمای زیاد در اثر سوختن کاه و کلش موجب سفت تر شدن خاک شده و با ایجاد قشرهای سفت و سله از جوانه زدن بذرها و استقرار بوته ها و گسترش ریشه در خاک جلوگیری مینماید.
۵- خاک در معرض فرسایش شدید آب و باد قرار گرفته و با از بین رفتن لایه های خاک زنده زمین زراعی قدرت حاصلخیزی و تولید محصول خود را از دست می دهد.
۶- با کاهش مواد آلی خاک در اثر سوختن کاه و کلش، گیاهان زراعی تحمل و مقاومت خود را در برابر آفات، بیماریها، خشکی، گرما و سرما از دست می دهند.
۷- با مصرف بی رویه کودهای شیمیایی در اثر از بین رفتن مواد آلی خاک، گیاهان زراعی نسبت به تنشهای محیطی و عوامل زیان آور حساستر می شوند.
۸- در اثر سوختن کاه و کلش تمام مزایای آن از بین میرود.
منبع: پایگاه تخصصی دانش کشاورزی
|
