گیاه دارویی آُس
مزه تلخ آمیخته با گسی و شیرینی دارد و گسی آن سبب سردی آن شده است . برساقه آن برجستگی هایی است که به اندازه ی کف دست و همرنگ ساقه است. این برجستگی ها از بخش دیگر آس قوی تر است . گسی آن در هنگام مکیدن آنقدر محسوس است که زبان را نیشگون می گیرد . این برجستگی ها دارای گوهر خاکی و کمی گوهر لطیف است . بهترین نوع آن به منظور استفاده درمانی گونه ای است که رنگش به سیاهی می زند،به ویژه «آس خسروانی» که در کوهساران می روید . بهترین نوع گل آن از نظر طبی گلهای سپید رنگ است . افشره ی برگ و میوه آس بهترین ماده درمانی است . چنانچه افشره اش کهنه شود ناتوان می گردد و کفک بر آن می نشیند . مزاج :دارای گرمی لطیف و سردی بر آن غالب و گیرندگی آن بیشتر از سردی است . خاصیت درمانی: اسهال، عرق و هر نوع خونریزی و هر نوع سیلانی را بسوی اندام ها بند می آورد . اگر تن را در گرمابه با آس مالش دهند تن را توان می بخشد و رطوبت های زیاد پوست را بر می کند . پخته آن استخوان شکسته را به هم جوش می دهد . سوخته آن را می توان به جای توتیا در خوشبو کردن بدن بکار برد . مرهم،ضماد، شربت و رب میوه آس برای جلوگیری از نوع خونریزی (نزیف) مفید است . گیرندگی آس قوی تر از سردی بخشی آن است . ارزش غذایی آن اندک است . در بین شربت های دارویی جهت بند آوردن شکم، درد شش و سرفه، شربتی چون آس وجود ندارد . آرایش: روغن، افشره، پخته شده آس و به ویژه دانه آس ریشه موها را تقویت می کند، از ریزش باز می دارد و سبب بلندی و سیاهی مو می گردد . دانه آس را اگر در کره بپزند بازدارنده عرق است و خراش ناشی از عرق را اصلاح می کند. برگ خشکیده آس بوی بد زیر بغل و پیچ و خم های بدن را از بین می برد. خاکستر آس کار توتیا را می کند و لکه و کک و مک را می زداید . ورم و جوش: ورم های گرم و باد سرخ و مورچه و جوش و زخمها و هر نوع زخمی که بر کف دست آید و انواع سوختگی با آتش چاره شان آس مخلوط با روغن زیتون است . مفاصل: اگر میوه آس را در آب انگور کهنه بپزند و ضماد کنند سستی مفاصل را از بین می برد . اندام های سر: خون دماغ را بند می آورد . سبوسه را می زداید و زخمهای سر را می خشکاند . اگر آب آس را در گوشی که قرحه دارد یا چرکین است بچکانند خوب می شود . شربت آس سستی لثه را از بین می برد . اندام های چشم: علاج درد و برآمدگی چشم است . اندام های تنفسی و سینه: قلب را توان می بخشد و خفقان را از بین می برد. میوه آن بوسیله ی شربتی که دارد علاج سرفه است و اسهال را باز می دارد. میوه و رب میوه اش در خونریزی ها مفید است . اندام های تغذیه: مانع سوزش در مجرای بول و سوزش مثانه است . افشره میوه آن بول را ریزش می دهد و در جلوگیری از ریزش زیاد خون حیض مفید است . آب آس شکم را بند می آورد . آغشته کردن تن با آب آس مانع اسهال مراری و سودایی می شود . اگر میوه اش پخته شود رطوبت های زهدان را از جریان باز می دارد . ضماد آن برای علاج بواسیر و آماس بیضه ها مفید است . آس پخته شده از بیرون آمدن مقعد و زهدان جلوگیری می کند . زهرها: آس و میوه آن را اگر با آب انگور کهنه بنوشند برای علاج نیش کژدم و رتیل مفید است. منبع: centralclubs.com
|