اندج
روستاي اندج/
رودبار -
الموت /
قزوینروستای اندج از توابع بخش رودبار الموت، شهرستان قزوین، با مختصات جغرافیایی ۵۰ درجه و ۲۵ دقیقه طول شرقی و ۳۶ درجه و ۲۷ دقیقه عرض شمالی، در ۱۵ کیلومتری شهر معلم کلایه و در ۸۰ کیلومتری قزوین قرار دارد.
موقعیت و تاریخچه[ویرایش]
روستای اندج از توابع بخش رودبار الموت، شهرستان قزوین، با مختصات جغرافیایی ۵۰ درجه و ۲۵ دقیقه طول شرقی و ۳۶ درجه و ۲۷ دقیقه عرض شمالی، در ۱۵ کیلومتری شهر معلم کلایه و در ۸۰ کیلومتری قزوین قرار دارد. این روستا از شمال به کوه پس وشته، از شرق و شمال شرق به کوه ستو و دره تارو، از شمال و شمال غربی به کوه دیمیان (میدان) و دره چاکان و از جنوب شرقی به کوه قلعه چای محدود می‌شود.
در سه جهت شمال، جنوب و شرق روستا زمین‌های مزروعی گسترش یافته است و رودخانه اندج نیز به غرب روستا می‌گذرد.
میانگین ارتفاع روستا از سطح دریا ۱۵۹۰ متر است و از نظر اقلیمی آب و هوایی سرد و نیمه خشک دارد. میزان بارندگی سالیانه روستا ۳۲۹ میلی‌متر گزارش شده است.
اراضی روستای کنونی اندج از ییلاقات و مراتع حشم‌داران و رمه‌گردانان نواحی الموت و قزوین بوده است که طی دو قرن اخیر به
روستا تبدیل شده است. اما در دره اندج رود آثار یک آبادی به نام
فرندج یا پرندج دیده می‌شود و در حوالی آن بر بالای کوه بقایای دژ ویرانی وجود دارد، که با سنگ و گچ ساخته شده و به نظر می‌رسد از قدمت نسبتاً طولانی برخوردار است.
مردم شناسی و الگوی معیشت[ویرایش]
مردم روستا اندج به زبان تاتی سخن می‌گویند. مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند.
الگوی معیشت و سکونت براساس نتایج سرشماری سال ۱۳۷۵، روستای اندج ۱۶۱ نفر جمعیت داشته است که در سال ۱۳۸۵ به ۱۸۶ نفر افزایش یافته است. درآمد مردم روستای اندج از راه فعالیت‌های زراعی و دامپروری تأمین می‌شود، پرورش
زنبور عسل و تولید
صنایع دستی از قبیل سبد و نمد نیز در روستا رواج دارد.
راضی زراعی و باغی روستا به روش آبی کشت می‌شوند.
برنج ،
گندم ،
جو و
یونجه محصولات زراعی روستا است.
انواع میوه‌های باغی و سردرختی نیز عبارتند از: آلبالو، گیلاس، زردآلو، گردو، سیب و گلابی. روستای کوهپایه‌ای اندج دارای بافت مسکونی متمرکزی است.
معماری خانه‌های این روستا متأثر از شرایط طبیعی و نوعی فعالیت‌های اقتصادی و معیشتی ساکنین شکل گرفته است. در تمام خانه‌ها فضاهای انبار، طویله، انبارهای علوفه، اتاق‌های خواب و پذیرایی وجود دارد. سقف خانه‌ها مسطح است.
در بافت قدیم روستا مصالح سنگ، گل، خشت و چوب به کار رفته است. در ساخت خانه‌های جدید از مصالح آهن، سیمان و آجر بهره‌گیری شده است.
جاذبه‌های گردشگری[ویرایش]
آب و هوای مساعد، رویش انواع رستنی‌های خودرو،
گیاهان دارویی گاوزبان، شنگ، شیرین بیان، غازایاقی، کنگر، آویشن، ریواس، بومادران، گون، روناس و نیز انواع گل‌های وحشی، زیبایی‌های طبیعت روستای اندج را چند برابر کرده است.
کوه‌های بلند، صخره‌های شگفت‌آور، دره‌های زیبا، طراوت و آرامش رودخانه اندج، چهرة زیبایی از طبیعت بکر روستا به نمایش می‌گذارد.
جاذبه‌های طبیعی[ویرایش]
جاذبه‌های طبیعی روستا مجموعة زیبا و بی‌نظیری هستند که هر انسان باذوقی را به سوی خود جذب می‌کند.
آیین های روستا[ویرایش]
در این روستا مراسم و آئین خاصی برگزار نمی‌شود ولی مردم آن مانند سایر ایرانیان آیین‌های محلی و مذهبی را گرامی می‌دارند و در روزهای مربوط به آن‌ها مراسم ویژه آن روز و ایام را به جای می‌آورند. از آن جمله است، ایام نوروز، رمضان،
محرم و صفر و مراسم عروسی که معمولاً با موسیقی محلی برگزار می‌شود.
پوشاک محلی ویژه‌ای در روستا رایج نیست، مردم روستا معمولاً از لباس‌های معمول در شهر استفاده می‌کنند.
صنایع دستی[ویرایش]
صنایع دستی روستای اندج شامل نمدبافی و سبدبافی است.
غذاهای محلی[ویرایش]
از میان غذاهای محلی روستا می‌توان به انواع
آش ،
فسنجان ،
آبگوشت و کباب و نان محلی اشاره کرد.
دسترسی[ویرایش]
روستای اندج از طریق جادة قزوین - الموت و از شهر معلم کلایه قابل دسترسی می‌باشد.
منبع[ویرایش]
وبلاگ روستای اندج
