اسفین
روستاي اسفين/
تفرش /
مرکزیدر مرکز فراهان روستایی است که نسبت به روستاهای اطراف ارتفاء کمتری از سطح دریا دارا می باشد به همین دلیل آنجا را منطقه چاله (کودال) خمان می نامند و مرکزیت این منطقه در قدیم روستای اسفین بوده که در آن نایب الحکومه حضور داشته است و روستاهای
عراقیه ،
گازران ،
حسین آباد ،
جلال آباد ،
خمجان از توابع آن بوده اند ...
معرفی روستای اسفین[ویرایش]
در مرکز فراهان روستایی است که نسبت به روستاهای اطراف ارتفاء کمتری از سطح دریا دارا می باشد به همین دلیل آنجا را منطقه چاله (کودال) خمان می نامند و مرکزیت این منطقه در قدیم روستای اسفین بوده که در آن نایب الحکومه حضور داشته است و روستاهای عراقیه، گازران، حسین آباد، جلال آباد، خمجان از توابع آن بوده اند .
اسفین در شمال غربی شهر
اراک و جنوب غربی
تفرش قرار دارد و امروز تنها دارای کمتر از ۱۵۰ نفر جمعیت میباشد. روستای اسفین در فاصله ۵۷ کیلومتری اراک از مسیر فرمهین و از مسیر
تهران -
قم هم بعد از
آشتیان و
فرمهین در فاصله ۱۳۰ کیلومتری قم قرار دارد و از تهران نیز در حدود ۲۵۰ فاصله دارد.
معنی لغوی اسفین[ویرایش]
اسفین یک کلمه عربی است به معنی : میخ چوبی / گوه / چوب شکاف / قلاب
قدمت اسفین[ویرایش]
اسفین که در گذشته یکی از بلاد ایران قدیم بوده است با گسترش شهر نشینی به یک روستای کوچک تبدیل شده است. تپه های بین امامزاده وروستا که بنا بر کاوشهای انجام شده وبراساس اطلاعات
سازمان میراث فرهنگی بقایای بجا مانده از زمان سامانیان میباشد و قعه امامزاده که اولین بار در زمان صفویه بنا شده است نشان از قدمت این منطقه میباشد و بنا بر اطلاعات نانوشته، در راه زیر زمینی بین
همدان و شهر زلف آباد این منطقه یکی از کاروانسراهای بین راهی بوده که در جنگ ویران گشته است . بنا به گفته گذشتگان در حفاری های غیر مجازی که بعضا" در قدیم انجام میشد و یا در خاک برداریهائی که در منطقه اطراف برای ساختمان سازی و یا ایجاد آب بند جهت جلوگیری از تخریب قنوات صورت میگرفت آثار تاریخی متعددی به دست می آمده است . با همه این اوصاف بر روی سنگ قبرهای موجود در قبرستان کنار امامزاده تاریخ ۱۱۰۰ ه ق درج شده است که دلیلی بر قدمت این روستا دارد. همچنین وجود امامزاده و احداث بنای بقعه، براین سخن که این منطقه توسط اعراب آباد گردیده است، صحه میگذارد.
بافت فضاهای اصلی خانه‌ای سنتی اسفین[ویرایش]
تالار اتاق مهمان، اتاق نشیمن، آشپزخانه، ایوان (هال)، مهتابی (ایوان رو به بیرون خانه، بالکن)، بالا‌خانه، محل پخت نان (البته امروزه بسیار کمرنگ شده و اکثرا" نان را آماده تهیه میکنند)، کاه دان (انبار کاه) ، طویله (محل نگهداری دام) که به دو گونه می باشد روباز و سر پوشیده، حصار (حیاط) ، سرویس بهداشتی (توالت و حمام ودستشوئی)، دالان ورودی منزل، پستو
زبان: مردم روستای اسفین همهگی به زبان فارسی تکلم میکنند.
شرایط مذهبی[ویرایش]
در روستای اسفین مردمی بسیار مذهبی و مسلمان شیعه مذهب هستند البته در قدیم چند خانواده از فرقه بهایت در آنجا سکونت داشتند که از آنها کسی باقیمانده نمانده است.
تآسیسات عمومی[ویرایش]
در این روستا مدرسه ابتدائی قدیم وجود داشته است و چون مردم روستا کنترل جمعیت را رعایت کرده اند شرایط ایجاد مدارس دیگر پیش نیامده است. حمام عمومی روستا به علت اینک همه منازل دارای حمام خانگی هستند تعطیل میباشد. در این روستا امکانات لازمه برای زندگی از جمله برق و آب لوله کشی و تلفن وجود دارد و خط لوله گاز این روستا و دیگر روستاهای اطراف نیز کشیده خواهد شد.
مشاغل عمومی: محور اصلی تآمین معاش مردم بر پایه
کشاورزی بوده و در کنار آن
دامپروری نیز رواج دارد.
ازدواج: ازدواج‌ها در این منطقه سابقآْ بیشتر فامیلی بوده ولی امروزه عمدتآ غیر فامیلی است و هیچگونه اجبار یا ممنوعیت در ازدواج وجود ندارد. افراد در این روستا نسب از پدر می‌برند .
نام خانوادگی اهالی[ویرایش]
اسفینی / حسین آبادی / محمودی /شیرین آبادی / رفیع زاده و ...
مردم شناسی[ویرایش]
اهالی این روستا مردمی با فرهنگ بوده اند به گونه ای که از قدیم اهالی ده باسواد و اهل مکتب بوده اند و تعزیه خوانان اسفین همیشه معرف
روستا بوده اند گرچه بعلت کمی جمعیت هرگز در این روستا مرکز آموزشی بیشتر از ابتدائی وجود نداشته ولی سابقه مکتب و دبستان ابتدائی آن از تمام روستاهای اطراف بیشتر میباشد بعدها بعلت رشد جمعیت و پیشرفت اهالی روستاها و نفوذ آنان در ادارات دولتی و شاید به دلایل دیگر بعضی از این روستا ها برای خود صاحب مدرسه ابتدائی / راهنمائی و دبیرستان شدند ولی همان اصلی که میگوید هرچه زود بیاید زود هم خواهد رفت امروزه تمام آنها ازبین رفته وشاید تنها همان ابتدائی را داشته باشند که شاعر میگوید . هنر آن نیست که گهی تند وگهی خسته رود هنر آنست که آهسته و پیوسته رود
امامزاده حسن الافطس: امامزاده حسن الافطس فرزند حضرت علی اصغر بن حضرت امام زین العابدین (ع) میباشد. شهادت آن بزرگوار را به سال ۱۴۶ ه.ق و هم عصر منصور دوانقی گفته اند. این
امامزاده در فاصله حدود یک کیلومتری از جاده اصلی
فرمهین به
کمیجان واقع است. این امامزاده در فصول مختلف میزبان علاقه مندان فراوانی میباشد وعموم زائرین این بزرگوار به ایشان علاقه خاصی دارند.
منبع[ویرایش]
پایگاه خبری روستانیوز
