کوه های استان خوزستان
شمال و شرق استان خوزستان را رشته کوه‌های زاگرس دربر گرفته است. ارتفاع آن به سوی جنوب غربی به تدریج کاهش می‌یابد و در نواحی جنوبی‌تر به صورت تپه ماهورهایی نمایان می‌شود.
کوه‌های استان خوزستان به ترتیب ارتفاع که در نواحی مختلف استان پراکنده‌اند عبارتند از:
کوه مونگشت[ویرایش]
کوه مونگشت یا منگشت کوهستانی است در شهرستان‌های ایذه و لردگان، مرکب از کوه‌های تنوش، ناشلیل، زردحلقه، نسا، سه‌پران، سرچاه، قوچه، بدرنگان، سفیدکوه، دشت‌مر، چلا، جیمه، تیربازک، دوتو، کِله، کلمه، برآفتاب، سردوفون و دوزرد.
کوه زنگلاب[ویرایش]
کوه زنگلاب در دهستان میانکوه بخش سردشت و در ۹۷ کیلومتری شمال شرقی شهر دزفول، شمال غربی روستای اینوک واقع است و ۳۳۵۷ متر ارتفاع دارد. این کوه سرچشمه آب مودو، رودخانه پول کول و رودخانه شیرون است و از غرب به کوه ملوک و از جنوب به کوه سفیددون متصل است و از کوه‌های فرعی زاگرس شمرده می‌شود.
کوه چور[ویرایش]
کوه چور در دهستان سوسن از توابع بخش مرکزی شهرستان ایذه و در ۳۰ کیلومتری شمال شرقی شهر ایذه واقع است. ارتفاع آن حدود ۳۳۵۰ متر است. این کوه سرچشمه آب دلی و آب ممبین است و از جانب شمال به کوه مافارون، از جنوب شرقی به کوه تاوارا، از جنوب به کوه تلگه و از غرببه کوه گم زرد متصل می‌شود و جزو رشته کوه‌های زاگرس است.
کوه تورک[ویرایش]
کوه تورک در دهستان سوسن شهرستان ایذه واقع شده است. این کوه در فاصله ۹۱ کیلومتری شمال غربی ایذه با ارتفاع ۳۳۱۹ متر قرار دارد. این کوه سرچشمه رودخانه‌های آب بازفت و لب است. این کوه از شمال غربی به کوه لم لی متصل است و از کوه‌های رشته کوه زاگرس به شمار می‌رود.
کوه دوتو[ویرایش]
کوه دوتو در دهستان هپرو از توابع بخش جانکی و در ۵۸ کیلومتری جنوب شرقی شهر ایذه و شمال شرقی روستای بن شور واقع است و حدود ۳۱۷۰ متر ارتفاع دارد. این کوه از جنوب به کوه کله و از شمال به کوه لیراب متصل است. دامنه‌های غربی آن به دره رودخانه صیدون منتهی می‌شود. در دامنه غربی این کوه دریاچه کوچکی به نام دوتو به ابعاد حدود ۲۵۰×۲۵۰ متر وجود دارد. آب این دریاچه از چشمه کوچکی که میان کوه‌های کله و دوتو از زمین می‌جوشد، تأمین می‌شود. دامنه‌های این کوه از جنگل پوشیده شده‌اند و جزو کوهستان مونگشت از رشته کوه‌های زاگرس به شمار می‌رود.
کوه کله[ویرایش]
کوه کِله در دهستان هپرو از بخش جانکی شهرستان ایذه و در ۵۹ کیلومتری جنوب شرقی شهر ایذه و شمال شرقی روستای بن شور واقع است و ۳۰۱۰ متر ارتفاع دارد. این کوه از شمال به کوه دوتو می‌پیوندد. رودخانه صیدون از غرب، رودخانه اعلاء از جنوب، رودخانه لیراب و سمه از شرق آن جریان دارند. در دامنه غربی کوه کله، چشمه‌ای وجود دارد که آب آن به دریاچه‌ای کوچک به ابعاد حدود ۲۵۰×۲۵۰ متر وارد می‌شود. این دریاچه دوتو نام دارد و در ارتفاع حدود ۱۶۸۰ متری واقع است. کوه کِله جزو کوهستان مونگشت از رشته کوه‌های زاگرس به شمار می‌رود و دامنه‌های آن پوشیده از جنگل است.
کوه مهره[ویرایش]
کوه مهره به ارتفاع ۲۸۴۹ متر در دهستان اسوار بخش مرکزی و در ۵۴ کیلومتری جنوب شرقی شهر رامهرمز، جنوب روستای ماوی واقع است. این کوه از شمال غربی به کوه تنبلان، از جنوب به کوه چادون، از جنوب شرقی به سیاه کوه متصل است و جزو رشته کوه سفید از کوهستان بزرگ زاگرس به شمار می‌رود. این کوه پوشیده از جنگل است و در مرز شهرستان‌های رامهرمز، ایذه و کهگیلویه قرار دارد.
کوه منگ رضا[ویرایش]
کوه مَنگ رضا به ارتفاع ۲۸۱۸ متر در دهستان میان کوه بخش سردشت و در ۹۲ کیلومتری شمال شرقی دزفول قرار دارد. رودخانه‌های پول کول تالوک، آب الموم و شیرون از این کوه سرچشمه می‌گیرند. این کوه که از شمال غربی به سوی جنوب شرقی به طول ۲۳ کیلومتر و عرض متوسط ۳/۵ کیلومتر کشیده شده است، از جنوب شرقی به کوه سفیددون متصل است و دامنه‌های شرقی و شمالی آن به دره رودخانه پول ول و دامنه غربی آن به دره الموم منتهی می‌شود و جزو کوهستان زاگرس به شمار می‌رود.
کوه تاراز[ویرایش]
کوه تاراز در دهستان سوسن از بخش مرکزی شهرستان ایذه و در ۶۷ کیلومتری شمال غربی شهر ایذه و شمال روستای چال گوراب قرار دارد. این کوه حدود ۲۷۴۳ متر ارتفاع دارد و سرچشمه آب چلو می‌باشد. کوه تاراز از شمال غربی به کوه للر، از جنوب به کوه تخت سرشط متصل است. دامنه‌های شرقی آن به آب بازفت منتهی می‌شوند. این کوه نیمه جنگلی و جزو رشته کوه‌های زاگرس است.
کوه جیمه[ویرایش]
کوه جیمَه در دهستان منگشت (ابوالعباس) بخش جانکی شهرستان ایذه و در ۴۶ کیلومتری جنوب شرقی شهر ایذه و شرق روستای زرم قرار دارد. ارتفاع این کوه ۲۵۹۸ متر است. این کوه سرچشمه آب زرک و رودخانه صیدون می‌باشد و جزو کوهستان مونگشت از رشته کوه‌های زاگرس است.
کوه مونار[ویرایش]
کوه مونار به ارتفاع حدود ۲۵۳۰ متر در ۶۳ کیلومتری شمال شرقی شهر مسجد سلیمان واقع است. رودهای تینا، تالوک و شیرون از کوه مونار سرچشمه می‌گیرند. این کوه از شمال غربی به کوه سفید دون، از جنوب غربی به کوه نونار و از جنوب شرقی به کوه دلا می‌پیوندد و جزو کوهستان بزرگ زاگرس است. کوه مونار به صورت رشته‌ای تقریباً از شمال به جنوب به طول ۲۳ کیلومتر کشیده شده است و بخش‌های جنوبی آن پوشیده از جنگل‌های بلوط است.
کوه برده نخش[ویرایش]
کوه بَردِه نخش در ۴۴ کیلومتری شمال شهر ایذه قرار دارد. این کوه حدود ۲۴۵۰ متر ارتفاع دارد و سرچشمه آب برده نخش است. از شمال به کوه فرگه و از شرق به کوه سفید متصل می‌شود. دامنه‌های غربی آن به دره برده نخش منتهی می‌گردد. این کوه جنگلی و از کوهستان زاگرس است.
کوه چادون[ویرایش]
کوه چادون به ارتفاع ۲۴۳۰ متر در دهستان اسوار بخش مرکزی و در ۵۳ کیلومتری جنوب شرقی شهر
رامهرمز و شمال شرقی روستای دره بید واقع است. رودخانه‌های سندان و تلخ از این کوه سرچشمه می‌گیرند. از غرب به کوه تنبلان می‌پیوندد. تنگ سندان که در شرق این کوه قرار دارد، آن را از سیاه کوه جدا می‌کند. این کوه پوشیده از جنگل و جزو رشته کوه سفید کوهستان بزرگ زاگرس است.
کوه تاوارا[ویرایش]
کوه تاوارا در دهستان سوسن از بخش مرکزی شهرستان
ایذه و در ۲۷ کیلومتری شمال شرقی شهر ایذه و شرق روستای شی‌من قرار دارد و ارتفاع آن حدود ۲۳۵۰ متر است. این کوه از شمال غربی به کوه‌های چور و تلگه می‌پیوندد و دامنه غربی آن به تنگ تاگمه منتهی می‌شود. این کوه جنگلی و از رشته کوه‌های زاگرس است.
کوه اشکفت دراز[ویرایش]
کوه اشکفت دراز در دهستان تشان بخش مرکزی شهرستان
بهبهان و در ۴۳ کیلومتری شمال غربی شهر بهبهان واقع است. ارتفاع آن ۲۳۳۱ متر می‌باشد و سرچشمه رودخانه قلات است. این کوه به صورت رشته‌ای به طول حدود ۴۵ کیلومتر و عرض متوسط ۱۱ کیلومتر از شمال غربی به سوی جنوب شرقی کشیده شده است و بخشی از آن را جنگل‌های بلوط پوشانیده‌اند.
کوه دقولا[ویرایش]
کوه دقولا در ۷۵ کیلومتری شمال غربی شهر
مسجد سلیمان به ارتفاع ۲۲۴۸ متر قرار دارد و سرچشمه آب ری فی فی، آب کولسی، آب برد نرگس، و رود هرکش است. این کوه از غرب به کوه تیت‌مله و جیرکوه، از جنوب شرقی به کوه میرخشک و از جنوب به کوه کمره متصل است و جزو کوهستان زاگرس به شمار می‌رود.
سلطان ابراهیم[ویرایش]
کوه سلطان ابراهیم در دهستان سوسن از بخش مرکزی شهرستان
ایذه و در ۴۲ کیلومتری شمال شهر ایذه و جنوب روستای صالح واقع است. این کوه حدود ۲۲۰۰ متر ارتفاع دارد و سرچشمه آب برده بخش نخش و آب کارتا می‌باشد. کوه سلطان ابراهیم از جانب جنوب شرقی به کوه گم زرد و از جنوب به کوه لَندِر متصل می‌شود. دامنه شمالی و شرقی آن به دره برده نخش و بخشی از دامنه جنوبی آن به دره کارتا و دامنه غربی آن به دره رودخانه کارون منتهی می‌شود. این کوه که به صورت رشته باریکی به طول ۱۹ کیلومتر کشیده شده، پوشیده از جنگل است و از کوهستان‌های زاگرس به شمار می‌رود.
کوه تنبلان[ویرایش]
کوه تنبلان به ارتفاع ۲۱۱۰ متر در دهستان اسوار (ابوالفارس) از بخش مرکزی و در ۴۳ کیلومتری شرق شهر
رامهرمز ، جنوب روستای درّه بنی قرار دارد. این کوه از شمال غربی به کوه بنار کموتران و کوه گردکی، از جنوب به کوه چتلین، از شمال به کوه سام و از جنوب شرقی به کوه مهره متصل است. این کوه جزو رشته کوه سفید از کوهستان بزرگ زاگرس به شمار می‌رود و پوشیده از جنگل است.
کوه دلا[ویرایش]
کوه دِلا در دهستان ایوه از توابع بخش مرکزی شهرستان ایذه و در ۵۸ کیلومتری شمال غربی شهر ایذه و شمال غربی روستای ایوه قرار دارد. این کوه حدود ۲۰۵۰ متر ارتفاع دارد و سرچشمه آب شلا و آب سر حوض است. کوه دِلا از جانب شمال غربی به کوه مونار می‌پیوندد و دامنه جنوبی آن به رودخانه کارون منتهی می‌شود. این کوه جنگلی و از کوهستان‌های زاگرس است.
کوه جیگری[ویرایش]
کوه جیگَری در ۵۵ کیلومتری شمال شرقی شهر
مسجد سلیمان واقع است و حدود ۲۰۵۰ متر ارتفاع دارد. این کوه سرچشمه رودخانه‌های تالوک و تینا است و از شرق به کوه نونار می‌پیوندد و جزو کوهستان زاگرس به شمار می‌رود.
کوه کرناس[ویرایش]
کوه کُرناس در دهستان مازو از بخش الوار گرمسیری شهرستان اندیمشک، شمال شرقی نیم ایستگاه کرناس واقع است و ارتفاع آن حدود ۱۹۵۰ متر است. این کوه از جنوب شرقی به کوه برآفتاب و از شرق به کوه ملهبستان متصل می‌شود و راه آهن سراسری ایران از دامنه‌های غربی آن می‌گذرد و رودخانه دز نیز از این دامنه عبور می‌کند. این کوه از کوهستان‌های زاگرس است.
کوه علامت کوه[ویرایش]
علامت کوه در ۶۱ کیلومتری شمال شهر
مسجد سلیمان و شمال غربی امامزاده بابا حسن قرار دارد و ارتفاع آن حدود ۱۹۵۰ متر است. این کوه به طول ۱۶ کیلومتر و عرض ۲/۵ کیلومتر به صورت رشته باریکی از شمال غربی به جنوب شرقی کشیده شده و از غرب به کوه کمره و از شمال شرقی به کوه شیرکان متصل است و جزو کوهستان زاگرس شمرده می‌شود.
کوه آبنگون[ویرایش]
کوه آبنِگون در ۵۵ کیلومتری شمال شرقی شهر اندیمشک و جنوب شرقی امامزاده احمد قرار دارد. این کوه حدود ۱۹۳۰ متر ارتفاع دارد و سرچشمه رودخانه دمدم است.
کوه بدرنگان[ویرایش]
کوه بدرنگان در ۲۸ کیلومتری شرق
ایذه و غرب روستای رباط واقع است و ۱۹۱۰ متر ارتفاع دارد. این کوه از شمال شرقی به کوه قوچه می‌پیوندد و جزو کوهستان مونگشت از رشته کوه‌های زاگرس به شمار می‌رود.
کوه قلعه نجف[ویرایش]
کوه قلعه نجف به ارتفاع ۱۷۶۵ متر در دهستان اسوار بخش مرکزی شهرستان رامهرمز و در ۳۷ کیلومتری جنوب شرقی شهر رامهرمز واقع است. سرچشمه آب دره نج، آب ابوالفارس و رودخانه تلخ از این کوه است. رشته‌ای از مجاور روستای دالون واقع در شمال غربی تا تنگ انارج واقع در جنوب شرقی به طول ۲۶ کیلومتر کشیده شده و رودخانه تلخ، سراسر دامنه شرقی آن را طی می‌کند. این کوه پوشیده از جنگل و جزو کوهستان بزرگ زاگرس است.
کوه اییر[ویرایش]
کوه اییر در ۴۸ کیلومتری شمال شرقی
اندیمشک و غرب روستای کرگو واقع است. ارتفاع آن حدود ۱۷۴۴ متر است. این کوه از شمال غربی به کوه بن لاله متصل می‌باشد و رودخانه دمدم دامنه شرقی آن را دور می‌زند.
کوه بنار کموتران[ویرایش]
کوه بنار کموتران در ۵۷ کیلومتری جنوب شرقی شهر
ایذه واقع است. این کوه حدود ۱۶۶۵ متر ارتفاع دارد و سرچشمه آب جوک است. بنار کموتران از غرب به کوه گردکی و از جنوب به کوه تنبلان و از جنوب شرقی به کوه سام متصل است و شاخه‌ای از رشته کوه‌های زاگرس به شمار می‌رود.
کوه تخت سرشط[ویرایش]
کوه تخت سرشط در دهستان سوسن از بخش مرکزی و در ۵۹ کیلومتری شمال شهر ایذه و جنوب روستای گرداب واقع است. این کوه حدود ۱۶۵۰ متر ارتفاع دارد و آب‌های چلو و سوسن از این کوه سرچشمه می‌گیرند. این کوه جنگلی و از کوهستان‌های زاگرس است.
کوه برآفتاب[ویرایش]
کوه برآفتاب در دهستان میانکوه بخش سردشت شهرستان
دزفول و در ۶۳ کیلومتری شمال شرقی شهر دزفول و شمال شرقی ایستگاه راه آهن تله‌زنگ واقع است. این کوه حدود ۱۶۵۰ متر ارتفاع دارد و سرچشمه آب گورپه است. کوه برآفتاب از شرق به کوه کی‌ماسی، از شمال به کوه ملهبستان و از شمال غربی به کوه کرناس متصل می‌شود و جزو کوهستان زاگرس محسوب می‌گردد.
کوه خیز[ویرایش]
کوه خیز در دهستان منصوری بخش مرکزی شهرستان
بهبهان و در ۲۵ کیلومتری غرب شهر بهبهان و شرق روستای علمدار واقع است و ۱۶۳۷ متر ارتفاع دارد. این کوه از دره رودخانه مارون واقع در حدود روستای تنگ تکاب، شروع شده و تا بستر رودخانه خیرآباد و روستای پادوک به طول ۲۷ کیلومتر و عرض متوسط ۵ کیلومتر کشیده شده و از جنگل‌های بلوط پوشیده است.
کوه تخت کاشون[ویرایش]
کوه تختِ کاشون در دهستان ایوه بخش مرکزی شهرستان
ایذه و در ۳۹ کیلومتری شمال غربی شهر ایذه و جنوب شرقی روستای ایوه قرار دارد. این کوه حدود ۱۶۱۸ متر ارتفاع دارد و از شمال به کوه گزیر متصل است و دامنه‌های شرقی و غربی آن به رودخانه کارون منتهی می‌شوند. دره دلی واقع در دامنه جنوب غربی، این کوه را از کوه جلا جدا می‌کند. کوه تخت کاشون جنگلی است و جزو رشته کوه‌های زاگرس به شمار می‌رود.
کوه دوتالکی[ویرایش]
کوه دوتالکی در ۵۳ کیلومتری شمال شهر
مسجد سلیمان قرار دارد. ارتفاع این کوه ۱۵۹۵ متر می‌باشد و سرچشمه رودخانه‌های تالوک، اوجدان، آب پیدا و آب برکه است. این کوه از جنوب به کوه گریوه متصل و جزو کوهستان زاگرس است.
کوه هفت تنان[ویرایش]
کوه هفت تنان در دهستان سردشت از توابع بخش سردشت شهرستان دزفول و در ۵۲ کیلومتری شمال شرقی شهر دزفول و ۱۲ کیلومتری شمال شرقی سردشت واقع است. ارتفاع آن حدود ۱۵۷۰ متر می‌باشد و سرچشمه رودخانه‌های سردشت، شور و شیرین است.
کوه ده لتون[ویرایش]
کوه ده لتون در ۴۲ کیلومتری شمال شرقی شهر
مسجد سلیمان قرار دارد. این کوه ۱۵۵۰ متر ارتفاع دارد و سرچشمه آب سرحوض است. کوه ده‌لتون از جنوب شرقی به کوه شوایی، از شمال غربی به کوه آرام و از شمال به کوه دلا متصل است و دامنه جنوبی آن به رودخانه سبز آب منتهی می‌شود. این کوه نیمه جنگلی و جزو کوهستان زاگرس است.
کوه تکوتر[ویرایش]
کوه تکوتَر در دهستان مرغا از توابع بخش مرکزی شهرستان ایذه و در ۲۳ کیلومتری شمال غربی شهر ایذه و شمال غربی روستای شبکوری واقع است. این کوه حدود ۱۵۲۱ متر ارتفاع دارد و سرچشمه رود گیلا می‌باشد. این کوه نیمه جنگلی و از کوهستان زاگرس است.
کوه گِردکی[ویرایش]
کوه گِردکی به ارتفاع ۱۵۱۳ متر در دهستان رستم‌آباد بخش مرکزی در ۳۲ کیلومتری شمال شرقی شهر رامهرمز، شمال غربی روستای دالون واقع است. این کوه از جنوب شرقی به کوه تنبلان و کوه بنار کموتران متصل می‌شود و رودخانه اعلاء از دامنه شمالی آن می‌گذرد. قسمت بزرگی از این کوه از جنگل پوشیده شده و جزو کوهستان بزرگ زاگرس به شمار می‌رود.
کوه دز[ویرایش]
کوه دز در دهستان لویس از توابع بخش سردشت شهرستان دزفول و در ۶۰ کیلومتری شمال شرقی شهر دزفول، شمال روستای توه قرار دارد. این کوه حدود ۱۴۶۳ متر ارتفاع دارد و از شمال غربی به کوه‌های کرناس و آبنگون و از جنوب غربی به کوه تولوز متصل می‌شود. دامنه‌های شرقی و جنوبی آن به دره رودخانه دز منتهی می‌گردد و از کوهستان‌های زاگرس است.
کوه آسماری[ویرایش]
کوه آسماری به ارتفاع ۱۳۹۱ متر در ۲۸ کیلومتری جنوب شرقی شهر مسجد سلیمان قرار دارد. این کوه از دره رودخانه شور به سوی جنوب شرقی تاتنگ زندان به طول ۲۶ و عرض ۵ کیلومتر کشیده شده است و دره‌ای به نام دره گاومیشی به موازات دامنه‌های شرقی این کوه تا رودخانه شور قرار دارد. بخشی از ارتفاعات نزدیک به قله آن را جنگل‌های بلوط فرا گرفته‌اند و تنگ گل ترش در دامنه شرقی آن واقع است.
کوه اسفندیاری[ویرایش]
کوه اسفندیاری در دهستان سردشت از توابع بخش سردشت شهرستان دزفول و در ۵۹ کیلومتری شمال شرقی شهر دزفول واقع است و ۱۲۵۰ متر ارتفاع دارد. این کوه از شمال به کوه ملر می‌پیوندد و رودهای چم چولی و رود سرخ از دامنه‌های شرقی و غربی این کوه سرچشمه می‌گیرند.
کوه چاله بلوطک[ویرایش]
کوه چاله بلوطک به ارتفاع ۱۱۵۰ متر در ۳۱ کیلومتری شمال شرقی شهر مسجد سلیمان و جنوب غربی امامزاده احمد بلد قرار دارد. این کوه سرچشمه رودخانه باغ شاهو می‌باشد و از جنوب شرقی به کوه بابا زاهد و از شمال غربی به کوه سریک متصل می‌شود و جزو کوهستان زاگرس به شمار می‌رود.
کوه جیرکوه[ویرایش]
کوه جیرکوه در دهستان سردشت از توابع بخش سردشت شهرستان دزفول و در ۶۵ کیلومتری شمال شرقی شهر دزفول واقع است و حدود ۱۰۵۰ متر ارتفاع دارد. آب کولسی و رودخانه شوراز این کوه سرچشمه می‌گیرند. جیرکوه از غرب به کوه نیرو و از شمال به کوه تیت مله و از شرق به کوه دقولا متصل می‌شود و بخشی از مرز شهرستان‌های مسجد سلیمان و شوشتر را تشکیل می‌دهد و جزو رشته کوه‌های زاگرس است.
کوه چیتوک[ویرایش]
کوه چیتوک در ۲۹ کیلومتری شمال شهر مسجد سلیمان به ارتفاع ۱۰۰۰ متر واقع است. این کوه از غرب به کوه رگ هلیل متصل است و دامنه‌های جنوبی آن به رودخانه کارون منتهی می‌شوند.
کوه سرّیک[ویرایش]
کوه سرّیک در ۳۷ کیلومتری شمال مسجد سلیمان واقع است و حدود ۱۰۰۰ متر ارتفاع دارد. این کوه از جنوب شرقی به کوه‌های چاله بلوطک و بابا زاهد متصل است و توأمان به صورت رشته‌ای از شمال غربی به سوی جنوب شرقی به طول ۲۶ و عرض حدود ۶ کیلومتر کشیده شده است. رودخانه باغ شاهو از این کوه سرچشمه می‌گیرد و جزو کوهستان زاگرس محسوب می‌شود.
کوه قلعه احمد و محمد[ویرایش]
کوه قلعه احمد و محمد در دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان بهبهان در ۲۰ کیلومتری جنوب شرقی شهر بهبهان واقع است و حدود ۷۸۵ متر ارتفاع دارد. این کوه به صورت رشته باریک نسبتاً طویلی به طول حدود ۱۹ کیلومتر و عرض ۱/۵ کیلومتر از شمال غربی به سوی جنوب شرقی کشیده شده و در آنجا به کوه رمه‌چر می‌پیوندد.
کوه خورو[ویرایش]
کوه خورو در دهستان شهی از بخش سردشت شهرستان دزفول و در ۵۲ کیلومتری شمال شرقی شهر
دزفول ، شمال ایستگاه راه آهن شهبازان واقع است و حدود ۷۰۰ متر ارتفاع دارد. این کوه از شمال شرقی به کوه تولوز می‌پیوندد و خط آهن تهران- اهواز از دامنه جنوبی آن می‌گذرد و دامنه غربی آن به رودخانه دمدم منتهی می‌شود.
کوه تنگوان[ویرایش]
کوه تنگوان در ۱۵ کیلومتری شمال شهر اندیمشک و مجاورت منطقه حفاظت شده چهل پا واقع شده است و ۶۷۸ متر ارتفاع دارد. این کوه در جنوب غربی سدّ دز قرار دارد و دامنه‌های غربی آن به خط آهن تهران- اندیمشک -اهواز و رودخانه بالارود منتهی می‌شوند.
کوه پازنان[ویرایش]
کوه پازنان در دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان بهبهان و در ۱۷ کیلومتری جنوب غربی شهر بهبهان قرار دارد. این کوه ۶۷۱ متر ارتفاع دارد و سرچشمه آب خروار است. بخشی از این کوه که از جانب شمال غربی به سوی جنوب شرقی کشیده شده در شهرستان بندر ماهشهر واقع گردیده است و روستای پازنان در دامنه شرقی آن جای دارد و راه اتومبیل‌رو آغاجاری به بهبهان، آن را از سوی غرب محدود می‌سازد.
کوه سیاه[ویرایش]
کوه سیاه رشته کوهی است در شهرستان‌های شوشتر و مسجد سلیمان و مرکب است از کوه‌های خیاط، شاه، سیاه و قلعه گبری که از حوالی روستای پنج میلی شروع شده و رو به سوی جنوب شرقی تا شمال هفتگل به طول ۷۷ و عرض متوسط ۶ کیلومتر کشیده شده است. بلندترین قله این رشته به نام کوه سیاه حدود ۶۵۰ متر ارتفاع دارد که در ۳۱ کیلومتری جنوب مسجد سلیمان و شرق نفت سفید واقع گردیده است. دامنه‌های شرقی این ارتفاعات به رودخانه شور منتهی می‌شوند و راه اتومبیل‌رو رامهرمز به شوشتر از دامنه‌های غربی آن می‌گذرد.
کوه چرخینه‌ها[ویرایش]
کوه چرخینه‌ها به ارتفاع ۵۹۹ متر، در دهستان عقیلی بخش گتوند و در ۲۸ کیلومتری شمال شهر شوشتر قرار دارد. این کوه بخشی از مرز میان شهرستان‌های شوشتر و مسجد سلیمان را تشکیل می‌دهد.
کوه سردول[ویرایش]
کوه سردول در دهستان سردشت از توابع بخش سردشت شهرستان دزفول و در ۳۸ کیلومتری شرق دزفول، و ۱۱ کیلومتری جنوب غربی سردشت واقع است. این کوه حدود ۵۸۰ متر ارتفاع دارد و سرچشمه آب کگارس است. از جنوب غربی به کوه جاستون شاه و از شمال شرقی به کوه گچ متصل است و در مرز میان شهرستان‌های دزفول، شوشتر و مسجد سلیمان قرار دارد.
کوه چاله شاه[ویرایش]
کوه چاله شاه در دهستان عقیلی بخش گتوند و در ۲۷ کیلومتری شمال شوشتر و شرق امامزاده شیخ سلیمان واقع است و حدود ۵۵۰ متر ارتفاع دارد. دامنه‌های جنوبی این کوه به رودخانه کارون منتهی می‌شوند. جزو کوهستان بزرگ زاگرس است.
کوه گچ خلج[ویرایش]
کوه گچ خلج به ارتفاع ۵۲۰ متر در ۲۵ کیلومتری شرق شهر شوشتر واقع است. این کوه از شمال غربی به کوه گچ، از شمال به کوه توگاه، از شرق به کوه مهک متصل است. رودخانه شور دامنه جنوبی و غربی آن را دور می‌زند و راه اتومبیل‌رو مسجد سلیمان به دشت لالی از دامنه شرقی آن می‌گذرد. این کوه جزو کوهستان بزرگ زاگرس است.
کوه فدلک[ویرایش]
کوه فدلک به ارتفاع حدود ۳۷۲ متر در دهستان گندزلو از بخش مرکزی شهرستان شوشتر و در ۶ کیلومتری شمال شرقی شهر شوشتر قرار دارد. دامنه‌های شمالی این کوه به رودخانه شور و دامنه‌های غربی آن به رودخانه کارون منتهی می‌شوند و امامزاده رضا در دامنه شرقی آن قرار دارد.
کوه زیدون[ویرایش]
کوه زیدون در دهستان درونک بخش زیدون شهرستان بهبهان و در ۳۹ کیلومتری جنوب غربی بهبهان و جنوب روستای درونک واقع است و ارتفاع آن حدود ۲۸۱ متر است. این کوه از غرب به کوه تل خدا و از شرق به کوه بند گلال متصل است و شهرستان‌های بهبهان و بندر ماهشهر را از هم جدا می‌کند.
کوه میش داخ[ویرایش]
کوه میش داخ یا میش داغ در ۸۵ کیلومتری شمال غرب اهواز و ۳۰ کیلومتری شمال بستان قرار دارد. ارتفاع آن حدود ۲۷۰ متر است. این کوه از شمال غربی به سوی جنوب شرقی به طول ۳۵ و عرض ۳ تا ۷ کیلومتر کشیده شده و شهرستان‌های اهواز و دشت آزادگان را از هم جدا می‌کند.
کوه پاگچ[ویرایش]
کوه پاگچ در دهستان عریض بخش مرکزی در ۲۶ کیلومتری شمال غربی رامهرمز، غرب روستای دروازه قرار دارد و ارتفاع آن ۲۵۰ متر است. این کوه به صورت رشته ارتفاعات پستی از جنوب نفت سفید شروع شده و رو به سوی جنوب شرقی تا غرب هفتگل به طول ۳۱ و عرض متوسط ۳ کیلومتر کشیده شده و شهرستان‌های رامهرمز و مسجد سلیمان را از یکدیگر جدا می‌سازد. رودخانه کندک و همچنین راه اتومبیل‌رو رامهرمز به هفتگل این رشته کوه را قطع می‌کند.
کوه کوشکک[ویرایش]
کوه کوشکک در دهستان گندزلو از بخش مرکزی و در ۶ کیلومتری شمال شهر شوشتر، جنوب روستای کوشکک دو پیران قرار دارد و دارای حدود ۲۵۰ متر ارتفاع است. این کوه از جنوب غربی به کوه نعل شکنان متصل می‌شود دامنه‌های شرقی آن به رودخانه کارون منتهی می‌شوند.
کوه میشون[ویرایش]
کوه میشون در دهستان درونک از بخش زیدون شهرستان بهبهان و در ۴۲ کیلومتری جنوب غربی شهر بهبهان و غرب روستای چاه شیرین قرار دارد و حدود ۲۳۳ متر ارتفاع دارد. این کوه شهرستان‌های بهبهان و بندر ماهشهر را در دهستان‌های درونک و هندیجان از هم جدا می‌کند.
کوه تل خدا[ویرایش]
کوه تل خدا در دهستان هندیجان از توابع بخش هندیجان شهرستان بندر ماهشهر در ۲۵ کیلومتری شمال شرقی هندیجان واقع است و حدود ۱۷۳ متر ارتفاع دارد. این کوه از شمال غربی به کوه میشون و از شرق به کوه زیدون متصل است و شهرستان‌های بهبهان و بندر ماهشهر را از یکدیگر جدا می‌کند.
کوه مشرهات[ویرایش]
کوه مشرهات در ۲۰ کیلومتری جنوب شرقی شهر اهواز واقع است. این کوه حدود ۱۵۳ متر ارتفاع دارد و از شمال غربی به کوه مدرسه و از جنوب شرقی به کوه سربال متصل است.
کوه خنزیره[ویرایش]
این کوه در ۶۰ کیلومتری جنوب شرقی شهر اهواز قرار دارد. ارتفاع آن حدود ۱۵۰ متر است و از سوی جنوب شرقی به کوه خرفخون می‌پیوندد.
کوه مویلهه[ویرایش]
کوه مویلهه در دهستان صفاییه از توابع بخش هندیجان شهرستان بهبهان و در ۵۶ کیلومتری شمال شرقی بندر ماهشهر و شرق روستای مویلهه واقع است و حدود ۱۵۰ متر ارتفاع دارد.
کوه خرفخون[ویرایش]
کوه خَرَفخون در ۶۶ کیلومتری جنوب شرقی شهر اهواز و شرق روستای سودان واقع است. این کوه حدود ۱۴۳ متر ارتفاع دارد و از شمال غربی به کوه خنزیره متصل است.
تپه فولی‌آباد[ویرایش]
تپه فولی‌آباد در ۱۶ کیلومتری شمال غربی شهر اهواز قرار دارد. ارتفاع این تپه حدود ۶۰ متر است.
کوه الله اکبر[ویرایش]
کوه الله اکبر در دهستان حومه بخش مرکزی در ۱۰ کیلومتری شمال شهر سوسنگرد واقع است و حدود ۵۵ متر ارتفاع دارد.
کوه آتش (تشکوه)[ویرایش]
کوه آتش در شرق شهرستان رامهرمز در فاصله ۶ کیلومتری روستای ماماتین در جاده رامهرمز- ابوالفارس واقع شده است که از گذشته‌های دور تاکنون به صورت شبانه‌روز در حال سوختن است و با توجه به این حالت، مردم محلی به این کوه «تشکوه» (به معنای کوه آتش) می‌گویند. به گفته کارشناسان زمین‌شناسی دلیل شعله‌ور شدن آتش در این کوه وجود گوگرد در زمین و متصاعد شدن گاز طبیعی از عمق زمین به سطح می‌باشد.
گازهای هیدروکربوری از لایه‌های مختلف زمین عبور کرده و از هر شکاف و درزی در سطح زمین به بیرون شعله‌ور می‌شوند. روشنی آتش این کوه در تاریکی شب جلوه زیبایی به منطقه می‌بخشد به طوری که گردشگران زیادی در ساعات شب از آن بازدید می‌نمایند. مسئله قابل توجه این است که در مجاورت این کوه به دلیل وجود گاز متصاعد شده در هوا نمی‌توان آتش دیگری روشن کرد. علی‌رغم زیبایی بی‌نظیر و اهمیت علمی این کوه هیچ تابلویی برای شناسایی این محل وجود ندارد و علاقه‌مندان برای رسیدن به این منطقه نیازمند راهنمایی افراد بومی می‌باشند.
