دانش بومی و امنیت غذایی
دانش بومی و امنیت غذایی[ویرایش]
شاید ان سوال به ذهن فرد یا فرادی خطور کند که چه ارتباطی بین دانش بومی و
امنیت غذایی وجود دارد. یا به تعبیری
دانش بومی چه راهکارهایی در اختیار دارد که در زمان خشکسالی، قحطی و یا سایر بلایای طبیعی بتواند به عنوان یک پدیده بحران زا به میدان بیاید.
مطالعه ای درسال های ۲۰۰۴-۲۰۰۶ در چهار کشور آفریقایی که از نظر دانش بومی تا اندازه ای بکر ماده اند ، صورت پذیرفت. این کشورها عبارتند از: آفریقای جنوبی، تانزانیا، کنیا و سوازیلند.
در زمینه امنیت غذایی راهکارهای متعددی توسط مردم بومی در منطقه در زمینه امنیت غذایی از دوران گذشته تا به حال وجود داشته است. از جمله این راهکارها کشت دانه ها و گیاهانی است که در برابر خشکسالی مقاومت دارند.
یکی از این گیاهان ، گیاه «
کاساوا »
[۱] [۲] نام دارد.
ما در زیر آنچه را که مستقیم از مطالعه« برنامه محیط ملل متحد » گرفته ایم ، در این جا نقل می کنیم.
کاساوا[ویرایش]
در مطالعه کنیا گزارش شده است که،کاساوا برای آمادگی در زمان قحطی خیلی مهم بود، برای مثال در امتداد دریاچه ویکتوریا و در حوضه رودخانه هر خانواده یک مزرعه کاساوا داشت.
در تانزانیا نیزکاساوا به همان اندازه به عنوان یک محصول مهم دوران خشکسالی در نظر گرفته شده است.
[۳] [۴] بنا به گزارش پژوهش تانزانیا کاساوا(مانیوک) نه تنها دارای ویژگی های مقاومت در برابر خشکسالی است بلکه همچنین می تواند برای مدت زمان طولانی در زمین باقی مانده و برداشت نشود بدون آنکه فاسد گردد، بنا بر این به عنوان یک محصول خوراکی مطمئن در زمان قحطی است که می تواند در هز زمان مورد نیاز باشد. برگ های کاساوا( مانیوک)هم چنین به عنوان چاشنی بعد از آماده شدن آن پس از آزمایش از طریق دانش بومی با رغبت خورده می شود زیرا گونه های خاصی از گیاهان کاساوا حاوی مقدار سیانید هیدروژن است که می تواند برای انسان کشنده باشد.
روستاییان در تانزانیا برای ریشه اینگونه گیاهان از تکنیک های دانش بومی در تخمیر و خیساندن به سم زدایی آنها می پردازند.
مانیوک، لوبیای جو، لوبیای بامبارا گروند و.... سیب زمینی شیرین ، ذرت خوشه ای و کدوی حلوایی بخصوص در مناطق مستعد خشکسالی«لوالد» و «لوبمبو» سوازیلند رشد می کنند.
پیوندها[ویرایش]
دانش بومی
